Kształcenie cnoty męstwa od dzieciństwa: wyzwanie dla edukacji XXI wieku

Tłumaczenie artykułu na język włoski

Co to jest cnota męstwa?

Ludzie są wrażliwi od momentu poczęcia. Stan ten oznacza, że jesteśmy podatni na zranienia, ale nie oznacza, że nie jesteśmy w stanie się im przeciwstawić i przezwyciężyć. To właśnie ta bezbronność pozwala nam rozwinąć cnotę siły.

Ta cnota wypracowywana jest pośród trudności. Osoba silna to taka, która oprócz akceptacji i radzenia sobie z bólem, dąży do osiągnięcia trudnego dobra poprzez pokonywanie pojawiających się w tym procesie trudności i wytrwanie pomimo nich.

Tak więc w takim stopniu, w jakim wyrzekamy się małych rzeczy, na które mamy ochotę, ale które nie wymagają od nas żadnego wysiłku, a wybieramy inne rzeczy, które mają większą wartość, wzrastamy w samokontroli, wytrwałości i radości, cnotach bezpośrednio związanych z siłą.

Aktualne problemy

Trigo (2002) uważa wychowanie w tej cnocie za fundamentalne, jeśli szukamy uporządkowanego i zdrowego wzrostu we wszystkich wymiarach, gdyż stwierdza, że cztery cnoty kardynalne, w tym męstwo, odgrywają fundamentalną rolę w dojrzałości osoby, a nic tak nie czyni człowieka dojrzałym jak ból czy trudności.

W społeczeństwie konsumpcyjnym, w którym ludzie działają na zasadzie "mam ochotę", a nie "chcę, nawet jeśli to mnie kosztuje" lub "muszę, nawet jeśli to mnie kosztuje", ta samokontrola wchodzi w grę o tyle, o ile ludzie pozwalają się zdominować przez to, co zewnętrzne. W ten sposób, gdy wola nie działa, jest osłabiona, co potęguje się przez potrzebę natychmiastowości, gdy chce się osiągnąć jakikolwiek cel.

Sytuacja ta w połączeniu z faktem, że w dzisiejszych rodzinach dominuje styl wychowawczy nadopiekuńczyPostawa "bez wysiłku, bez cierpienia", charakteryzująca się dążeniem do unikania wszelkiego wysiłku i cierpienia u dzieci, ma negatywny wpływ na rozwój cnoty męstwa u dzieci.

Biorąc pod uwagę charakterystykę społeczeństwa XXI wieku, dziś kształcenie cnoty męstwa w szkołach jest dużym wyzwaniem, gdyż pierwszym środowiskiem wychowawczym jest rodzina, podstawowa komórka społeczeństwa, a dla prawidłowego wzrostu i rozwoju dziecka konieczne jest, aby szkoła i rodzina szły ze sobą w parze.

Czy można zacząć pracować od urodzenia?

Wiemy, że okres wrażliwy na rozwój tej cnoty to 6-12 lat. Jednak za kluczowe uważa się rozpoczęcie wprowadzania jej w życie od najwcześniejszych lat życia z kilku powodów.

Po pierwsze dlatego, że im dziecko jest młodsze i im mniej zasobów posiada, tym bardziej jest bezbronne, a zatem tym bardziej potrzebuje ćwiczyć tę cnotę, aby pokonać trudności. I wreszcie dlatego, że cnota męstwa jest podstawą wszystkich innych cnót, bo bez wysiłku nie można nabyć żadnej innej cnoty.

Jak możemy nad nim pracować w edukacji wczesnoszkolnej?

W edukacji wczesnoszkolnej filary można ustanowić poprzez pracę nad każdą z cnót przedstawionych powyżej:

Z. zamówienie. Silna osoba musi umieć mieć harmonogram i trzymać się go, planować wszystko, co trzeba zrobić i nadawać priorytety temu, co ważne, a nie temu, co pilne. Kiedy człowiek ustanawia porządek w swoich priorytetach, nie kieruje się "mam ochotę", ale "muszę" i w ten sposób buduje solidną i silną osobowość. Newralgicznym okresem do pracy nad porządkiem jest wiek 3-6 lat, dlatego uczenie dzieci odkładania wszystkiego na swoje miejsce stworzy fundamenty, dzięki którym jutro będą miały porządek w swoich priorytetach i będą walczyć o to, co naprawdę ważne.

Z. samokontrolaDzięki tej cnocie możemy nauczyć się mówić "nie" wszystkiemu, co mogłoby być przeszkodą w osiągnięciu naszego celu, a także jak najlepiej wykorzystać swój czas, panując nad sobą i nie podejmując decyzji o poddaniu się w chwilach zmęczenia. Dziecku można pomóc w opieraniu się i zarządzaniu impulsami, które pojawiają się w chwili obecnej, dzięki czemu jest w stanie opóźnić nagrodę. Na przykład, jeśli chce loda przed obiadem, możemy pomóc mu nauczyć się czekać i zrozumieć, że najpierw musi zjeść obiad, a potem zjeść loda.

Z. cierpliwość i tolerancja na frustrację. Św. Tomasz powiązał cnotę męstwa z cierpliwością, wyjaśniając, że cnota ta pozwala zaakceptować rzeczywistość trudnej sytuacji, co pomaga osobie kontynuować starania i oczekiwanie bez zniechęcenia i smutku. Na przykład nie kupowanie zabawki, którą dziecko chce bez powodu w tym momencie i czekanie na urodziny lub na Trzech Mędrców.

Z. wytrwałość. Cnota ta zakłada bycie stałym w naszych wysiłkach zmierzających do osiągnięcia celu. Na przykład zachęcanie dziecka, by próbowało wiązać sznurówki tyle razy, ile trzeba.

Z. hojność. Dziecko w tym wieku jest charakterologicznie egocentryczne i radzenie sobie z trudną sytuacją, w której musi zwracać uwagę na dobro drugiego człowieka, może pomóc mu rosnąć w siłę. Na przykład uleganie i oddawanie ostatniego ciastka swojemu rodzeństwu.

Nieuchronnie, pracując nad tą cnotą, będziemy sprzyjać wzrostowi innych cnót, takich jak np. radośćOsoba, która dąży do czegoś dobrego, jest zawsze zadowolona. Ta satysfakcja wynika ze świadomości, że dąży do czegoś, co jest naprawdę wartościowe.

Krótko mówiąc, pomagając dzieciom od najmłodszych lat w tworzeniu podstaw do rozwoju tej cnoty, zapewnimy wzmocnienie ich woli w późniejszych latach, co będzie miało pozytywny wpływ na ich wzrost i rozwój jako osoby, a tym samym na ich szczęście. Według słów Seneki "per aspera ad astra.