Narracja o Wniebowstąpieniu w Dziejach Apostolskich rozpoczyna się od znanej sceny: Jezus zasiada do stołu z apostołami. Autorem jest Łukasz, który w swojej Ewangelii zawsze odnosi ukazywanie się zmartwychwstałego Jezusa do stołu. Dwaj w Emaus rozpoznają Go przy stole, gdy łamie chleb; potem, w górnej sali, decydującym dowodem dla uczniów jest porcja pieczonej ryby, którą spożywa przed nimi. A tu znowu siedzenie przy stole, znak komunii i rodzinnej normalności. Daje im dokładne instrukcje: mają tam pozostać, aż otrzymają chrzest z wysokości. Próbują być na czasie, ale im się to nie udaje: pytają go, kiedy odbuduje królestwo Izraela, nie zdając sobie sprawy, że jest to perspektywa, która nigdy nie była obecna w ciągu ostatnich trzech lat, a co dopiero teraz.
Jezus cierpliwie przechodzi nad komentarzem i ufa, że Duch Święty ich oświeci, ale prowadzi ich: to, co macie czynić, to być moimi świadkami od Jerozolimy aż do skończenia świata. Świadectwo wydaje się mało, ale jest dużo. Świadek naraża swoje życie. Jezus jest tym, który potem da wzrost.
Kiedy znika w górze do nieba, pozostają na straży: aniołowie, choć eksperci w niebie, nie udają, że są uduchowieni, mówią im, że muszą zajmować się sprawami na ziemi, poświęcić się dawaniu świadectwa i napełnianiu świata orędziem Chrystusa. Nie przestawajcie patrzeć w górę do nieba! Wracają do Jerozolimy, aby zostać umocnionym przez Ducha Świętego. Jan Paweł II głosił kazanie na mszy o Wniebowstąpieniu: "Niezbędne jest Jego zstąpienie, niezbędna jest wewnętrzna interwencja Jego mocy. Nie słuchaliście swoimi uszami słów Jezusa z Nazaretu. Nie szliście za Nim ulicami Galilei i Judei. Nie widzieliście go po zmartwychwstaniu. Nie widzieliście, jak wstąpił do nieba. Ale ... musicie być świadkami Chrystus ukrzyżowany i zmartwychwstałyświadkowie Tego, który 'siedzi po prawicy Ojca' (...)".
W mocy Ducha Świętego możemy wypełnić powszechny mandat: "Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu". Obietnice zawarte w słowach Jezusa dla tych, którzy uwierzą, są pełne optymizmu: "Oto znaki, które będą towarzyszyć tym, którzy uwierzą: w imię moje będą wypędzać demony, będą mówić nowymi językami, będą brać węże do ręki i choćby pili truciznę, nie zaszkodzi im, będą kłaść ręce na chorych i będą uzdrowieni"..
Czy nie pomniejszyliśmy może przez wieki znaczenia tych słów? Najmniejszy w królestwie niebieskim jest większy od Jana Chrzciciela, powiedział Jezus. Uświadommy sobie, słuchając Jezusa, ogromną godność naszego chrześcijańskiego powołania.
Homilia na czytania z uroczystości Wniebowstąpienia Pańskiego
Ksiądz Luis Herrera Campo oferuje swój nanomiliakrótkie jednominutowe refleksje do tych lektur.
