Nauczanie papieża

Ewangelizacja w stylu miłosierdzia

Katolicy są powołani do misji, a papież pogłębił to powszechne powołanie poprzez takie aspekty, jak edukacja, miłosierdzie i świadectwo nadziei.

Ramiro Pellitero-3 kwiecień 2024-Czas czytania: 7 minuty
Ewangelizować

Jakie są dzisiejsze priorytety edukacyjne? W jaki sposób znaczenie życia jako "misji" może być dziś przekazywane, zwłaszcza młodym mężczyznom i kobietom?

Zbliżając się do kolejnego jubileuszu w 2025 r., papież odniósł się w ostatnich tygodniach do wielkich tematów misji ewangelizacyjnej: wiary i jej przekazywania, miłosierdzia jako głównego przejawu miłości, nadziei jako siły, która podtrzymuje nas na naszej drodze.

Zadanie szkolenia i edukacji

Z okazji 90. rocznicy powstania Fundacji seminarium arcybiskupie w NeapoluPapież spotkał się z władzami i seminarzystami. Na temat formacji Franciszek zauważył, że Kościół jest jak "Kościół Ducha Świętego".praca w toku".

"I o to też was prosi: bądźcie sługami - to znaczy ministrami - którzy wiedzą, jak przyjąć styl rozeznawania duszpasterskiego w każdej sytuacji, wiedząc, że wszyscy, kapłani i świeccy, jesteśmy na drodze do pełni i jesteśmy pracownikami w dziele w toku. Nie możemy zaoferować monolitycznych i gotowych odpowiedzi na dzisiejszą złożoną rzeczywistość, ale musimy zainwestować nasze siły w głoszenie tego, co najważniejsze, czyli Bożego miłosierdzia, objawiając je poprzez bliskość, ojcostwo, łagodność, doskonaląc sztukę rozeznawania.".

Podkreślił potrzebę formacji kapłańskiej, która jest zakorzeniona w zaangażowaniu, pasji i kreatywności, wraz z miłością, życiem duchowym i braterstwem.

Na bardziej ogólnym poziomie, edukacji inspirowanej katolicyzmem, papież napisał przesłanie na kongres promowany przez hiszpańskich biskupów, który odbył się w Hiszpanii w lutym, pod tytułem "....".Kościół w edukacji. Obecność i zaangażowanie" (por. Przesłanie z 20-II-2024). Poprzedni kongres o podobnej charakterystyce odbył się sto lat wcześniej.

Francis pisze: "Misja edukacyjna Kościoła trwa przez wieki. Zarówno wtedy, jak i teraz kierujemy się tą samą wielką nadzieją, która wypływa z Ewangelii i z którą spoglądamy na wszystkich, poczynając od najmniejszych i najbardziej bezbronnych.". Dodaje, że edukacja jest najważniejsza.akt nadziei"Nowe" to nowy sposób patrzenia na ludzi, horyzonty ich życia, ich możliwości zmian i ich zdolność do przyczyniania się do odnowy społeczeństwa. 

"Dzisiajkontynuuje papież- misja edukacyjna jest szczególnie pilna, dlatego nalegałem naglobalny pakt na rzecz edukacji (por. Franciszek, Przesłanie inaugurujące Globalny Pakt na rzecz Edukacji, 2019 i Dokument roboczy, 2020), którego priorytetem jest wiedzieć, jak umieścić osobę w centrum uwagi". 

Następnie przywołuje kilka podstawowych zasad edukacji inspirowanej katolicyzmem.

Po pierwsze, prawo do edukacji, ponieważ nikt nie powinien być wykluczony, biorąc pod uwagę, że wciąż jest tak wiele dzieci i młodych ludzi bez dostępu do edukacji w tak wielu częściach świata, cierpiących z powodu ucisku, wojny i przemocy.

Dlatego Franciszek zachęca uczestników kongresu (ostatniego dnia w Madrycie zebrało się około 1200 wychowawców z całego kraju) do pracy przede wszystkim na rzecz potrzeb Hiszpanii, ale nie zapominając o nikim.

"Bądź wrażliwy na nowe wykluczenia generowane przez kulturę wyrzucania. I nigdy nie trać z oczu faktu, że tworzenie relacji sprawiedliwości między narodami, zdolność do solidarności z potrzebującymi i troska o wspólny dom przejdą przez serca, umysły i ręce tych, którzy są dziś wykształceni.".

Po trzecie, podkreśla, że ".tym, co jest właściwe dla edukacji katolickiej we wszystkich dziedzinach, jest prawdziwa humanizacja, humanizacja, która wypływa z wiary i generuje kulturę.". 

