Jak obiecująca jest przyszłość Kościoła w Afryce?Humanae Vitae, prorocze pięćdziesiąt lat późniejIstnieje wiele tekstów magisterialnych napisanych przez papieży, które warto przeanalizować. Wśród nich jest niewątpliwie encyklika Humanae Vitaepodpisany przez świętego Pawła VI 25 lipca 1968 roku, podczas gdy rewolty studenckie i związkowe słynnego francuskiego Maja '68 wciąż się tliły.
Na stronie Międzynarodowy przewodniczący Centrum Bioetyczne Jérôme Lejeune, kierowane przez dr Mónicę López Barahonę, podjęło wyzwanie rzucone przez papieża Franciszka i św. Jana Pawła II, aby na nowo odkryć i pogłębić jego przesłanie, i zorganizowało w dniach 19 i 20 tego miesiąca konferencję na temat "Humanae Vitae: zuchwałość encykliki o seksualności i prokreacji".
Ten kongresWedług organizatorów, "jest on skierowany do młodych ludzi, małżeństw, nauczycieli, wychowawców, księży, lekarzy, profesorów, teologów itp., którzy chcą na nowo odkryć to prorocze wezwanie na rzecz godności miłości i ludzkiego życia".
Dr Apollinaire Cibaka Cikongo, profesor bioetyki i rektor Université Officielle de Mbujimayi, Kasayi Oriental (Demokratyczna Republika Konga). Jego wykład dotyczy "Humanae Vitaebastion przeciwko Polityka maltuzjańska"i Omnes z nim rozmawiał. Oczywiście profesor Cibaka kilkakrotnie odnosi się do czarnej Afryki, uważanej za jeden z najbiedniejszych regionów na świecie.
Czy mógłbyś krótko podsumować przesłanie encykliki? Humanae Vitae Pawła VI i ogólną ocenę?
-W skrócie, mogę śmiało przedstawić Humanae Vitae jako głos mądrości i doświadczenia Kościoła, który zaprasza nas do przeżywania inności i tajemnicy mężczyzny i kobiety, ich małżeństwa, ich seksualności, ich prokreacji i ich rodziny w ich boskiej i założycielskiej prawdzie, bez skażenia instynktami oszalałymi i nieokiełznanymi przez przewrotne ideologie i techniki, które stawiają je w służbie redukcyjnego, hedonistycznego i destrukcyjnego wykorzystania istoty ludzkiej i życia.
Był to czas maja '68, a świat wydawał się żyć w "psychozie" przeludnienia. Opowiedz nam krótko o swojej prezentacji w Rzymie.
Miałem 7 miesięcy w maju '68, więc urodziłem się i wychowałem w świecie kulturowo naznaczonym tak zwaną "rewolucją seksualną", z psychozą przeludnienia jako jednym z jej głównych argumentów i stałych.
Prawda jest taka, że zamiast zadawać prawdziwe pytania o sens swojej obecności na świecie i szukać sprawiedliwych sposobów na przeżywanie go w najbardziej odpowiedni sposób, istoty ludzkie wykorzystały nowe moce, które zdobyły dzięki nauce i technologii, aby uwolnić się od rozumu, prawa naturalnego i jego duchowych i moralnych implikacji, organizując arbitralną i systematyczną rzeź milionów swoich bezbronnych bliźnich, bez względu na ich godność i Boga.
W ramach mojej prezentacji na tym kongresie Humanae vitae Zastanowię się nad siedmioma wewnętrznymi i zewnętrznymi czynnikami, które moim zdaniem przyczyniają się do utrwalenia kultury śmierci w czarnej Afryce.
Jak oceniasz Humane Vitae? Niektórzy nazwali go proroczym, a w odniesieniu do czarnej Afryki?
-The Humanae vitae jest tekstem krótkim, prostym, jasnym, przystępnym, a przede wszystkim prawdziwym w każdym ze swoich stwierdzeń. Przeczytałem go ponownie przy okazji tego kongresu i wierzę, że pokazuje nam wszystkim, wierzącym różnych religii i niewierzącym różnych kultur, drogę, którą należy podążać, aby lepiej zrozumieć i uzdrowić ludzką seksualność, tak zniekształconą i zepsutą przez tak zwaną "rewolucję seksualną".
Jego nauczanie powinno być uważane za dziedzictwo całej ludzkości, ponieważ łączy się ze zdrową mądrością wszystkich ludów. Dla Afrykańczyka i Muluba z Konga, takiego jak ja, wszystko, co mówi o relacji między mężczyzną i kobietą w małżeństwie, o moralnych wymaganiach dojrzałej i odpowiedzialnej seksualności, o przyjmowaniu i szanowaniu każdego życia, nie jest dziwne, ale znajduje głębokie echo w mojej kulturze.
