Ewangelie ostatnich niedziel prowadzą nas w duchową podróż. Przypowieść o Dobrym Samarytaninie pomogła nam zrozumieć, jak żyć w relacji z bliźnim zgodnie z miłosierdziem i współczuciem. Nauczycielowi prawa, który wspomniał o miłości bliźniego, Jezus powiedział: czyńcie to, a będziecie mieli życie. Współczucie dla bliźniego jest drogą do życia wiecznego.
Dialog Jezusa z Martą i Marią, a następnie objawienie modlitwy do Ojca i przypowieść o natrętnym przyjacielu, zachęcają nas do przeżywania naszej relacji z Bogiem w synowskim zaufaniu i jako przyjaciele. Dziś przypowieść o głupim bogaczu kieruje nas do przeżywania naszej relacji do dóbr ziemskich obok relacji zaufania do Boga i Jego myślenia o tych dobrach oraz w relacji miłosierdzia wobec innych ludzi: nie tylko "dzielenia się" dobrami, jak chciał mówić do Jezusa człowiek o spadku brata, ale "dzielenia się".
Pytanie o spadek do Jezusa tłumaczy się tym, że Prawo Mojżesza miało wskazania dotyczące tego aspektu i w razie sporu udawano się do nauczyciela, który był znawcą prawa. Ale Jezus nie jest zwykłym rabinem czy interpretatorem prawa, jest Mesjaszem i Synem Bożym; przyszedł, aby je wypełnić i pokonać. On przeszukuje serca i daje zasady życia, które wykraczają poza to, co mówi prawo: "Strzeżcie się wszelkiej chciwości".. Paweł powtarza to nauczanie, wzywając Kolosan, aby uśmiercili "chciwość, która jest bałwochwalstwem"..
W rzeczywistości, co jest uderzające w postaci bogatych "głupi"Słowo, które w Biblii określa człowieka, który nie wierzy w Boga lub żyje tak, jakby Bóg nie istniał, to jego samotność. Tekst grecki mówi, że "rozmawia z samym sobą", a w tym solilokwium ma na uwadze tylko swoje sprawy: moje zbiory, moje stodoły, moje dobra. Wyobraża sobie, zawsze w dialogu z samym sobą, co powie do siebie, gdy już zbuduje nowe magazyny: I wtedy powiem sobie: "Duszo moja, masz dobra zgromadzone na wiele lat; odpoczywaj, jedz, pij, ucztuj wesoło"..
Na jego horyzoncie nie ma i nie było Boga. Dlatego Bóg, przemawiając do niego, otwiera go na "innego", który nie istnieje w jego myśleniu: "Czyje będzie to, co przygotowałeś?".. W grece Łukasza jest jeszcze bardziej oczywista gra słów. Bogaty i samolubny człowiek używa "psyché (dusza) dwukrotnie: "Powiem do mojej duszy: duszo, masz wiele dobra".i Bóg mówi do niego: "Dziś wieczorem upomną się o twoją duszę"..
Mądrość Qoheletha znajduje swoje echo w przypowieści: "Wszystko jest próżnością! Jest taki, który pracuje z mądrością, wiedzą i umiejętnością, a musi zostawić swoją porcję temu, który nie pracował".. Bóg pragnie autentycznego życia naszej duszy: dzielenia się naszymi dobrami z potrzebującymi.
Homilia na czytania z niedzieli 18.
Ksiądz Luis Herrera Campo oferuje swój nanomiliakrótkie jednominutowe refleksje do tych lektur.
