Podpisany przez kardynała Beniamino Stellę, prefekta Kongregacji, i przez arcybiskupa Jorge Patrón Wonga, sekretarza ds. seminariów, dekret pochwala porozumienie między biskupami, że "połączyły siły, aby zaoferować przyszłym księżom formację zgodną ze zdrową doktryną Kościoła katolickiego".
W dokumencie Kongregacji ds. Duchowieństwa podkreślono, że seminarium będzie służyć m.in. "promowanie formacji ludzkiej, duchowej, intelektualnej i duszpasterskiej wymaganej przez aktualną rzeczywistość kulturową i zgodnej z Ratio fundamentalis institutionis sacerdotalis".
Ogłoszenie nastąpiło nieco ponad miesiąc temu przez arcybiskupa Ponce i przewodniczącego Konferencji Episkopatu Portoryko, mons. "wielka radość". co realizacja tego projektu oznacza dla biskupów. "Jest to tęsknota, którą od wielu lat pielęgnujemy w naszych sercach i po długim procesie refleksji, konsultacji i modlitwy rozpoczniemy 15 sierpnia 2020 r..
Arcybiskup Ponce zaznaczył, że nowe seminarium "będzie miejscem kształcenia przyszłych pastorów". i zaprosił wszystkich wiernych katolików, aby trwali w modlitwie, że Święta Maryja, Matka Bożej Opatrzności, Patronka Portoryko, będzie im pomagać w modlitwie o zbawienie narodu. "przychylność świętym i obfitym powołaniom".
Dekret zatwierdza prośbę złożoną przez samego biskupa Rubéna Gonzáleza Medinę; arcybiskupa Roberto Gonzáleza Nievesa z San Juan; biskupa Álvaro Corrada del Río z Mayagüez oraz biskupa Eusebio Ramosa Moralesa z Caguas i administratora apostolskiego diecezji Fajardo-Humacao.
Siedziba i organizacja przyszłych księży w Puerto Rico ma długą historię dialogu ze względu na szczególne okoliczności i interesy poszczególnych diecezji. Niewątpliwie jest to projekt, na który czekano z utęsknieniem od czasu erekcji pierwszej diecezji. Niedawny dekret Stolicy Apostolskiej jest wynikiem doświadczenia zdobytego na tej drodze i dojrzałości w komunii, która daje wielką nadzieję wielkiemu seminarium.
Od XVIII w.
Tło historyczne przypomina, że pomysł utworzenia seminarium w San Juan Bautista, pierwotnej nazwie Puerto Rico, wyszedł od biskupa Pedro de la Concepción w drugiej dekadzie XVIII wieku. Jego życzenie zostało więcej niż ratyfikowane, a w 1768 roku Korona Hiszpańska zażądała, aby wszystkie diecezje miały seminarium. I tak pod rządami pierwszego biskupa portorykańskiego, Don Juana Alejo de Arizmendi, rozpoczęto przygotowania do założenia pierwszego seminarium.
Wsparcie i hojność mieszkańców San Juan pozwoliły Don Pedro Gutiérrez de Cos, następcy Arizmendi, ukończyć i założyć w 1832 roku Seminarium Koncyliarne w San Ildefonso, które zostało zbudowane na parterze w starej części San Juan obok domu arcybiskupa.
W tym seminarium studiowali nie tylko przyszli księża, ale także ci uczniowie, którzy dążyli do lepszej formacji. Oprócz wyspy studenci pochodzili z Santo Domingo (obecnie Dominikana), Wenezueli i Hiszpanii (głównie z miast Malaga i Barcelona).
W San Ildefonso kształtowali się wielcy ludzie, tacy jak kardynał Luis Aponte Martínez, pierwszy portorykański kardynał, a także wielcy bohaterowie i ojcowie kraju, tacy jak Román Baldorioty de Castro i Eugenio María de Hostos. Wpływ wychowawczy tego domu studiów był tak wielki, że w pierwszych dziesięcioleciach istnienia seminarium było głównym ośrodkiem dydaktycznym w kraju. W swoim długim istnieniu Seminarium Koncyliarne przechodziło ważne zmiany w swoich celach i regencji. Jego historię można podsumować trzema nazwami, pod którymi był znany: Colegio-Seminario, Seminario i Seminario Conciliar.
