Autor Pieśń nad Pieśniami to Bóg, który poślubia kobietę historii, który ozdabia ją drogocennymi klejnotami i z delikatnym współczuciem leczy jej rany, odbudowuje ją i odkupuje, aż zostanie odziana w nową godność i cel życia. To Bóg definiuje swoją relację z narodem wybranym i ludem odkupionym jako relację Umiłowanego z Umiłowaną, Jahwe z Jerozolimą Jego upodobania, kwoki pragnącej zebrać swoje pisklęta, pasterza nieustannie i pochłaniająco troszczącego się o swoje owce, rabina, który kładzie dzieci Galilei na swoich kolanach, i wreszcie oblubieńca z przypowieści, który pojawia się ponownie jako Król Królów, który jest zjednoczony ze swoją oblubienicą, Kościołem Objawienia.
Jak wiele męskich akcentów i jak wiele kobiecych akcentów zostało użytych do napisania historii miłosnej, która nadal jest pisana w życiu każdego nawróconego lub uwiedzionego przez Pana! Przedstawiając przypadki biblijnych postaci kobiecych, choć z czasów minionych, mam nadzieję, że każda dzisiejsza kobieta, w ramach swoich własnych idiosynkrazji, odczyta część swojej własnej obecnej historii. I w stylu haftowanego dzieła, które przeplata się lub rozwija, mam nadzieję, że każda z nich znajdzie wspólny wątek, to znaczy podobny epizod we wszystkich historiach, ten, który charakteryzuje, jednoczy i humanizuje nas wszystkich.
Elżbieta, kuzynka Maryi i matka Jana Chrzciciela
W stylu kilku ważnych kobiet Starego Testamentu, takich jak Sara, Rachela i Anna, Elżbieta reprezentuje kobietę bezpłodną, tę, którą życie w tajemniczy sposób pozbawiło łask i dobrodziejstw, które z natury miała prawo otrzymać: darów płodności życia, gwarantowanego macierzyństwa, rosnącej lub mnożącej się rodziny, poczucia, że życie miało swoje cele i dziedzictwo, a ból przyniósł owoce. Niepłodność jest okrutnym synonimem niemożności, poczucia porażki, porzucenia, niesprawiedliwości, pustyni, wady lub braku. Bezpłodna kobieta może doświadczyć uczuć pokrzywdzonej i zaniedbanej przez pozorne milczenie lub obojętność autora życia, lub okrucieństwo natury.
Ale niepłodna kobieta to nie tylko ta, która nie może mieć dzieci, ale także ta, która czuje, że jej życie nie przynosi owoców, że wszystkie jej wysiłki idą na marne, że jej życie jest bezowocne. uroda że jej czas szczęścia minął. Tak właśnie czuje się ona, która z nostalgią dostrzega błogosławieństwa, którymi inni zdają się cieszyć, ale na które z jakiegoś powodu nie zasłużyła, ponieważ życie zaskoczyło ją pustką, nieobecnością i samotnością.
Ale zarówno Isabel, jak i wielu z nich, pomimo zniechęcenia i zmęczenia, pomimo emocjonalnego i duchowego wyczerpania, jakie mogą wywołać długie dni modlitw bez odpowiedzi, nie przestali wierzyć i nadal wołać. Wierzyli w Boga niemożliwego, we wszechmocnego i nieprzewidywalnego, który jest w stanie wyprodukować wodę, spuszczając ją z nieba lub poruszając głębokie studnie ziemi. Wciąż wołali do Boga Izajasza (Iz 43, 19, Iz 44, 3), który chętnie zaoferował, że przekształci pustynie w łąki i sprawi, że rzeki popłyną przez jałowe ziemie. Wołały do Boga, który obiecuje nagrodę i docenia wysiłki ofiarowanych (Iz 49, 4). Te kobiety, które nigdy nie przestają wołać do Wszechmogącego, wiedzą, że On zawsze będzie poruszony pokornym sercem i obieca jej, że nie opuści Jego obecności pusta lub wzgardzona. A ponieważ są wytrwałe w wierze i nie dają się zastraszyć okolicznościom życia, przedstawiają swoją sprawę na niebiańskim sądzie przed Sędzią pokornych i nędznych, aż otrzymają orzeczenie na swoją korzyść: będziesz matką niewielu lub wielu, fizycznie lub duchowo, ponieważ twoje życie przyniesie obfity owoc.
Wykrzykujcie z radości, wy, które byłyście bezpłodne, bo spójrzcie na dzieci opuszczonych, będą liczniejsze niż dzieci uprzywilejowanych. (Izajasza 54:1). Z fizycznie lub emocjonalnie bezpłodną kobietą, która woła do Boga o uzdrowienie i przemianę życia, Bóg zawiera przymierze miłości, zaopatrzenia, opieki, obrony, czułości i spełnienia. Tam, gdzie niegdyś panowała samotność, teraz będzie żyła nieustannie pod opieką i troską bogatego w miłosierdzie dostawcy; Oprę twoje mury na drogocennych kamieniach, twoje fundamenty będą szafirowe, a twoje bramy kryształowe. Wszystkie twoje dzieci będą pouczane przez Pana i wielkie będzie szczęście twego domu. (Izajasz 54, 11-13).
Im dłużej trwa odpowiedź Boga, tym bardziej skomplikowany będzie cud. Aniołowie potrzebują więcej czasu na jego przygotowanie. A im dłużej trwała modlitwa, tym większy był jej cel. Dzieci bezpłodnych kobiet były również tymi, które w biblijnych narracjach rodziły się z wielkimi celami, proroczymi namaszczeniami, niesamowitym przeznaczeniem; życie konieczne i niezbędne dla historii. Jeśli identyfikujesz się z Elżbietą, wierz, módl się, płacz i wołaj, i czekaj tak jak ona, a ty także otrzymasz cud płodności życia w jego fizycznej lub duchowej manifestacji. Bóg jest powolny, ale w królestwie wieczności wciąż ma czas, aby przekształcić rzeczywistość i w każdej chwili zaskoczyć cię swoim miłosierdziem. Jeśli przez chwilę ukryłem przed tobą twarz, z ogromną litością i miłością, która nie ma końca, lituję się nad tobą. (Izajasz 54, 8).