Dyplomacja watykańska w wojnie ukraińskiejSąd Najwyższy USA może zmienić orzeczenie w sprawie Roe v. WadeOd Białego Domu do Stolicy Apostolskiej Co uważasz za godne uwagi w nowej Konstytucji Apostolskiej? Predykat Evangelium i reformy Watykanu w ostatnich latach?
Wierzę, że dzięki nim łatwiej będzie być lepszymi świadkami Ewangelii, z lepszą służbą Kurii wobec całego Kościoła, czyli wobec wszystkich wiernych, od biskupów po ostatniego ochrzczonego w każdym zakątku ziemi. To nie jest reforma KościółW tym przypadku chodzi nie tylko o rolę papieża, ale także o mechanizmy, które pomagają mu w służbie Kościołowi. Następuje restrukturyzacja organizmów, aby mogła zaistnieć większa dynamika. Krótko mówiąc, aby ułatwić sokom Kościoła dotarcie do ostatniej suchej gałęzi i ponowne rozkwitnięcie.
Wiedząc, jak będzie wyglądało nowe Kolegium Kardynalskie i spotkanie kardynałów w sierpniu, czy możemy zacząć szkicować profil kolejnego papieża? konklawe?
Kościół urodził się powszechny i pozostaje powszechny. Przejawia się to w Kolegium Kardynalskim. To, co może wydawać się ograniczeniem, jest jednocześnie wzbogaceniem. Cechy kardynałów z tak wielu miejsc tworzą harmonię, która znajdzie odzwierciedlenie w nowych tonacjach. Duch Święty uzdolni kolejnego papieża, by z nowym światłem stawił czoła wyzwaniom każdej epoki. W końcu to Kościół jest zawsze ubogacony. Wystarczy pomyśleć o pontyfikatach ostatnich papieży: Jana Pawła I, Jana Pawła II, Benedykta XVI, Franciszka... Duch Święty nigdy nie przestanie nas zaskakiwać.
Jakie są najbardziej drażliwe punkty między papieżem a patriarchą Cyrylem nt. W kontekście wojny na Ukrainie, jak papież łączy swoją rolę jako głowy Państwo z tym pasterzem w takiej sytuacji?
Trudność polega na tym, że taki dialog musi pozostać w sferze sprawiedliwości, nie wchodząc w oceny działań politycznych. W tym sensie Kościół prawosławny ma w rzeczywistości bliższe relacje z reżimem politycznym. A dialog między Papież i Cyryl to skomplikowane z powodu tej dwoistości. W każdym razie papież jest pasterzem dusz i ma na uwadze dobro wszystkich ludzi, a więc niesienie im Chrystusowego orędzia pokoju. To, że jest głową Państwa Watykańskiego jest koniecznością, ponieważ Kościół jest społeczeństwem, które współdziała w tym świecie; jest jakby widzialnym ubraniem duchowej rzeczywistości i autorytetu.
Sąd Najwyższy USA uchylił wieloletnie orzeczenie Roe v. Wade Jakie jest Twoje zdanie również na temat reakcji Bidena?
Ze ściśle prawnego punktu widzenia, Roe było wadliwym orzeczeniem. Sąd Najwyższy USA swoim nowym orzeczeniem skorygował swoje stanowisko w tej kwestii, dając do zrozumienia, że nic w amerykańskiej konstytucji nie nakazuje rozumieć aborcji jako prawa podstawowego. Usunięcie konstytucyjnej ochrony aborcji dało stanom indywidualną kontrolę nad terminem i zakresem zabiegów aborcyjnych. W rzeczywistości, Sąd Najwyższy zgodziłby się teraz, pół wieku późno, z orzecznikami, którzy nie zgodzili się w Roe v. WadeSąd Apelacyjny, który stwierdził bez ogródek, że w tekście konstytucji nie ma nic, co mogłoby uzasadniać istnienie fundamentalnego prawa do aborcji, nie przebierając w słowach, określił wyrok jako "nierozważne i nieracjonalne korzystanie z uprawnień do kontroli konstytucyjnej". Stąd, nie przebierając w słowach, określili wyrok jako "nierozważne i nieracjonalne korzystanie z uprawnienia do kontroli konstytucyjnej".
