Komentarz do czytań niedzielnych III
Łukasz, człowiek o wyrafinowanej kulturze greckiej, otwiera swoją Ewangelię prologiem, jak w klasycznych dziełach starożytności. Nie nazywa tego "ewangelią", ale "relacją" i "...".uporządkowane pismo"Wynik "staranne dochodzenie"na "fakty, które spełniły się wśród nas". Napisano w nim "między nami"Pisze z odległego miejsca w Ziemi Świętej i czyni to po kilku latach, nie jest więc naocznym świadkiem. Sugeruje to wszystkim czytelnikom w całej historii, że wydarzenia Wcielenia i Odkupienia rzeczywiście się wypełniły".między nami". Jest on adresowany przez captatio benevolentiae w kierunku "znakomity Theophilus", "przyjaciel Boga". Przeprasza, że wstąpił w szeregi ".wieleMa świadomość, że jego badania były dokładne i wyeksponuje fakty za pomocą "...".zamówienie"nadając każdemu wydarzeniu miejsce pełne teologicznego znaczenia. Ci z nas, którzy chcą należeć do znakomitego grona przyjaciół Boga, do których pisze Łukasz, dają się namówić na przeczytanie jego Ewangelii w całości, w ciągu tego roku, z odpowiednim komentarzem.
W pierwszych krokach Jezusa w jego życiu publicznym Łukasz podkreśla obecność Ducha Świętego, który począł Go w łonie matki i ogarnął w niemowlęctwie, zstąpił na Niego podczas chrztu i prowadził Go na pustynię. Teraz towarzyszy Mu swoją mocą w powrocie do Galilei i w głoszeniu kazań w synagogach. I prowokuje u tych, którzy Go spotykają, jak już w Jego dzieciństwie, modlitwę uwielbienia, która u Łukasza zawsze odnosi się do Boga. Scena w synagodze w Nazarecie ma szczegóły pochodzące ze źródła obecnego przy tym wydarzeniu, może jego matki? Łukasz zaznacza, że Jezus udaje się do Nazaretu: "...i szedł do synagogi w Nazarecie...".gdzie się wychował"nawiązując w ten sposób do miejsca, w którym się wychował, odnotowanego w Łk 2, 40 i 2, 52.
Mówiąc, że "wszedł do synagogi, jak to było w jego zwyczaju w szabat."Narracja jest opisem wizualnym: widzimy, jak wstaje do czytania, otrzymuje zwój, rozwija go, znajduje interesujący go fragment, który chce zacytować. Narracja jest opisem wizualnym: widzimy, jak wstaje do czytania, otrzymuje zwój, rozwija go, znajduje interesujący go fragment, który chce zacytować. Czytając fragment z Izajasza, zatrzymuje się na "...".uchwalcie rok Pańskiej łaski" i pomija następujący wers: "Dzień zemsty od naszego Boga". Zachowuje łaskę, a pomija zemstę. Dalej obserwujemy go, jak zwija książkę, zwraca ją ministrowi i siada. Zdajemy sobie sprawę, że wszystkie oczy w synagodze są skierowane na niego. Następnie "zaczął opowiadać imważąc słowa, patrząc swoim słuchaczom w oczy, mówi im dosłownie, że w tym dniu wypełniło się Pismo "...".w twoich uszach". Jeśli słuchamy Jego słowa, pozwalamy Bogu realizować je w naszym życiu.
Homilia na temat czytań z niedzieli III
Ksiądz Luis Herrera Campo oferuje swój nanomiliakrótkie jednominutowe refleksje do tych lektur.
