Prezentacji dokonał sekretarz generalny i rzecznik Konferencji Episkopatu Hiszpanii, bp Luis Argüello. Prezes Ediciones Palabra, Rosario Martín, przedstawiła wydarzenie, które odbyło się 7 listopada, a następnie Alfonso Riobó, dyrektor Palabra, moderował dyskusję.
Pozdrawiam wszystkich obecnych tutaj najszczerzej i najserdeczniej. dzisiaj, tego popołudnia, kiedy zaprezentujemy hiszpańskie wydanie Robi się późno i robi się ciemno.. W szczególności Szczególnie chciałbym podziękować Ediciones Palabra, które, podobnie jak w przypadku Bóg albo nic y Siła ciszyumożliwiły hiszpańskojęzycznej publiczności przeczytanie tego, co, wierny mojemu powołaniu pastora, głosiłem. Hiszpańskojęzyczna publiczność może przeczytać to, co, wierny mojemu powołaniu pastora, muszę głosić: Jezus Chrystus; jedyna prawda, jedyna droga i jedyne życie (por. Jn 14, 6).
Zostań z nami, Panie, bo robi się późno i robi się ciemno (por. i robi się ciemno (por. Lc 24, 29). Te słowa, które uczniowie z Emaus skierowali do Zmartwychwstałego Chrystusa, są tymi, które zainspirowały tytuł mojej ostatniej książki, w której zwracam się do zainspirował tytuł mojej najnowszej książki, w której podejmuję temat głębokiego kryzysu wiary, kapłaństwa, Kościoła i antropologicznego kryzys wiary, kapłaństwa, Kościoła oraz kryzys antropologiczny, duchowy, moralny i polityczny współczesnego świata, kryzys duchowy, moralny i polityczny współczesnego świata.
Nie jest to tytuł negatywny, ale ma na celu naświetlenie tym, którzy w ciemnościach zamętu, dezorientacji lub zwątpienia chcą być rozświetleni wątpliwości, chcą być oświeceni, aby znaleźć jedyną prawdę, która zbawia: Jezus Chrystus.
Ale zanim przejdę dalej do tego tematu, Chciałbym również podziękować za miłe słowa skierowane do mnie przez Rosario Martín, prezesa Ediciones Palabra, oraz Alfonso Riobó, dyrektora pisma Martín, prezes Ediciones Palabra, i Alfonso Riobó, dyrektor pisma Palabra. Pragnę również podziękować Monsignorowi Luisowi Argüello, biskupowi pomocniczemu Valladolid i sekretarzowi ds. Valladolid i sekretarz Konferencji Episkopatu Hiszpanii, za jego serdeczne i gorące podziękowania. za czułe i celne słowa, ale przede wszystkim za głęboką i szczegółową lekturę książki. szczegółowa lektura książki.
Wracając do fragmentu Ewangelii z Emaus, możemy w nim zobaczyć odzwierciedla postawę świata, który chce żyć daleko lub nawet bez Boga. Boże. Dwaj uczniowie opuszczali Jerozolimę (por. Lc 24, 13) nie tylko fizycznie, ale i duchowo. Odwracali się od odkupieńczych tajemnic męki i śmierci Jezusa Chrystusa, które kilka dni wcześniej miały miejsce w Świętym Mieście, miało miejsce w Świętym Mieście.
Papież Franciszek, podejmując ten ewangeliczny epizod podczas audiencji generalnej Ewangeliczny odcinek w audiencji generalnej, powiedział: "Dwaj pielgrzymi pielgrzymi kultywowali czysto ludzką nadzieję, która została wówczas rozbita. zdruzgotany. Ten krzyż wzniesiony na Kalwarii był najbardziej wymownym znakiem klęski, której nie przewidzieli. porażki, której nie przewidzieli... Tak więc w ten niedzielny poranek, ci dwaj pielgrzymi uciec Jerozolimie". (24 maja 2017 r.).
