Używamy terminu "ćwiczenia fizyczne", aby objąć zarówno sport i aktywność fizyczną w czasie wolnym, jak i inne formy ćwiczeń podejmowane w kontekście codziennych, rodzinnych i wspólnotowych działań. Zalecanie ćwiczeń fizycznych nie oznacza, że wszyscy mamy zostać elitarnymi sportowcami.
Życie w zachodnich miastach często nie sprzyja ćwiczeniom: korzystamy z samochodu, by dojechać do pracy (a nawet używamy przycisku zamiast korby, by uchylić okno), wjeżdżamy windą na najwyższe piętra, siedzimy godzinami przed telewizorem, pracujemy w biurze na komputerze, a inne rzeczy robimy na siedząco.
Brak aktywności jest bezpośrednio związany z wystąpieniem niektórych chorób. Po pierwsze, sprzyja otyłości, podczas gdy przeciwnie - ćwiczenia pomagają schudnąć. Ale gdyby wysiłki zmierzające do utraty wagi opierały się wyłącznie na ćwiczeniach, ich skuteczność byłaby bardzo niska. Pomaga w utracie tkanki tłuszczowej i hipertrofii tkanki mięśniowej; można powiedzieć, że wymienia tkankę tłuszczową na tkankę chudą, a ponieważ objętość tej ostatniej jest mniejsza, sprawia, że osoby otyłe tracą objętość; osobom stosującym długotrwale dietę udaje się utrzymać utraconą wagę, jeśli zmienią swoje nawyki behawioralne i wejdą w nawyk ćwiczeń. Ponadto, w obecności otyłości, ćwiczenia fizyczne zmniejszają prawdopodobieństwo wystąpienia cukrzycy lub poprawiają wrażliwość na insulinę; i są korzystne dla osób otyłych z wysokim cholesterolem.
Ćwiczenia fizyczne prowadzą do wzrostu poziomu HDL lub "dobrego" cholesterolu. Wykazano, że osoby uprawiające ćwiczenia fizyczne rzadziej chorują na cukrzycę; utrzymują lepsze zdrowie kości i zapobiegają osteoporozie; poprawiają sprawność sercowo-oddechową i mięśniową. Ponadto aktywność ma pozytywne skutki psychologiczne: wywołuje dobre samopoczucie, poprawia samoocenę i nastrój, pomaga się zrelaksować, kontroluje lęk i zapobiega depresji.
Można doradzić pewne nawyki behawioralne sprzyjające aktywności fizycznej, biorąc pod uwagę aktualną sytuację życiową.
Można doradzić pewne nawyki zachowań sprzyjających aktywności fizycznej, biorąc pod uwagę aktualną sytuację życiową. Przede wszystkim, niezależnie od wybranej formy aktywności, warto zacząć od najłatwiejszej i stopniowo ją zwiększać. Szczególnie u osób otyłych sama nadwaga jest przeszkodą, która w połączeniu z niskim poziomem wytrenowania i ewentualnymi towarzyszącymi problemami kostno-stawowymi skłania pacjentów do rezygnacji z ćwiczeń, dlatego konsekwencja i regularność są dla nich szczególnie ważne.
Jednym z pomysłów jest podróżowanie pieszo, unikając samochodu, gdy tylko jest to możliwe; możesz przejść cały dystans pieszo lub zostawić samochód zaparkowany daleko od miejsca docelowego. Jeśli Twoja praca znajduje się zaledwie kilka minut drogi od Twojego domu, lub jeśli mieszkasz w małym mieście, możesz zaplanować godzinny spacer każdego dnia. Bardzo przydatne może być pobranie aplikacji mobilnej (niektóre są darmowe), która liczy kroki i kilometry przechodzone dziennie; wiele osób będzie zaskoczonych tym, jak mało się ruszają.
Pomaga chodzenie po schodach (i w dół). Pomaga też w pracach domowych, grach rodzinnych, pracach w ogrodzie, a nawet w tańcu. Obecnie zaleca się przerywanie siedzącego trybu życia w ciągu dnia pracy co 30 minut, z minutową mobilizacją stawów, oraz unikanie długotrwałego siedzenia.
Każdy umiarkowany sport jest dobry, przy czym należy uważać, by nie nabawić się kontuzji i ostrożnie, by nie chcieć osiągnąć wszystkiego od początku; kilka nieskomplikowanych to pływanie, jazda na rowerze czy piesze wędrówki. Wiele z tych działań jest natomiast okazją do spotkań towarzyskich. Robienie ich z przyjaciółmi, czerpanie z nich radości, sprzyja ciągłości w czasie.
Jeśli zdecydujemy się na zapisanie się na siłownię, musimy jednak zachować ostrożność i skorzystać z porad dotyczących ćwiczeń i sprzętu, który będzie dla nas odpowiedni; niektórzy decydują się również na posiadanie sprzętu do siłowni w domu, na przykład rowerka do ćwiczeń.
Osoba starsza, lub osoba, która nie miała możliwości dbania o siebie i o kondycję, nie powinna się martwić. Zawsze jest możliwość, a najodpowiedniejszy jest dobry spacer około 1 godziny dziennie, który można zrobić w 2 krótszych spacerach po około 30 minut.
Specjalista w dziedzinie endokrynologii i żywienia.
