Zasoby

Szaty liturgiczne prezbitera: w życiu codziennym i podczas celebracji liturgicznych

Ubiór kapłana w życiu codziennym jest znakiem jego pracy i tożsamości. Podobnie każda część jego stroju podczas celebracji liturgicznych ma głębokie znaczenie, które wskazuje na świętość jego posługi.

Alejandro Vázquez-Dodero-22 kwietnia 2023 r.-Czas czytania: 4 minuty

Szaty liturgiczne ©CNS photo/Dave Hrbacek, The Catholic Spirit

W tej nowej fasce dotyczącej różnych aspektów katolicyzmu zajmiemy się ubiorem i szatami liturgicznymi prezbitera, czyli kapłana, który po diakonacie przyjął święcenia, a nie otrzymał święceń biskupich.

Biskupi - w tym Ojciec Święty - są też właściwie kapłanami, ale mają swoją wyjątkowość, jeśli chodzi o ubiór i w ogóle szaty liturgiczne, które zakładają na liturgię i kult Boży.

Co księża noszą na co dzień, dlaczego ubierają się tak, a nie inaczej?

Artykuł 284 Kodeksu Prawa Kanonicznego stanowi, że ".Duchowni mają nosić godny strój kościelny, zgodnie z normami podanymi przez Konferencję Episkopatu i słusznymi zwyczajami miejsca.". Zasada ta odnosi się do osób duchownych, do których zalicza się również księży.

Kapłan powinien być rozpoznawalny przede wszystkim przez swoje zachowanie, ale także przez sposób ubierania się czy prezentowania. Jego tożsamość i "bycie z Boga" - jako wiernego konsekrowanego do szafowania Jego zbawczymi tajemnicami - oraz z Kościoła katolickiego muszą być natychmiast widoczne dla wszystkich. Jego przynależność do Boga - do sacrum, jako osoby konsekrowanej - musi być stale komunikowana. Prawem wszystkich - a zwłaszcza wiernych katolickich - jest możliwość rozpoznania po wyglądzie zewnętrznym tych, którzy mogą im dozować pomoc duchową.

Ubiór kapłana powinien być nieomylnym znakiem jego poświęcenia i tożsamości tego, kto wykonuje publiczną posługę. Inaczej byłoby to uniemożliwienie tym, którym zamierza służyć, zwrócenia się do niego w każdej chwili i w każdej potrzebie.

Można powiedzieć, że szaty liturgiczne księdza są zewnętrznym znakiem wewnętrznej rzeczywistości. Tak jest z pewnością w przypadku tak wielu innych zawodów, które mają swój uniform.

Szaty liturgiczne zmieniały się na przestrzeni wieków. W dalszej części artykułu będziemy odnosić się do tego, co kapłan nosi dzisiaj, co wskazuje władza kościelna. Należy zauważyć, że inne zawody religijne używają takiego samego - lub bardzo podobnego - stroju jak katolicyzm, w szczególności protestantyzm.

Duchowny i sutanna

Ksiądz z klerykami ©OSV News photo, courtesy Ascension

Z jednej strony musimy odnieść się do kleru - lub duchowny- ubiór odnoszący się do koszuli - zwykle czarnej, szarej lub białej - do której przymocowany jest kołnierz stójki, który zwykle jest biały. Kołnierzyk można zastąpić paskiem, który wkłada się w dwa otwory w kołnierzu koszuli, pozostawiając biały kwadrat poniżej gardła. Możliwe jest również posiadanie spodni pasujących do koszuli, a nawet marynarki. Niektórzy opisują cleriman jako praktyczną alternatywę dla sutanny, która jest omówiona poniżej.

Na stronie sutanna o kombinezon talarowy -Tak się nazywa, bo sięga do pięt - przypomina długą suknię lub tunikę z zapięciem z przodu. Zazwyczaj jest czarna, na pamiątkę, że noszący umarł dla świata i poświęcił się temu, co boskie lub niebiańskie. Choć w krajach tropikalnych lub o gorącym klimacie nosi się ją również w kolorze białym.

A co noszą księża podczas Mszy św. i innych celebracji liturgicznych?

Dla podkreślenia świętości swojej posługi, kapłani noszą podczas celebracji liturgicznych szereg świętych szat liturgicznych - które mogą być pobłogosławione.

W szczególności będziemy odnosić się do tych z Eucharystia lub Mszy Świętej.

Ornat, stuła, alba i amulet

Na stronie ornat to szata, którą prezbiter nosi na innych szatach. Składa się ona z długiego kawałka z otworem pośrodku, przez który przechodzi głowa i równie otwartym po bokach, przez który widać ramiona. Spada z przodu i z tyłu od ramion do połowy ud. Symbolizuje miłosierdzie, które sprawia, że ciężar Jezusa Chrystusa jest słodki i delikatny.

Na stronie stułaSzarfa kapłańska, symbol władzy kapłańskiej, to rodzaj szarfy, która zawieszona na szyi kapłana, może być dopasowana z cinkturą nad albą i pod ornat.

Aby udzielić sakramentu pojednania, kapłan może nosić fioletową stułę, która sugeruje skruchę właściwą dla spowiedzi. Natomiast do rozdzielania Eucharystii - i w ogóle do czynności eucharystycznych - zakłada białą stułę.

Na stronie alba Składa się z szerokiej białej tuniki - stąd jej nazwa - która okrywa kapłana od góry do dołu i jest spięta w pasie innym ornamentem. Na stronie cingulum -Pas symbolizuje czystość serca, które duchowny niesie do ołtarza.

Na stronie amito to prostokątna lniana tkanina, którą prezbiter nakłada na ramiona i na szyję przed założeniem alby. W pasie może być spięta skrzyżowanymi wstążkami.

Kolory

Na ornat i stułę stosuje się różne kolory: biały - w święta i uroczystości, w uroczystości świętych niemęczących i w święta Pańskie; zielony - w czasie zwykłym; czerwony - w święta męczenników i szczególne dni świętych apostołów oraz święta Pańskie nawiązujące do Męki Pańskiej; fioletowy - w Adwencie, Wielkim Poście, Wielkim Tygodniu i - razem z czarnym - w Mszach za zmarłych.

Liturgiczne kolory Adwentu ©CNS photo by Martin Lueders)

Ponadto kolor różowy można stosować dwa razy w roku: w trzecią niedzielę Adwentu - w III niedzielę miesiąca - oraz w drugą niedzielę miesiąca - w III niedzielę miesiąca.przejdź- i w czwartą niedzielę Wielkiego Postu -.laetare- jako przypomnienie o zbliżających się świętach Bożego Narodzenia i Wielkanocy. Niebieski, jako przywilej liturgiczny, może być używany w Hiszpanii i na innych terytoriach, które kiedyś były terytorium Hiszpanii, w uroczystość Bożego Narodzenia. Niepokalane Poczęcie.

Ponadto, nawet jeśli nie należą do szat liturgicznych prezbitera, mogą być obecne na Mszy św. w dniu conopeo -lub okładki na tabernakulum-,. pokrywa kielicha i folder kto nosi szaty liturgiczne. Wszystko w tym samym kolorze co ornat i stuła, odpowiednio do sytuacji.

Biuletyn informacyjny La Brújula Zostaw nam swój e-mail i otrzymuj co tydzień najnowsze wiadomości z katolickim punktem widzenia.