Czerpię wielką pociechę z faktu, że Jezus im towarzyszy nawet gdy są daleko; zbliża się do nich i idzie z nimi. Karmi je, łamiąc nie tylko chleb fizyczny, ale także chleb słowa, aby otworzyć oczy ich dusz. ich dusz i sprawić, by ich zimne serca zapłonęły (por. Lc 24, 31-32).
Jak wyglądało spotkanie z Mistrzem, gdy od razu natychmiast wstali, aby wrócić do Jerozolimy i dołączyć do Jedenastu (por. Lc 24, 33). Zmartwychwstały miał wskrzesił ich, wyprowadzając z grobu zwątpienia i dezorientacji, by stali się zwiastunami dobrej nowiny. by stać się zwiastunami dobrej nowiny: "Zaprawdę, Pan zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi". (Lc 24, 34).
My również dzisiaj, jak uczniowie na drodze do Emaus, musimy powiedzieć światu, poprzez nasze słowa i nasze czyny, co zrobiliśmy. Emaus, musimy powiedzieć światu, poprzez nasze słowa i nasze czyny, co się z nami stało, gdy chodzimy z Chrystusem i jak co się z nami stało, gdy chodziliśmy z Chrystusem i jak Go rozpoznajemy, gdy czytamy Pisma Świętego i w łamaniu chleba podczas każdej celebracji eucharystycznej (por. Lc 24, 35).
To jest misja Kościoła dzisiaj, którą głosimy każdego dnia w Eucharystii codziennie chwalimy w Eucharystii: "Głosimy Twoją śmierć, głosimy Twoje zmartwychwstanie. Twoją śmierć, głosimy Twoje zmartwychwstanie, przyjdź, Panie Jezu". Ale co by stałoby się tak, gdyby - mówiąc słowami Jezusa - "sól stała się mdła" (Mt 5, 13) lub jeśli lampa jest umieszczona pod buszel (por. Mt 5, 15)?
Dzieje się tak, gdy niektórzy sprzeciwiają się wykonywaniu przez Kościół mandatu Pana Kościół do wykonania polecenia Pana: "Idź na cały świat i głosić Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Ten, kto wierzy i jest ochrzczony będzie zbawiony; kto nie uwierzy, będzie potępiony". (Mc 16, 15-16).
Ale najsmutniejsze i najbardziej bolesne jest to, kiedy przez współudział w milczeniu lub przez albo przez współudział w milczeniu, albo przez zgubne skandale, ta, która została powołana, by być światłem świata i solą ziemi, staje się matowa i ciemna. światło świata i sól ziemi, staje się matowy i ciemny, i jest zhańbiony przez wrogów zhańbiona przez wrogów w niej.
Z tych wszystkich powodów wydanie, które prezentujemy teraz chce pomóc wielu, którzy odpadli od Pana, z powodu braku wiary lub skandali tych, którzy przez skandale tych, którzy są powołani do bycia zwierciadłem Bożej miłości, odczuwają obecność Jezusa Zmartwychwstałego, gdy idą, czują obecność Jezusa Zmartwychwstałego podczas spaceru.
Drodzy bracia i siostry, musimy zamieszkać w otwartym sercu Syna Bożego. otwarte serce Syna Bożego, musimy umacniać jedność w Kościele, musimy modlić się bez wahania, musimy zachować doktrynę katolicką, musimy kochać Ojca Świętego całym sercem i musimy dawać świadectwo naszej wiary. kochać Ojca Świętego całym sercem i dawać świadectwo naszej wiary przez dzieła miłosierdzia. przez dzieła miłosierdzia.
Maryjo, Matko Kościoła i doskonała uczennico Pana, pomóż nam Panie, pomóż nam, aby za każdym razem, gdy w naszym życiu zapada ciemność, ona pokazała nam Słońce, które wschodzi Słońce, które wschodzi z wysoka, Jezus Chrystus, jej Syn i nasz Pan, który oświeci tych, którzy żyją w ciemności i w cieniu śmierci. oświecić tych, którzy żyją w ciemności i w cieniu śmierci (por. Lc 1, 78-79). Dziękuję bardzo za dla twojej uwagi i twojego uczucia.