Jest to poparte rzeczywistością, że Chrystus żyje i jest pośród nas: "...".Chrystus zawsze mieszka pośród naszych domów, mówi naszym językiem, towarzyszy naszym rodzinom i naszym ludziom".

Na koniec podziękował za zaangażowanie tak wielu osób na rzecz edukacji katolickiej w Hiszpanii, które jednocześnie przyczyniają się do tożsamości kulturowej naszego społeczeństwa; pamiętając, że "...Kościół katolicki w Hiszpanii jest fundamentalnym elementem rozwoju naszego społeczeństwa".edukacja jest przedsięwzięciem chóralnym, które zawsze wymaga współpracy i tworzenia sieci."przyjaźń społeczna, kultura spotkania i rzemiosło pokoju.

Mężczyzna-kobieta, obraz Boga

W kontekście przemówienia w Kongresie "Mężczyzna-kobieta obrazem Boga. Dla antropologii powołań"(1-III-2024), Franciszek wypowiedział się na temat "brzydota"Ideologia gender", o ile dąży do unieważnienia różnic między mężczyznami i kobietami, a tym samym do zniwelowania człowieczeństwa. 

Przede wszystkim, powiedział, konieczne jest ponowne odkrycie, że ".ścieżką człowieka jest powołanie"ponieważ sam człowiek jest powołaniem. "Każdy z nas odkrywa i wyraża siebie jako wezwanie, jako osobę, która spełnia się w słuchaniu i odpowiadaniu, dzieląc się swoją istotą i swoimi darami z innymi dla wspólnego dobra.". 

Znajduje to odzwierciedlenie w naszym zachowaniu: "To odkrycie wydobywa nas z izolacji "ja" odsyłającego do siebie i sprawia, że patrzymy na siebie jako na tożsamość w relacji: istnieję i żyję w relacji z Tym, który mnie zrodził, z rzeczywistością, która mnie przekracza, z innymi i otaczającym mnie światem, w odniesieniu do którego jestem wezwany do przyjęcia z radością i odpowiedzialnością specyficznej i osobistej misji.".

Papież wyjaśnił, że dzisiaj istnieje tendencja do zapominania o tej rzeczywistości, redukując osobę do jej potrzeb materialnych lub podstawowych wymagań, tak jakby była przedmiotem bez sumienia i woli, ciągniętym przez życie jak mechaniczny trybik w kole. 

"Z drugiej strony -zauważył mężczyźni i kobiety są stworzeni przez Boga i są obrazem Stwórcy; to znaczy, że noszą w sobie pragnienie wieczności i szczęścia, które sam Bóg zasiał w ich sercach i które są wezwani do realizacji poprzez konkretne powołanie.". Jest to wewnętrzne napięcie, którego nie wolno nam gasić, ponieważ jesteśmy powołani do szczęścia.

Powołanie do "my"

Ma to ważne konsekwencje: "Życie każdego z nas, nikogo z nas nie wykluczając, nie jest przypadkiem na drodze; nasze bycie w świecie nie jest zwykłym zbiegiem okoliczności, ale jesteśmy częścią planu miłości i jesteśmy zaproszeni do wyjścia z siebie i zrealizowania go, dla siebie i dla innych.".

Następca Piotra wskazał, że nie jest to zadanie, które jest zewnętrzne w stosunku do naszego życia, ale raczej "... zadanie, które musimy wykonać w naszym własnym życiu".wymiar, który obejmuje naszą naturę, strukturę naszego bycia mężczyzną i kobietą na obraz i podobieństwo Boga". 

I nalegał: "Nie tylko powierzono nam misję, ale każdy z nas jest misją".. W tym miejscu przytoczył słowa swojego przedmówcy: "Ja zawsze jestem misją; ty zawsze jesteś misją; każdy ochrzczony jest misją. Kto kocha, wprawia siebie w ruch, wychodzi z siebie, jest przyciągany i przyciąga, daje siebie drugiemu i tworzy relacje, które rodzą życie. Nikt nie jest bezużyteczny i nieistotny dla Bożej miłości."(Światowy Dzień Misyjny, 2019).

W związku z tym przywołał pouczające słowa świętego kardynała Newmana: ".Zostałem stworzony, by robić i być tym, do czego nikt inny nie został stworzony. (...) Mam swoją własną misję. W jakiś sposób jestem niezbędny dla ich intencji". A także: "[Bóg] nie stworzył mnie bezużytecznym. Będę czynił dobro, będę wykonywał Jego dzieło. Będę aniołem pokoju, głosicielem prawdy w miejscu, które mi wyznaczył, i nawet jeśli o tym nie wiem, będę postępować zgodnie z Jego przykazaniami i służyć Mu w moim powołaniu." (Medytacje i pytaniaMilano 2002, 38-39).

