We wtorek 16 maja 2023 r. w siedzibie prywatnego uniwersytetu ESIC odbyło się Forum Omnes na temat "Architektura sakralna w XXI wieku". W okrągłym stole, moderowanym przez Alfonso Riobó, dyrektora Omnes, zasiedli architekci Felipe Samarán, Ignacio Vicens i Emilio Delgado oraz ksiądz Jesús Higueras, proboszcz parafii Santa María de Caná.
Spotkanie, sponsorowane przez firmę budowlaną CabbsaBank Sabadell i fundacja CARF również współpracowały przy projekcie.
W wydarzeniu wzięli udział między innymi Jorge Beltrán, prezes Cabbsa, Paloma Tejero, wiceprzewodnicząca Consejería de Medio Ambiente de la Comunidad de Madrid oraz Luis Alberto Rosales, dyrektor fundacji CARF.
Odzyskiwanie piękna
Jesús Higueras, proboszcz parafii Santa María de Caná, rozpoczął przemówienia od wskazania, że budując kościół, należy wziąć pod uwagę znaczenie tej przestrzeni łączącej się z transcendencją.
Jednocześnie zwrócił uwagę, że kościół nie ogranicza się tylko do świątyni, ale musi również zaspokajać inne potrzeby związane z jego funkcją ewangelizacyjną, nie tylko celebracyjną, takie jak na przykład posiadanie sal do katechezy. Ksiądz Jesús podkreślił również, że względy ekonomiczne nie powinny skłaniać nas do rezygnacji z piękna i zaprosił nas do odzyskania piękna w budowie kościołów.
Ewolucja architektury sakralnej
Następnie głos zabrał Felipe Samarán, który zwrócił uwagę na fakt, że kościół jest miejscem, w którym ludzie zadają sobie pytania o sens życia i szereg pytań transcendentalnych, które należy wziąć pod uwagę przy jego projektowaniu. "Jak sprawić, by wieczne przesłanie tego, co zostało nam dane, współistniało z niekoniecznie przestarzałym opakowaniem?
Wyjaśnił również, że Chrystus nigdy nie mówił o liturgii czy architekturze i że ewoluowały one na przestrzeni wieków, nie tracąc jednak z oczu podstaw.
W tym, co dotyczy nas bliżej, podał przykład Soboru Watykańskiego II: "Ołtarz stał się dialogiczną relacją między sprawującym Eucharystię a uczestniczącym w niej ludem Bożym, w przeciwieństwie do tego, co działo się wcześniej, co było relacją między wszystkimi patrzącymi w tym samym kierunku (...) Ta ustanowiona relacja, teraz nowa, różni się od tej, która istniała w Kościele, który nas poprzedzał". Odnosząc się do trudności w projektowaniu kościoła pod względem architektonicznym, powiedział, że "jedynym rozwiązaniem jest chrystocentryczna i obiektywna perspektywa tego, co robimy".
Dzisiejsze świątynie reprezentują nasze czasy
Po trzecie, Emilio Delgado wygłosił swoją prezentację, podkreślając znaczenie odpowiedzialności zawodowej, ponieważ kiedy zleca mu się budowę kościoła, "architekt musi stworzyć miejsce, w którym można czcić Boga". Wyjaśnił, że "świątynia odnosi się do pochodzenia", "łączy w sobie całą historię", od Starego Testamentu do Nowego, a ponadto "jest miejscem, w którym zadajemy sobie pytanie, skąd pochodzimy i dokąd zmierzamy". Na koniec wyjaśnił, że sanktuaria reprezentują ludzkość na przestrzeni dziejów i że "dzisiejsze świątynie reprezentują nas".
Znajomość liturgii
Ostatni mówca, Ignacio Vicens, rozpoczął debatę od odpowiedzi na jedno z pytań postawionych przez Jesúsa Higuerasa na początku wydarzenia: czy architekt powinien zwracać uwagę na wrażliwość wiernych, czy na piękno i doskonałość? "Doskonałość jest jedyną rzeczą, którą można ofiarować Bogu. Wrażliwość wiernych jest całkowicie nieistotna, gdy mówimy o sztuce sakralnej lub architekturze sakralnej", odpowiedział.
Zwrócił również uwagę, że kwestia ekonomiczna nigdy nie stanowi problemu dla architektury, wskazując, że najlepsza architektura w Hiszpanii w XX wieku miała miejsce w latach pięćdziesiątych XX wieku, kiedy dostępnych było niewiele środków ekonomicznych i materialnych. Z drugiej strony stwierdził, że aby móc prawidłowo zaprojektować kościół, konieczne jest przestudiowanie tego, czego chce Kościół, to znaczy zdominowanie go. liturgia. "Albo doskonale opanujesz liturgię, albo się pomylisz" - powiedział.
Pod koniec kolokwium publiczność mogła zadawać pytania panelistom. W czerwcowym wydaniu magazynu zamieścimy obszerną sekcję poświęconą temu wydarzeniu.