"Opieka paliatywna powinna być prawem, a nie przywilejem".Papież Franciszek prosi nas o dodanie do naszych modlitw comiesięcznych intencji, które proponuje dla całego Kościoła. Ostatnio modlił się za nieuleczalnie chorych. Użył potocznego wyrażenia, które ma bardzo głębokie znaczenie: nieuleczalny nie znaczy nieuleczalny.
Niedawno zwróciła się do mnie czuła babcia. Otrzymałem od niej mistrzowską lekcję wyższej teologii. Miała na imię Susan. Siedząc na wózku inwalidzkim, z radością przekazała mi dobre wieści: jej wnuczka była cała i zdrowa po poważnym wypadku samochodowym, ale to, co najbardziej ją uszczęśliwiło, to słowa, które przekazała jej wnuczka, kiedy wyraziła wdzięczność, że modlitwy babci ją uratowały. Susan była naprawdę szczęśliwa i wdzięczna.
Nagle zatrzymała się na chwilę i dodała: "I pomyśleć, że chciałam umrzeć, poprosiłam moją rodzinę, żeby pozwoliła mi odejść. Ale zamiast mnie wysłuchać, zaczęli przychodzić do mnie częściej, odwiedzać mnie i obdarzać mnie troską i miłością; poczułam się wartościowa, wcześniej myślałam, że jestem tutaj, przeszkadzając i generując bezużyteczne wydatki. Dziś wiem, że Bóg ma doskonałe plany i że jest Panem życia. Zaproponowałem Mu już, że będę żył, kochał i modlił się i powiedziałem Mu, że jestem gotów przyjąć taką śmierć, jakiej On chce i kiedy chce. Modlę się tylko, aby wysłuchał moich modlitw za tych, których kocham".
Życie z godnością
Podczas gdy świat proponuje "godną śmierć" dla osób starszych i nieuleczalnie chorych, Kościół mówi o dawaniu "godnego życia" tym, którzy cierpią. Konieczne jest promowanie opieki paliatywnej w każdym znaczeniu tego słowa.
Niektórzy ludzie mówią w bardzo "praktyczny" sposób: ta osoba jest bardzo chora, nie ma rozwiązania dla jej choroby, utrzymanie jej przy życiu wiąże się z dużymi kosztami, a ona nawet nie chce żyć! Na świecie istnieje już 12 krajów, których ramy prawne zezwalają na eutanazja.
Jan Paweł II podkreślał, że jest to zawładnięcie śmiercią, dążenie do niej z wyprzedzeniem i w ten sposób "łagodne" zakończenie życia własnego lub innych. W rzeczywistości to, co może wydawać się logiczne i humanitarne, po głębszym zastanowieniu okazuje się absurdalne i nieludzkie. Jest to jeden z najbardziej niepokojących objawów "kultury śmierci", ostrzegł.
Świętość życia
Na stronie Katechizm Kościoła Katolickiego zwraca się do nas z najwyższym apelem: "Życie ludzkie powinno być święte, ponieważ od samego początku jest owocem stwórczego działania Boga i zawsze pozostaje w szczególnej relacji ze Stwórcą, swoim jedynym celem. Tylko Bóg jest Panem życia od jego początku do końca; nikt, w żadnych okolicznościach, nie może rościć sobie prawa do bezpośredniego zabicia niewinnej istoty ludzkiej".
A także: "Ci, których życie jest osłabione lub upośledzone, mają prawo do szczególnego szacunku. Osoby chore lub upośledzone powinny być otoczone opieką, aby mogły prowadzić jak najbardziej normalne życie.
Chrześcijanie są wezwani do wprowadzania zmian - pod prąd, ale z Chrystusem!
Jest taki wiersz Gabrieli Mistral, który głęboko mnie porusza i dziś dzielę się nim z wami, aby zachęcić was do wypełniania we wszystkim, zwłaszcza w cierpieniu, doskonałej i czasem tajemniczej woli Boga:
Dziś po południu Chrystus z Kalwarii,
Przyszedłem błagać cię o moje chore ciało;
ale kiedy cię widzę, moje oczy wędrują tam i z powrotem.
z twojego ciała do mojego ciała ze wstydem.
Jak narzekać na zmęczone stopy,
kiedy widzę, że twój jest zniszczony?
Jak pokazać ci moje puste ręce?
kiedy twoje są pełne ran?
Jak wytłumaczyć ci moją samotność?
kiedy na krzyżu stoisz sam i sam?
Jak mam ci wytłumaczyć, że nie mam miłości?
kiedy twoje serce jest rozdarte?
Teraz już nic nie pamiętam,
wszystkie moje dolegliwości odeszły ode mnie.
Impulsem do oskarżenia, które przyniosło
tonie w moich rodowodowych ustach.
I proszę tylko, by o nic cię nie prosić,
być tutaj, obok twojego martwego wizerunku,
ucząc się, że ból jest tylko
święty klucz do świętych drzwi.
Amen