Franciszek wskazał na potrzebę i znaczenie pogłębienia tych kwestii w celu rozpowszechnienia "świadomość powołania, do którego każdy człowiek jest wezwany przez Boga, w różnych stanach życia i dzięki swoim wielorakim charyzmatom". Również po to, aby zakwestionować obecne wyzwania związane z kryzysem antropologicznym i konieczną promocją powołań ludzkich i chrześcijańskich.

Znaczenie, w tym względzie, rozwoju "coraz skuteczniejszej cyrkulacji między różnymi powołaniami, tak aby dzieła wypływające ze świeckiego stanu życia w służbie społeczeństwu i Kościołowi, wraz z darem posługi święceń i życia konsekrowanego, mogły przyczyniać się do rodzenia nadziei w świecie, nad którym wisi ciężkie doświadczenie śmierci.".

Trzy tematy na horyzoncie Jubileuszu 2025 roku

Na koniec warto wspomnieć o przemówieniu Papieża do dykasterii ds. ewangelizacji (15-III-2024), w związku z przygotowywaniem Jubileusz 2025

Nakreślając ramy współczesnych wyzwań, podkreślił sekularyzm (życie tak, jakby Bóg nie istniał) ostatnich dziesięcioleci, utratę poczucia przynależności do wspólnoty chrześcijańskiej i obojętność na wiarę. Wyzwania te wymagają adekwatnych odpowiedzi, biorąc również pod uwagę kulturę cyfrową, w której się znajdujemy: wiedząc, jak umiejscowić to, co jest uzasadnione w dzisiejszej tak często deklarowanej autonomii osoby, ale nie na marginesie Boga. 

Po tym wprowadzeniu papież zwrócił uwagę na trzy ważne kwestie w tym czasie i w okresie poprzedzającym Jubileusz 2025 roku.

Przekazywanie wiary

Po pierwsze, zerwanie w przekazywaniu wiary. W związku z tym wskazał na pilną potrzebę odzyskania relacji z rodzinami i ośrodkami formacyjnymi. I podkreślił, że wiara jest przekazywana przede wszystkim przez świadectwo życia. Świadectwo, które ma centrum: "Wiara w zmartwychwstałego Pana, która jest sercem ewangelizacji, aby mogła być przekazywana, wymaga znaczącego doświadczenia, przeżywanego w rodzinie i we wspólnocie chrześcijańskiej jako zmieniające życie spotkanie z Jezusem Chrystusem".

W tym kontekście podkreślił znaczenie katechezy. W tym kontekście podkreślił również posługę katechety, zwłaszcza w dziedzinie młodzieży, w służbie ewangelizacji. 

Trzecie wezwanie do uwagi w tym samym kontekście zostało skierowane przez papieża do Katechizm Kościoła Katolickiego"Kościół Jezusa Chrystusa", podstawowy punkt odniesienia dla edukacji wiary. "W tym sensie zachęcam was do znalezienia sposobów, w jakie Katechizm Kościoła Katolickiego może być nadal znany, studiowany i doceniany, aby mógł dostarczać odpowiedzi na nowe potrzeby, które stały się widoczne na przestrzeni dziesięcioleci.".

Duchowość miłosierdzia

Temat drugi: miłosierdzie, jako "podstawowe treści dzieła ewangelizacji"którą musimy przetaczać przez żyły ciała Kościoła". "Bóg jest miłosierdziem"jak zapowiedział święty Jan Paweł II na początku trzeciego tysiąclecia. 

W odniesieniu do miłosierdzia Franciszek wskazał na rolę duszpasterstwa sanktuariów, a także misjonarzy miłosierdzia, jako świadków tego Bożego miłosierdzia w sakramencie wyznania grzechów. "Kiedy ewangelizacja prowadzona jest z namaszczeniem i w stylu miłosierdzia, znajduje większy posłuch, a serce jest bardziej otwarte na nawrócenie.".

Moc nadziei

Na koniec Biskup Rzymu nawiązał do przygotowań do Jubileuszu Zwykłego 2025 pod znakiem mocy nadziei i zapowiedział, że list apostolski na jego rozpoczęcie zostanie opublikowany za kilka tygodni. Nadzieja zajmie centralne miejsce, jako "najmniejsza" cnota, która wydaje się być niesiona przez swoje dwie siostry, Wiarę i Miłość, ale jest także tą, która je podtrzymuje (Franciszek często przywołuje ten fragment z dzieł Paula Claudela w Portyk tajemnicy drugiej cnotyw 1911 r.).

Biuletyn informacyjny La Brújula Zostaw nam swój e-mail i otrzymuj co tydzień najnowsze wiadomości z katolickim punktem widzenia.
Banery reklamowe
Banery reklamowe