"Otwórz nasze serca na przebaczenie, uczyń nas narzędziami pojednania".Uczenie się przebaczania; uczenie przebaczaniaAna i Gerardo przeszli przez trudną próbę niewierności. Wnieśli sprawę do rozwód. W dniu, w którym miał zostać złożony ostateczny podpis, zrobiła to, ale on się powstrzymał. Coś w głębi duszy mówiło mu, że to niczego nie rozwiąże. Pomyślał o swoich dzieciach, porzucił swoje kryteria i w imię Boga zdecydował się nie podpisywać: "Nie chcę rozwodu", powiedział prawnikowi. Wstał i wyszedł stamtąd zdeterminowany, by walczyć o jedność swojej rodziny.
Ana była wewnętrznie zadowolona z tego czynu. Zdała sobie sprawę, że nie chce położyć kresu jego małżeństwoChciałem tylko położyć kres ich problemom. Od tego czasu oboje na nowo rozpoczęli swój związek. Wybaczyli sobie nawzajem, odnowili swój dom, rozumiejąc, że tylko Bóg daje nam zdolność do prawdziwej miłości, do wybaczania tego, co wydaje się niewybaczalne, do umierania dla większego dobra.
Dziś rodzina Gerardo i Any służy Panu, są świadkami owoców przebaczenia i głoszą je z entuzjazmem.
Nauczanie Chrystusa
Przebaczenie nie jest rzeczą ludzką, lecz boską. Nie możemy wybaczyć tego, co uważamy za niewybaczalne. W głębi serca czujemy, że nie chcę, to niesprawiedliwe, nie zasługuję na to, dlaczego ja?
Tylko Jezus Chrystus mówi o przebaczeniu, które jest niezbędne do życia. Nikt inny, żaden inny sposób myślenia nie podchodzi do przebaczenia tak jak On. Nasze prawdziwe poszukiwanie sprawiedliwości potwierdza: "kto czyni, ten płaci".
Ale Bóg przybywa na ziemię i jego słowa wprawiają nas w zakłopotanie:
"Bądźcie dla siebie nawzajem życzliwi i współczujący, i przebaczajcie sobie nawzajem, tak jak Bóg przebaczył wam w Chrystusie" (Ef 4:32).
"Jeśli bowiem przebaczycie innym ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski" (Mt 6:14).
"Tak więc musicie się wzajemnie tolerować i przebaczać sobie nawzajem, jeśli ktoś ma jakąś skargę przeciwko drugiemu. Jak Pan wam przebaczył, tak i wy przebaczajcie" (Kol 3:13).
"Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni. Nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni. Przebaczajcie, a będzie wam przebaczone" (Łk 6:37).
"Piotr przyszedł do Jezusa i zapytał: 'Panie, ile razy mam przebaczyć mojemu bratu, który zgrzeszy przeciwko mnie? Do siedmiu razy? -Jezus mu odpowiedział: "Powiadam ci, nie siedem razy, lecz siedemdziesiąt siedem razy"" (Mt 18:21-22).
Nie chcemy wybaczać, ale zdajemy sobie sprawę, że jest to konieczne. Myślisz o swoich dzieciach, które kochasz i nie chcesz, by cierpiały. Nagle zdajesz sobie sprawę, że możesz je uratować, rezygnując z siebie. Być może zaczynasz rozumieć, że Bóg zrobił to samo dla ciebie. "Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity" (J 12:24).
W dzisiejszych czasach domy i serca są łamane z powodu niewierności. Podczas gdy konieczne jest położenie kresu tej pladze i życie w wiernej miłości, konieczne jest również wzmocnienie miłości w rodzinie poprzez chrześcijańskie przebaczenie, prawdziwe przebaczenie, które buduje, które odbudowuje z wiary i kładzie kres złu w jedyny możliwy sposób: w obfitości dobra!
