Kultywowanie spojrzenia miłości"Chciałem wyjaśnić, jak to jest czuć się obcokrajowcem w dużym mieście".Jest to książka podróżnicza, z tą osobliwością, że z tej okazji autor rozpoczyna swoją książkę 13 marca 2020 r., na dzień przed zadekretowaniem przez rząd zamknięcia całej Hiszpanii. Wybrane miejsce to stara tłocznia wina w Cáceres, w Sierra de los Lares.
Książka
W kontraście do tragicznych i bolesnych wydarzeń, których wszyscy doświadczamy w wyniku pandemii COVID, autorka zaprasza nas do kontemplacji przyrody, do wzruszenia się jej pięknem i do odkrycia jej autora.
Prosta proza Llamazaresa posiada momentami wielką siłę opisową, która sprawia, że wyobraźnia czytelnika nie tylko widzi, ale i czuje zapach, a nawet słyszy. "Zakres zieleni przebiegał od miękkości nowo narodzonej trawy, do najciemniejszej z drzew oliwnych i prawie czarnej z dębów ostrolistnych, przechodząc przez wszystkie pomiędzy. Paleta chromatyczna, która zmieniałaby się wraz z dniami".. "Przejść przez nie (...) to wejść do pachnącego tunelu, zwłaszcza w porze, gdy kwiat pomarańczy budzi się i wypełnia wszystko swoją słodyczą".. "Kosy i słowiki dostarczały ścieżki dźwiękowej do mojego spokoju"..
Mówi się, że niebo jest dla tych, którzy już tu na ziemi umieją się nim cieszyć, dlatego tak bardzo zależy nam na tym, aby nauczyć się cieszyć prostymi rzeczami, jak mówi autor: "Wokół nas wszystko było zaproszeniem do radości, do kontemplacji i cieszenia się spokojnym i cichym życiem... Byliśmy zadowoleni, że możemy cieszyć się spokojem góry z wermutem i serem siedząc na trawie".
Stąd również zainteresowanie umożliwieniem nam docenienia piękna, które jest w zasięgu każdego z nas, piękna natury, którą to cechę Llamazares niewątpliwie posiada. "19 kwietnia wreszcie zaświeciło słońce po tygodniu non stop padającego deszczu. Uczyniło to w połowie popołudnia, z wielką widowiskowością, a krajobraz, jak lustro, wypełnił się genialnym światłem, które oświetliło roślinność".
Aby zostać poruszonym przez krajobraz, należy rozwinąć naszą wrażliwość, co pokazuje autor. "Extremadurska wiosna była w swej największej okazałości, a wieś świętowała wszystkimi swoimi barwami i światłami, od żółci koron królewskich i jaskierków, po biel stokrotek i niebieskawy fiolet lilii. Jakby spadając z nieba, a nie kiełkując z ziemi, kwiaty zabarwiły wszystko, zmieniając krajobraz we flamandzki gobelin... Cud natury powtarzał się przez kolejny rok... a my byliśmy zachwyceni, że możemy być jego świadkami... ten, w tym czasie, był już spektaklem samym w sobie... wyglądał jak gobelin z kwiatów, akwarela namalowana przez niewidzialnego malarza ukrytego za chmurami".
Mądrość pozwala uświadomić sobie, kiedy jest się uprzywilejowanym, jak stwierdza Llamazares: "Mieliśmy szczęście, że byliśmy tam, gdzie byliśmy i mogliśmy cieszyć się przyrodą, którą większość ludzi musiała sobie wyobrażać ze swoich domów".. A faktem jest, że ze świadomości przywilejów człowiek cieszy się jeszcze bardziej z prostych rzeczy i pojawia się spontaniczna wdzięczność.
