Clave latina" rośnie w siłę w USAPobożność maryjna w Stanach Zjednoczonych siłą dla rodzinyKościół zmienia się w Stany Zjednoczone. Przybywający do kraju imigranci, wśród których wielu jest katolikami latynoskimi, odnajdują się w swoim nowym domu, szukając Kościoła, który mógłby ich przyjąć i który jednocześnie mogliby ubogacić swoimi zwyczajami. Zjawisko to napotyka jednak na kilka przeszkód, wśród nich język i brak znajomości kultury łacińskiej ze strony Amerykanów. Nie oznacza to jednak, że ta wielka szansa dla Kościoła północnoamerykańskiego została zaprzepaszczona i są ludzie, którzy podejmują wysiłek przełamania barier.
Jedną z tych osób jest Michael Kueber, ksiądz z Archidiecezja Portland, Oregon (Stany Zjednoczone). Jest odpowiedzialny za Hispanic Ministry, skupiając się na katolikach latynoskich. Podczas swojej służby w Kościele zdał sobie sprawę, że "biskupi, księża, diakoni, katecheci i dyrektorzy edukacji religijnej nie czują się przygotowani do zaangażowania duszpasterskiego z Latynosami w Stanach Zjednoczonych". Z tego powodu napisał książkę "Preaching to Latinos", która ma pomóc "duszpasterzom zrozumieć kulturę latynoską, aby sprawować opiekę duszpasterską".
Kueber rozmawia z Omnes w tym wywiadzie o swojej książce i rzeczywistości "Hispanic Moment" w Kościele.
Czym jest "Hispanic Moment" w Kościele amerykańskim?
- Latynoski "moment" odnosi się do zmiany demograficznej zachodzącej w amerykańskim katolicyzmie. Kościół w Stanach Zjednoczonych przechodzi transformację, stając się w przeważającej mierze latynoski. Około 43% katolików to Latynosi, a wśród osób poniżej 18 roku życia Latynosi stanowią 60%. "Latynoski moment" wnosi nowe życie do większości Kościoła w Stanach Zjednoczonych, ponieważ ludność latynoska jest młodsza, a pary mają rodziny i chcą je wychowywać w wierze katolickiej. Oprócz wzrostu, społeczność latynoska wnosi swoją kulturę, aby wzbogacić doświadczenie życia katolickiego w Stanach Zjednoczonych. Ich przywiązanie do procesji, figur, obrazów i nabożeństw; muzyka i jedzenie wzbogacają życie parafialne.
Jak pomagasz społeczności latynoskiej wzrastać w wierze?
- Osoby odpowiedzialne za duszpasterski którzy pragną pomóc społeczności latynoskiej we wzroście w wierze, muszą cenić to, co cenią Latynosi. Centrum duchowości jest dla nich dom i nabożeństwa, takie jak Matka Boska z Guadalupe, krzyż czy różaniec. To wszystko są przejawy pobożności ludowej, przekazywane od pokoleń. Latynosi często mają w swoich domach "mały ołtarzyk", przy którym odprawiają codzienne modlitwy i inne nabożeństwa.
Duszpasterze muszą rozpoznać i potwierdzić miejsce, w którym znajdują się Latynosi, a jednocześnie towarzyszyć im w życiu instytucjonalnym Kościoła. Dość często nie są oni ochrzczeni lub nie przyjęli sakramentu bierzmowania czy pierwszej komunii świętej. Zwykle są w cywilnym związku małżeńskim i muszą uregulować swoje małżeństwo. Albo żyją w związku, który nazywają "wolnym związkiem". Ponieważ Latynosi uczestniczą w instytucjonalnym życiu Kościoła, muszą czuć, że Kościół jest matką przyjazną i akceptującą. Muszą usłyszeć Ewangelię i poczuć się wezwani do nawrócenia. Potrzebują stałej formacji, która pomoże im postępować w wierze przez całe życie.
Czy przepowiadanie Latynosom różni się od przepowiadania Amerykanom?
- Głoszenie Ewangelii jest inne, gdy rozmawiasz z Latynosami niż z mieszkańcami Ameryki Północnej. Latynosi lubią uczestniczyć w przepowiadaniu poprzez wezwania i odpowiedzi, podobnie jak chrześcijanie afroamerykańscy. Latynosi uwielbiają historie i żywe obrazy w homiliach. Chcą także dowiedzieć się więcej o Biblii i wierze katolickiej. Chcą usłyszeć Ewangelię po hiszpańsku, w tym samym języku, w którym nauczyli się modlitwy. Chcą, aby ksiądz dotknął ich serc i wezwał do życia przesłaniem Ewangelii. Chcą ponownie spotkać Boga, aby znaleźć nadzieję i siłę do powrotu do życia rodzinnego i zawodowego.
Czy pierwsze pokolenie latynoskich imigrantów katolickich różni się od kolejnych pokoleń?
- Wiara jest żywa w pierwszym pokoleniu imigrantów, którzy mają głęboką wiarę w Jezusa Chrystusa i Jego Świętą Matkę, i chcą widzieć moc Bożą manifestującą się w ich rodzinach. Kraje, z których pochodzą, zaszczepiły w nich wiarę poprzez znaki i symbole, a oni chcą żyć tymi praktykami w swoim nowym kraju. Wszystkie kraje hispanoamerykańskie mają swoje specyficzne nabożeństwa do Matki Boskiej, z których najbardziej znane to Matka Boska z Guadalupe w Meksyku.
Na Kubie również czczą Matkę Bożą Miłosierdzia z El Cobre, aby przypomnieć matczyną opiekę Dziewicy nad kubańskimi górnikami. W Salwadorze katolicy czczą Matkę Bożą Pokoju, a w Hondurasie Matkę Bożą Suyapa.
Imigranci w pierwszym pokoleniu chcą przekazać swoje tradycje kolejnym pokoleniom, które w miarę integracji z kulturą amerykańską stają się bardziej świeckie i mniej katolickie. Jest to niepokojący trend. Przywódcy Kościoła wzywają do refleksji, a w niektórych przypadkach do zmian w pedagogice w szkołach katolickich i programach katechetycznych w parafiach.
Dlaczego poczułeś się powołany do napisania swojej książki: "Preaching to Latinos: Welcoming the Hispanic Moment in the U.S. Church"?
- Biskupi, księża, diakoni, katecheci i dyrektorzy ds. edukacji religijnej czują się nieprzygotowani do posługi Latynosom w Stanach Zjednoczonych. Jedną z przeszkód jest język. Kiedy Latynosi szukają sakramentów, księża często odpowiadają: "Nie mówię po hiszpańsku".
Jednak wielką, a często zapominaną, przeszkodą jest kultura. Ta książka pomaga duszpasterzom lepiej zrozumieć kulturę latynoską, aby sprawować opiekę duszpasterską. Uważam ją za podręcznik dla anglojęzycznych kaznodziejów, którzy mogą mieć ją w kieszeni podczas swojej posługi dla Latynosów. Kiedy nie rozumieją czegoś na temat amerykańskiego latynoskiego katolicyzmu, mogą sięgnąć do tej książki po odpowiedzi.
