Pelegrín Muñoz Gracia zmarł 14 października w wieku 93 lat. W sierpniu 2025 r. ukończyłby czterdzieści lat kapłaństwa, po życiu, które miało kilka dobrze zdefiniowanych etapów, wszystkie przeżyte z pełnym oddaniem i wielką hojnością.
Urodzony w Teruel w 1931 roku, wkrótce musiał przejąć, do pewnego stopnia, rolę głowy rodziny z powodu wczesnej śmierci ojca, pomagając matce w wychowaniu trójki młodszego rodzeństwa.
Powołanie do Opus Dei i początki Tajamar
W swoim rodzinnym mieście na początku lat pięćdziesiątych odkrył swoje powołanie dla Opus Dei a jakiś czas później, w 1958 roku, przeniósł się do Madrytu, aby przejąć zarządzanie TajamarProjekt edukacyjny i sportowy, który podjął pierwsze kroki w lutym tego roku, zmienił życie i konfigurację dużego obszaru Vallecas.
Tam, gdzie do tej pory dominowały slumsy i warunki życia, zaczęły pojawiać się nowe horyzonty, a Pelegrín Muñoz odegrał w tym znaczącą rolę, starając się uzyskać pomoc finansową na zakup ziemi i rozwój sektora, w którym wzniesiono budynki Tajamar, które dziś nadal świadczą usługi w okolicy.
Dzięki swojej niestrudzonej pracy, połączonej ze współczuciem, prostotą i wielką umiejętnością radzenia sobie z ludźmi z różnych środowisk, Pelegrín Muñoz promował utworzenie Rady Powierniczej Tajamar, a później Fundacji o tej samej nazwie, której był pierwszym dyrektorem.
Święcenia kapłańskie
W 1981 r. został mianowany doradcą Komisji Prac Społecznych w Cajamadrid, ale kilka lat później porzucił pracę w Tajamar, aby przenieść się na Uniwersytet Nawarry, gdzie kontynuował studia teologiczne, które podjął, aby przyjąć święcenia kapłańskie w wieku 54 lat.
Od tego momentu, po powrocie do Madrytu, Pelegrín Muñoz rzucił się w wir obowiązków kapłańskich, zawsze gotowy przyjąć każdego, kto potrzebował jego usług, poprzez różne inicjatywy apostolskie promowane przez Opus Dei.
Dusza kapłańska
W ten sposób przez wiele lat był kapelanem IESE w Madrycie, gdzie wielu profesjonalistów, którzy szkolili się, aby rozwijać swoją pracę w świecie biznesu w Hiszpanii i innych krajach, miało okazję skorzystać z jego kapłańskiej duszy, a jednocześnie z jego cennego doświadczenia życiowego, karmionego trudnymi sytuacjami rodzinnymi i niełatwymi przedsięwzięciami zawodowymi, jak to miało miejsce w przypadku Tajamar.
Pelegrín Muñoz poświęcił również wiele czasu na słuchanie spowiedzi w parafiach La Araucana i Concepción de Goya oraz na inną pracę duszpasterską, nawet w czasach, gdy pogarszający się stan zdrowia zmusił go do pewnych ograniczeń. Ale ci z nas, którzy znali go w różnych okresach jego życia, mogą zaświadczyć, że zawsze był w pełni dyspozycyjny, aby iść tam, gdzie był potrzebny, a jego prostota, pokora i dobry humor towarzyszyły mu aż do oddania duszy Bogu.
Dziennikarz
