Papa Franciszek otworzył dziś rano w Rzymie ważny kongres na temat kapłaństwa służebnego, zorganizowany przez Kongregację Biskupów, który odbywa się w tych dniach w Rzymie. Sympozjum gromadzi w Auli Pawła VI ponad 700 ekspertów, w tym kardynałów, księży, teologów, świeckich i zakonników z całego świata, aby dyskutować o powołaniu kapłańskim, formacji seminarzystów, celibacie kapłanów i ich duchowości.
Ojciec Święty zresztą chciał rozpocząć swoje przemówienie inauguracyjne od tych, którzy są w jego kapłańskim życiu od ponad pięćdziesięciu lat, szukając w nich przejścia Boga przez swoje życie i światła, które oświetli ostateczny sens święceń kapłańskich. W ten sposób jego słowa są dalekie od wszelkich pozornych akcentów formalności, wskazując na istotne elementy, które pozwalają kapłanowi dążyć z radością do świętości, nawet pośród własnych słabości i niezrozumienia innych. Wydaje mi się, że te zasadnicze elementy podkreślone przez papieża można streścić w trzech punktach:
In prima linea nella missione
W pierwszym rzędzie "Wejdź na wysoką drogę" (por. Łk 5,4), jako samo orizzonte misji kapłańskiej. W zamyśle papieża księża nie są na drugim planie, ale wraz z resztą bojowników stoją na czele misji Kościoła. Pokój trudności zwalczany jest zakotwiczeniem w "mądrości żywej i obecnej Tradycji Kościoła".
Corrispondere all'amore di Dio
In secondo luogogo, sapere che un battezzato è chiamato alla santità implica cercare di rispondere ogni giorno all'amore di Dio, che sempre ci precedeci: "anche in mezzo alla difficoltà, il Signore non smette di amare e, quindi, di chiamare".
Quattro "vicinanze
I trzeci element, na który składają się cztery "vicinanze", które dają twojemu życiu radość i płodność: la vicinanza di Dio, che "ci permette di confrontare la nostra vita con la sua"; la vicinanza del Vescovo, che presenta l'obbedienza come "opzione fondamentale per accogliere coloro che sono stati posti dinanzi a noi come segno concreto di quel sacramento universale di salvezza che è la Chiesa"; bliskość kapłanów, ponieważ "braterstwo to świadomy wybór bycia świętym razem z innymi, a nie w samotności"; oraz bliskość ludzi, która zanim stanie się obowiązkiem, jest łaską i która zaprasza do sposobu życia na wzór Jezusa, Dobrego Samarytanina.
Insomma, kilka słów, które pochodzą z serca wdzięcznego za dar kapłaństwa i z umysłu przekonanego o znaczeniu zarówno misji kapłanów, jak i ich potrzeby poważnego poszukiwania świętości w Kościele, któremu służą.
Jest to preludium do mistrzowskiego wejścia w Kongres, gdzie z pewnością będziemy mieli okazję doświadczyć wielu rzeczy, i to bardzo dobrych.
