Edukacja, w szerokim rozumieniu, jest drogą do osiągnięcia pełni wartości i predyspozycji każdego człowieka, a nawet osobistej satysfakcji, która wynika z samorealizacji przez całe życie. Ma również wymiar solidarności, ponieważ umożliwia ludziom przyczynianie się do poprawy sytuacji społecznej, a tym samym pomaganie innym. Edukacja jest niezbędna w życiu człowieka, zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę, że ci, którzy się jej wyrzekają, sami się ograniczają.
Prawo do edukacji jest prawem podstawowym, zawartym w prawie wszystkich traktatach, deklaracjach i konstytucjach ostatnich stuleci, zwłaszcza od czasów II wojny światowej; a w Hiszpanii jest zawarte w artykule 27 Konstytucji.
Prawdą jest, że w wielu krajach tak istotne zasady jak pełna edukacja szkolna nie zostały jeszcze osiągnięte - według danych organizacji pozarządowych ponad 124 miliony dzieci w wieku szkoły podstawowej nie uczęszczało do szkoły. Entreculturasprzedstawiona w 2015 roku - ale prawdą jest też, że się o nią walczy i że w ostatnich latach dokonano dużego postępu.
To prawo do nauki posiada dziecko, ale jest ono realizowane przez rodziców, którzy są przedstawicielami dziecka i pierwszymi wychowawcami. To oni są odpowiedzialni za ich edukację, to w rodzinie dzieci otrzymują pierwsze lekcje i to do niej będą się później zwracać jako do punktu odniesienia.
Rodzice mają prawo i obowiązek wychowywać swoje dzieci w dobru, prawdzie i wolności, zapewniając im wykształcenie zgodne z własnymi normami. Dlatego tak ważna jest edukacja rodziców.
Dzieci powinny być wychowywane zgodnie z zasadami i przekonaniami rodziców, którzy będą ich moralnym punktem odniesienia do końca życia, a nie zgodnie z interesownymi zasadami, które chce narzucić państwo lub partia polityczna.
Z drugiej strony rodzice nie są w stanie wykształcić swoich dzieci we wszystkich gałęziach wiedzy instrumentalnej i pedagogicznej, dlatego społeczeństwo musiało szukać szkół, które wypełnią tę rolę.
Nie możemy jednak zapominać, że szkoła wychowuje z delegacji rodziców, a zatem jej funkcja jest wtórna i uzupełniająca w stosunku do funkcji rodziny. Z tego powodu rodziny zwracają się do osób trzecich: szkół lub ośrodków wychowawczych.
Ta społeczna konieczność szkoły nie powinna oznaczać, że rodzice powinni odciąć się od edukacji swoich dzieci, przerzucając obowiązki wychowawcze na szkołę, ale raczej, że jedni i drudzy powinni współpracować i dzielić się swoją pracą i poświęceniem w celu osiągnięcia jak najlepszego wykształcenia ucznia, tak aby mógł się on maksymalnie rozwinąć.
Jest to jedno z zadań, które CONCAPA promuje i wspiera w obronie edukacji i rodziny w ramach wolności, ponieważ nie może być wysokiej jakości edukacji lub kształcenia osoby bez wolności.
Wolność edukacji - kształcenia naszych dzieci zgodnie z naszymi przekonaniami religijnymi, moralnymi lub pedagogicznymi - jest uznanym prawem w większości krajów, choć często nie jest skutecznie egzekwowana z powodu totalitarnej pokusy niektórych rządów, by narzucić swoje ideologie ponad ideologie rodziny.
Z CONCAPA nadal bronimy wysokiej jakości edukacji w wolności, gdzie rodzice są szanowani jako główni odpowiedzialni wychowawcy swoich dzieci, wolni od ideologicznej ingerencji spoza rodziny. W ten sposób skorzysta całe społeczeństwo, gdyż ukształtują się odpowiedzialni, pełni szacunku i wolni obywatele.
Rodzina jest punktem odniesienia dla dzieci, dorosłych i osób starszych. Konieczny punkt odniesienia, który - gdy go nie ma - wywołuje w człowieku konflikty.
To prawda, że dzisiejsza rodzina funkcjonuje inaczej niż trzydzieści lat temu, ale wynika to z dynamiki społecznej, co nie oznacza, że nie powinny istnieć pewne wspólne klucze, które stanowią podstawowy mechanizm instytucji rodziny, między innymi ten, który polega na wprowadzaniu dzieci w najcenniejsze aspekty życia: transcendencję, miłość, solidarność, szacunek...
Jeśli chodzi o edukację, musimy zacząć od mówienia o szkole rodzinnej, a następnie przejść do innych aspektów, takich jak: Kto uczy rodziców, jak mają kształcić swoje dzieci? Kto współpracuje z rodzicami w edukacji ich dzieci? Jakie prawo mają rodzice do wyboru tego, czego chcą dla swoich dzieci?
Oczywiste jest, że rodzice mają pełne prawo wybierać, co jest najlepsze dla ich dzieci, choć nie zawsze im się na to pozwala, ale prawdą jest też, że nikt nie uczy rodziców w ich rodzicielstwie, ale uczą się oni poprzez doświadczenie, zdrowy rozsądek, lekturę lub w najlepszym wypadku uczestnicząc w kursie.
Dlatego tak ważna jest współpraca z innym podmiotem - szkołą, której powierzają swoje dzieci i od której oczekują pomocy, dlatego płynne relacje w tym zakresie to podstawa.
Rodzice, dzieci, nauczyciele... to jest droga do osiągnięcia odpowiedniego klimatu, który pozwala na postęp w edukacji dzieci, ponieważ interesy każdego z nich są różnorodne, ale zbiegają się dla dobra dziecka.
Ponadto rodzice i nauczyciele znają inną stronę tego dziecka, z którą mogą się porozumieć, aby wzbogacić wzajemną percepcję, nie przeszkadzając sobie nawzajem.
Krajowy przewodniczący CONCAPA