Od 1900 r. seminarium przechodziło zmiany rządów - jedną z nich było polityczne stowarzyszenie Portoryko ze Stanami Zjednoczonymi w 1898 r. - oraz poważne trudności ekonomiczne, które z czasem narastały, a ponieważ nie można było ich rozwiązać, doprowadziły do jego ostatecznego zamknięcia. W 1915 r. biskup William Jones reaktywował ją ponownie pod kierunkiem Ojców Wincentych. Nowy biskup, James Davis, postanowił przenieść seminarium do prowadzonego przez jezuitów miasteczka Aibonito. W połowie lat 30. XX wieku został zamknięty na dobre.
Nowe diecezje i wznowienia
Wzrost liczby ludności oraz powstawanie nowych miast i miasteczek doprowadziły Kościół w Puerto Rico do tworzenia i podziału nowych parafii i diecezji na całej wyspie. Z archidiecezji San Juan powstała diecezja Ponce (1924), a z niej inne nowe diecezje: Arecibo (1960), Caguas (1964), Mayagüez (1976) i Fajardo-Umacao (2008).
Aby ponownie uruchomić nowe seminarium, szukano rozwiązania na miarę czasów. I tak w 1948 r. w mieście Ponce powstał Uniwersytet Katolicki, z inicjatywy biskupa Jamesa Davisa, biskupa archidiecezji San Juan Bautista, oraz biskupa E. McManusa z diecezji Ponce. McManus z diecezji Ponce. W swoich początkach był on powiązany z The Catholic University of America w Waszyngtonie. Pod koniec pierwszego roku fundacji Uniwersytet uzyskał akredytację od Rady Szkolnictwa Wyższego Portoryko. Uniwersytet został kanonicznie erygowany przez Stolicę Apostolską 15 sierpnia 1972 roku, a 25 stycznia 1991 roku otrzymał tytuł papieski.
W latach 60-tych, biskup Ponce, Mons. Fremiot Torres Oliver, zdecydował się skorzystać z dobrodziejstw niedawno powstałego Uniwersytetu Katolickiego, aby założyć w nim seminarium diecezjalne: The Regina Cleri. Za miejsce spotkania posłużył budynek Wydziału Lekarskiego.
Więcej inicjatyw
Poprzez sprawdzenie doświadczenia formacji kapłańskiej Regina CleriNiektórzy biskupi proponowali nową siedzibę w San Juan we współpracy z diecezją Ponce. W ten sposób powstało Międzydiecezjalne Wyższe Seminarium Duchowne w Puerto Rico z dwoma kampusami: wydział filozoficzny w San Juan i wydział teologiczny w Ponce. Fernando Felices w San Juan i Mons. Jesús Diez Antoñanzas w Ponce. W ten sposób, oprócz Ponce i Mayagüez, nowe seminarium miało studentów z San Juan, Cagüas i Arecibo. To doświadczenie trwało od 1993 do 1996 roku. Mimo młodego wieku tego międzydiecezjalnego seminarium, jego istnienie przyczyniło się do powstania więzi braterstwa wśród kapłanów tamtego pokolenia, więzi, które przetrwały do dziś.
W 1996 roku archidiecezja San Juan założyła Regionalne Wyższe Seminarium Duchowne San Juan Bautista. Na siedzibę Kurii przeznaczono nieruchomość przy ulicy José de Diego, a do Wyższego Seminarium Duchownego włączono seminarzystów z archidiecezji San Juan, diecezji Caguas i na krótko z diecezji Arecibo. Do tej pory jej seminarzyści studiują teologię na Papieskim Uniwersytecie Katolickim w mieście Ponce. W 2012 roku diecezja Arecibo szukała innego rozwiązania i postanowiła założyć seminarium w Pampelunie.
Po tej długiej podróży, Puerto Rico jest teraz pełne nadziei na tę nową inicjatywę, tak pożądaną przez Świętą Kongregację ds. Duchowieństwa. Modlimy się, aby Bóg obficie błogosławił nowe Międzydiecezjalne Seminarium Duchowne im. św. Marii od Opatrzności Bożej obfitością powołań kapłańskich, tak bardzo potrzebnych na Wyspie.
Puerto Rico
