Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny w Quito. Eucharystia, braterstwo i jednośćValeria GavilanesEucharystia pozwala nam odczuć i odkryć Boga, który nas wyzwala".Monsignor Espinoza MateusChcemy odnowić życie eucharystyczne w Ekwadorze": "Chcemy odnowić życie eucharystyczne w Ekwadorze".Juan Carlos Holguín Maldonado (Quito, 1983) został mianowany przez prezydenta Guillermo Lasso Mendozę na stanowisko ministra spraw zagranicznych i mobilności ludzkiej w styczniu 2022 r. do 2024 r.
Ten biznesmen jest również dyrektorem i założycielem kilku organizacji społeczeństwa obywatelskiego i był stypendystą Fundacji Konrada Adenauera, koncentrując swoje szkolenia w dziedzinie mechanizmów integracji regionalnej, demokracji i zarządzania.
Holguín był głównym tematem prezentacji, którą wygłosił w ramach projektu Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny Konferencja, która odbywa się w Quito, koncentruje się na tym, w jaki sposób poszukiwanie braterstwa może odnowić działalność polityczną w Ekwadorze i jakie znaczenie w tej odnowie ma poświęcenie narodu Sercu Jezusa w 1874 roku.
Zacznijmy od omówienia poświęcenia Ekwadoru Najświętszemu Sercu Jezusa, ważnego momentu historycznego. Co zainspirowało Cię do skupienia się na tym temacie?
-Dla mnie mówienie o poświęceniu Ekwadoru Najświętszemu Sercu Jezusa i Niepokalanemu Sercu Maryi jest fundamentalne, nie tylko jako fakt historyczny, ale jako rzeczywistość duchowa, która nadal wpływa na naszą teraźniejszość.
Pomysł publicznego poświęcenia Ekwadoru Najświętszemu Sercu Jezusa został zasugerowany prezydentowi Gabrielowi Garcíi Moreno przez ojca Manuela Proaño, krajowego dyrektora Apostolstwa Modlitwy. W swojej odpowiedzi w jednym z listów wymienianych między tymi dwiema historycznymi postaciami, były prezydent, z pewnym wahaniem wynikającym z jego szczerości, powiedział: "A czy Ekwador będzie ofiarą godną Serca Boga-Człowieka? Czy sprawiedliwość panuje na forum, pokój w rodzinach, jedność w obywatelach, żarliwość w świątyniach?", a pytanie, które musimy sobie dziś zadać, brzmi: czy nadal jesteśmy godni tego poświęcenia.
Moja odpowiedź brzmi: zdecydowanie tak. Ale z pewnymi niuansami.
W swoim przemówieniu wspomniałeś, że Ekwador, pomimo bogatej historii religijnej, nadal stoi przed poważnymi wyzwaniami. Jak postrzegasz to napięcie między przeszłością wiary a obecnymi problemami?
-Dokładnie. Dziś stoimy przed nowymi wyzwaniami. Historia pokazuje, że od czasu uzyskania niepodległości przechodziliśmy przez okresy podziałów i konfliktów. Problemy te nie dotyczą wyłącznie przeszłości. Nawet dziś w kraju brakuje braterstwa i jedności, zarówno pod względem politycznym, jak i społecznym.
Problemy takie jak korupcja, nierówności i rosnąca przemoc sugerują, że wartości, którymi powinniśmy kierować się jako naród, często giną w walce o władzę i własne interesy. Ten rozdźwięk między ideałami religijnymi a obecną rzeczywistością polityczną i społeczną stwarza poczucie rozłamu i pilną potrzebę pojednania.
To właśnie podstawy wiary mogą stanowić drogę do rozwiązania obecnych konfliktów. Chrześcijańskie zasady braterstwa, sprawiedliwości i pokoju, jeśli są autentycznie stosowane w życiu publicznym i politycznym, mogą być motorem do przezwyciężenia podziałów i przywrócenia zaufania do instytucji.
Jest to wezwanie do ożywienia tego ducha poświęcenia i dostosowania go do dzisiejszych wysiłków na rzecz większej spójności społecznej i polityki na rzecz wspólnego dobra. Tylko wtedy, gdy kraj ponownie spojrzy w niebo, tak jak robił to w przeszłości, może znaleźć sposób na pokonanie dzisiejszych wyzwań z nadzieją i jednością.
Wspomniałeś, że wahadło polityczne nie jest już tak ideologiczne jak w poprzednich dekadach. Czy mógłbyś wyjaśnić to zjawisko dokładniej?
Wahadło polityczne, zwłaszcza w Ameryce Łacińskiej, było kiedyś wyraźnie naznaczone ideologią lewicową lub prawicową. Dziś wahadło to jest mniej ideologiczne, a bardziej pragmatyczne. Wyborcy szukają natychmiastowych rozwiązań swoich problemów, co pozwoliło na pojawienie się populistycznych propozycji zarówno ze strony lewicy, jak i prawicy.
Zjawisko to odzwierciedla zmianę w kierunku bardziej reaktywnej polityki, w której wahadło waha się tam i z powrotem między oficjalną a opozycją, a nie między prądami ideologicznymi. Sieci społecznościowe i post-prawda zintensyfikowały ten proces, umożliwiając szybkie rozprzestrzenianie się uproszczonych narracji, które podsycają niezadowolenie i polaryzację.
Rozwój technologii zmienił scenę polityczną, ułatwiając rozprzestrzenianie się fałszywych wiadomości i populizmu, co osłabia poważną debatę ideologiczną. W tym kontekście wahadło nie wraca już do walki idei, ale do poszukiwania natychmiastowych rozwiązań, często bez względu na długoterminowe koszty w zakresie zarządzania i stabilności demokratycznej.
Na koniec mówił o nadziei i wspomniał o znaczeniu braterstwa jako podstawy budowania solidnej demokracji. Jakie przesłanie przekazałbyś Ekwadorczykom w obliczu obecnych wyzwań?
-Pomimo wyzwań, pozostaję optymistą. Ekwador ma ogromne możliwości i unikalne przewagi komparatywne. Nasza młodość, bogactwa naturalne i historia pozwalają nam patrzeć w przyszłość pełną nadziei.
Jestem pozytywnie nastawiony i pełen nadziei: nasz kraj zawsze spoglądał w niebo, aby znaleźć swoją północ. Mamy unikalne przewagi komparatywne i konkurencyjne, które pozwalają nam patrzeć w przyszłość z wielką nadzieją. Nasze równikowe położenie i odległość od słońca pozwalają nam mieć najlepsze kwiaty, najlepsze kakao i najlepsze krewetki na świecie. Posiadanie dolara jako naszej waluty, poza tym, że jest tarczą przed pokusą rządów do drukowania większej ilości waluty, pozwala nam na stabilność i niską inflację.
Odpowiedzialność będzie spoczywać na politykach i obywatelach, którzy muszą być przekonani, że demokracja może być budowana tylko na harmonii, konsensusie i braterstwie. Rzeczywiście, będzie to wyzwanie dzisiejszego świata, pełnego wojen i wielu wyzwań.
