TEKST - Ricardo Bazán, Peru
Przez motu proprio Authenticum charismatisPapież Franciszek zmodyfikował puszkę. 579 Kodeksu Prawa Kanonicznego, który reguluje tworzenie instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego przez biskupa diecezjalnego.
Przed tą modyfikacją wystarczyło, aby biskup diecezjalny zasięgnął opinii Stolicy Apostolskiej. by móc w zamian ustanowić nowy instytut, od 10 listopada 2020 r. wymagana jest licencja lub zezwolenie Stolicy Apostolskiej..
Prawdziwa charyzma
Na stronie motu proprio zwraca uwagę, że "Rozeznanie eklezjalności i wiarygodności charyzmatów jest eklezjalną odpowiedzialnością pasterzy Kościołów partykularnych.Jest to konieczne jako "biurokracja", czyli biskupów diecezjalnych. Jest to konieczne, ponieważ miarę ostrożności, aby odróżnić, kiedy mamy do czynienia z prawdziwą charyzmą.co rodzi i odżywia instytuty życia konsekrowanego i stowarzyszenia życia apostolskiego. W tym sensie motu proprio spełnia kryterium określone w dekrecie Perfectae caritatis: "Przy zakładaniu nowych instytutów należy dokładnie rozważyć potrzebę istnienia nowego instytutu.Chodzi o to, by był on bardzo przydatny, a przynajmniej wartościowy, i by można go było rozwijać, by nierozsądnie nie powodował powstawania instytutów bezużytecznych lub niewystarczająco silnych." (Conc. Ecum. Vat. II, dekret Perfectae caritatis, 19).
Może. 579 przepisał, że "Na własnym terytorium biskupi diecezjalni mogą, na mocy formalnego dekretu, ustanawiać instytuty życia konsekrowanego, pod warunkiem uprzedniej konsultacji ze Stolicą Apostolską.". Był to już sposób realizacji n. 19 ww. dekretu, tyle że waga ta została oparta na konsultacjach z RzymemUważa się, że właściwym organem do dokonania takiej oceny jest Stolica Apostolska, nawet jeśli instytut został założony na terenie diecezji.
Zatwierdzone przez Stolicę Apostolską
A więc, do ważnej erekcji instytutu życia konsekrowanego wystarczała sama konsultacja, a nie pozwolenie.w przeciwnym razie powiedziałaby to wyraźnie. Jednak, Papież Franciszek poszedł dalej i opowiedział się za wymogiem posiadania licencji na ważność aktu.: "Na własnym terytorium biskupi diecezjalni mogą ważnie erygować instytuty życia konsekrowanego formalnym dekretem, za uprzednią pisemną zgodą Stolicy Apostolskiej.".
Wymóg ten, który na pierwszy rzut oka może wydawać się nadmierny, wynika z faktu, że utworzenie nowego instytutu w diecezji będzie miało skutki wykraczające poza granice okręgu y "czyni ją istotną w szerszym horyzoncie Kościoła powszechnego.". Czyli instytuty życia konsekrowanego i stowarzyszenia życia apostolskiego, choć mogą się one narodzić w diecezji, należą do Kościoła powszechnego: "Rzeczywiście, natura suakażdy Instytut Życia Konsekrowanego lub Stowarzyszenie Życia Apostolskiego, nawet jeśli powstał w kontekście Kościoła partykularnego, "...jest Stowarzyszeniem Życia Apostolskiego".jako dar dla Kościoła, nie jest rzeczywistością wyizolowaną czy marginalną, ale należy do niego intymnie, znajduje się w sercu Kościoła jako decydujący element jego misji." (List do osób konsekrowanych, III, 5)".
Wyraża się nadzieję, że środek ten pomoże nowym instytutom życia konsekrowanego i stowarzyszeniom życia apostolskiego "...rozwijać własne życie apostolskie".harmonijne włączenie się w życie świętego i wiernego ludu Bożego dla dobra wszystkich." (Exhortation. Ap. Evangelii gaudium130), przy zachowaniu wszystkich niezbędnych elementów rozeznania i sprawiedliwości przewidzianych przez prawo kościelne.