Jeśli chodzi o reakcję Bidena zachęcającą Kongres do uchwalenia ustawy, która podjęłaby aspekty, które nowe orzeczenie usunęło, przypomina mi się niedawna interwencja Nancy Pelosi - marszałka Izby Reprezentantów - która wprowadziła ustawę podobną do tej, której chce Biden, ale która została odrzucona. Wobec tego arcybiskup San Francisco - po kilku (nieudanych) próbach rozmowy z politykiem - zdecydował się zakazać Pelosi przyjmowania komunii, zaznaczając eskalację trwającego od dziesięcioleci napięcia między Kościołem katolickim a tymi katolickimi politykami, którzy popierają aborcję.
Dalej jest tak. stanowisko papieża Franciszka kiedy niedawno wypowiedział się przeciwko aborcji tymi ostrymi słowami: "Czy słuszne jest zabijanie ludzkiego życia, aby rozwiązać jakiś problem? (...) czy słuszne jest wynajęcie płatnego zabójcy, żeby rozwiązać jakiś problem? (...) Dlatego Kościół tak mocno zajmuje się tą sprawą, bo jeśli to akceptuje, to tak jakby akceptował codzienne morderstwo.". Zobaczymy reakcję arcybiskupa Waszyngtonu, kardynała Wiltona D. Gregory'ego, na skrajne wypowiedzi amerykańskiego prezydenta.
W świecie naznaczonym komunikacją wiele osób chciałoby wiedzieć, czy wspomnienia ich brata zostaną opublikowane.
Joaquín pozostawił gotową do publikacji sporą część swoich wspomnień i doświadczeń z okresu długiego pontyfikatu Jana Pawła II. Teraz zostały one uzupełnione. Nie sądzę więc, że długo potrwa zanim ujrzą światło dzienne. W rzeczywistości powiedział kiedyś, że wolałby, aby było to jakiś czas po jego śmierci. Teraz, gdy mija piąta rocznica jego śmierci, jest to bardzo odpowiedni moment.
A co byś podkreślił z dotychczasowego pontyfikatu Franciszka?
Każdy papież w historii Kościoła stawał wobec problemów, które rozumiał jako priorytetowe. Jan Paweł II, na przykład, stanął przed trzema głównymi problemami: w pierwszym świecie - ogromna fala sekularyzacji; w drugim (kraje Wschodu) usilnie starał się sprostać wyzwaniu, jakim było załamanie praw człowieka; w trzecim - głód i zacofanie technologiczne.
Benedykt XVI ze swej strony postawił sobie dwa cele, do których dążył wytrwale: odnowić kulturalnie i duchowo stary kontynent europejski oraz obudzić w jak największej liczbie krajów mniejszość twórczaChodziło o stworzenie nowego Kościoła, który ze swego twardego jądra byłby dźwignią antropologicznej przemiany całej cywilizacji. Kiedy wybrano Franciszka, trwały poszukiwania duszpasterza, prawdopodobnie blisko jednego z miejsc o największej liczbie katolików: Ameryki Łacińskiej. Ze swej strony uważa, że jego celem jest intensywne stosowanie nauki społecznej Kościoła. To jest to, co on robi.
Minął rok od wejścia w życie ustawy o eutanazji, która skłoniła niektóre grupy społeczne do krytyki osób sprzeciwiających się jej ze względu na sumienie. Przy tej okazji niektóre sektory podwoiły swoją krytykę wobec osób sprzeciwiających się sumieniu. Jak ocenia Pan sylwetkę sprzeciwiającego się personelu medycznego?
Sumiennicy są z mojego punktu widzenia kustoszami prawdy - w jej ponadczasowym i obiektywnym sensie - a jednocześnie twórcami przyszłej, historycznej i subiektywnej prawdy.
Istnieje cienka granica między sumieniem a prawem i nierzadko można zaobserwować pojawienie się incydenty graniczne. Problem polega na tym, że w niektórych demokracjach - w tym w Hiszpanii - takie incydenty się mnożą. W obliczu tej proliferacji możliwe są dwa stanowiska: przekonanie, że sprzeciw sumienia jest vulnus do zasad demokratycznych lub przeciwnie, zrozumieć, że sprzeciw "jest dojrzałym owocem demokracji, która łączy teraźniejszość normy z przyszłością proroctwa" (R. Bertolino).
Co do reszty, zgadzam się z tymi, którzy rozumieją, że to właśnie wtedy, gdy większość rezygnuje z narzucania swojej woli rozbieżnym mniejszościom, społeczeństwa demokratyczne okazują nie słabość, lecz siłę.
