Ewangelizacja

"Obowiązek" ewangelizacji

Od początku swojego pontyfikatu Paweł VI, a teraz papież Franciszek, podkreślali nieodłączny obowiązek każdego ochrzczonego, aby swoim życiem być świadkiem Chrystusa dla swoich braci i sióstr.

María Teresa Compte Grau-5 września 2023 r.-Czas czytania: 2 minuty
ewangelizować

Katecheza papieża Franciszka wygłoszona 22 marca podczas audiencji generalnej była poświęcona ewangelizacji.

Wątkiem przewodnim była adhortacja apostolska Evangelii Nuntiandi (8-12-1975), którą papież Franciszek nazwał "wielką kartą ewangelizacji współczesnego świata". Adhortacją tą, opublikowaną rok po zwyczajnym Zgromadzeniu Ogólnym Synodu, papież Montini upamiętnił również dziesiątą rocznicę zamknięcia Soboru Watykańskiego II i z rozmachem zakończył Rok Święty 1975.

Ewangelizacja była głównym tematem pontyfikatu Pawła VI. Jego pierwsza encyklika, Ecclesiam Suam (6-8-1964), skupił się już na mandacie Kościoła we współczesnym świecie. Mandat, który ma charakter misyjny i który przejawia się, podkreślił Papież, w szerzeniu, ofiarowaniu i głoszeniu (por. ES 32).

Jest to obowiązekPaweł VI pisał w 1975 r. o obowiązku ewangelizowania w wierności orędziu, "którego jesteśmy sługami, i ludziom, którym mamy je przekazywać nienaruszone i żywe" (EN 4).

Aby jak najlepiej wypełnić ten obowiązek, Kościół musiał zatrzymać się, aby poważnie i głęboko zastanowić się nad swoją zdolnością do głoszenia Ewangelii i wprowadzania jej do serca ludzkości. Trasa miała wyznaczone stacje:

Przede wszystkim Jezus.

Po drugie, Królestwo Boże.

Potem nastąpiła uważna lektura początków Kościoła i ponowne odkrycie jego ewangelizacyjnego powołania.

A wszystko po to, by "dotrzeć i przemienić mocą Ewangelii kryteria osądu, określające wartości, punkty zainteresowania, kierunki myślenia, źródła inspiracji i modele ludzkiego życia, które są sprzeczne ze słowem Bożym i planem zbawienia" (EN 19).

Nie ma to jak świadectwo, napisał papież w 1975 r., któremu należycie towarzyszy wyraźne głoszenie tego, co jest kluczowe dla wiary chrześcijańskiej: Bożego zbawienia i wyzwolenia w Jezusie Chrystusie.

Następnie pojawiają się środki, koniecznie adekwatne i odpowiednio uporządkowane do celu, którym jest nic innego jak objawienie wszystkim Jezusa Chrystusa i Jego Ewangelii, i to w sposób wspólnotowy i w imieniu Kościoła. "Ludzie mogą być zbawieni w inny sposób, dzięki Bożemu miłosierdziu, jeśli nie głosimy im Ewangelii; ale czy możemy się zbawić, jeśli przez zaniedbanie, strach, wstyd... lub fałszywe idee nie głosimy jej?" (EN 80).

AutorMaría Teresa Compte Grau

Tytuł magistra w dziedzinie społecznej nauki Kościoła

Biuletyn informacyjny La Brújula Zostaw nam swój e-mail i otrzymuj co tydzień najnowsze wiadomości z katolickim punktem widzenia.