Co więcej, wraz z wymuszonymi zmianami, których doświadczamy nawet w najbardziej odległych wioskach Humanae vitae jest głosem, który głośno przemawia do czarnej Afryki i zaprasza ją do pojednania z samą sobą, z jej przodkami, z jej duchowością życia, z jej etycznym dziedzictwem... Seksualność nie jest grą wymyśloną przez mężczyzn, nonsensem w rękach nieświadomych i nieodpowiedzialnych dzieci, ale darem od Boga, jednym z konstytutywnych, strukturalnych i cudownych wymiarów istoty ludzkiej. Denaturalizowanie i niszczenie go jest po prostu denaturalizowaniem i niszczeniem istoty ludzkiej, zatruwaniem jej rodzinnych i społecznych przestrzeni życiowych.
Kontrola populacji wydaje się być bronią w rękach bogatszych krajów, podczas gdy demografia w tych krajach dramatycznie spada, częściowo amortyzowana przez imigrację. Co o tym sądzisz?
-Oprócz bycia księdzem i wykładowcą na uniwersytecie i w wyższych seminariach duchownych, jestem założycielem Ditunga, stowarzyszenia wspierającego kościół i dzieła społeczne, które w październiku 2023 roku skończy 17 lat i które działa głównie w wiejskiej społeczności Ngandanjika, liczącej około 1 400 000 osób podzielonych na 96 grup etnicznych.
Ta praca, która doprowadziła mnie do pracy w służbie zdrowia i innych dziedzinach, pomogła mi odkryć brzydkie oblicza większości pomocy udzielanej najbiedniejszym. Jeśli pominąć pomoc ze strony Kościoła katolickiego i niektórych bardzo życzliwych ludzi, wiele projektów rozwojowych jest napędzanych przez programy, które uzależniają wszystko od akceptacji ideologii i programów, które są sprzeczne z lokalną kulturą życia, rodziną, seksualnością...
Zamiast towarzyszyć nam i pomagać nam w rozwiązywaniu naszych prawdziwych problemów u ich strukturalnych przyczyn, większość tych programów nie wyciąga żadnych wniosków z ludzkich i moralnych nieszczęść, które spowodowały w zachodnich rodzinach i społeczeństwach; mają one na celu jedynie zniszczenie naszych rodzin, chcąc narzucić nam kulturę seksualności wbrew naturze, bez miłości, odpowiedzialności i przyszłości.
Nie przejmują się dyktaturami, niesprawiedliwością społeczną, zmianami klimatycznymi, wojnami różnego rodzaju, grabieżą naszych zasobów naturalnych i wieloma innymi nieszczęściami, które każdego roku pochłaniają miliony istnień ludzkich, ponieważ chcą rozwiązać wszystko poprzez wygórowaną i morderczą seksualność.
Papież Franciszek zaprosił do refleksji nad "ponownym odkryciem przesłania encykliki Humanae Vitae Pawła VI" (AL, 82 i 222). Jaki wpływ wywarła ona na twój kraj?
-Nie uogólniając i ograniczając się do Prowincji Kananga Kościoła, w której kończę 9 lat jako sekretarz wykonawczy, wiem, że w Prowincji Kananga Kościoła, w której kończę 9 lat jako sekretarz wykonawczy. Humanae Vitae Jest to encyklika bardzo obecna w duszpasterstwie rodzin w naszych 9 diecezjach i istnieją diecezjalne biura, które towarzyszą parom narzeczeńskim, małżeństwom i rodzinom w ich chrześcijańskim powołaniu. Istnieje również wiele kościelnych ruchów duchowości rodzinnej, ale nie jest to łatwe duszpasterstwo, ponieważ istnieje również wiele szkodliwych ofert ze strony publicznych i prywatnych promotorów "rewolucji seksualnej". Dlatego musimy nadal walczyć.
W związku z tym, z okazji pięćdziesiątej piątej rocznicy powstania Humanae vitae (25 lipca 1968-2023), Ditunga, stowarzyszenie, o którym właśnie mówiłem, poświęca swoje trzecie sympozjum ponownemu odczytaniu tej encykliki św. Pawła VI w kontekście czarnej Afryki.
Pod hasłem Kultura życia kontra kultura śmierci w czarnej Afryce. Spis i perspektywySympozjum odbędzie się w dniach 26-28 października 2023 r. w Ngandanjika, w centrum Demokratycznej Republiki Konga.
W sumie odbędzie się 15 wykładów o różnym podejściu, ale także komunikaty od osób zainteresowanych tematem. Jeśli pozwolą na to środki, zostanie zaproszonych 50 osobistości krajowych lub międzynarodowych, odpowiedzialnych lub mających znaczący wpływ na świat medycyny, polityki, religii, literatury, muzyki... w nadziei, że ich udział może przyczynić się do promowania kultury życia.
Jakie są cele tego sympozjum w Demokratycznej Republice Konga?
Na podstawie Humanae vitaeSympozjum będzie miało 4 główne cele:
1) Zrozumienie chrześcijańskiej kultury życia z tradycji afrykańskiej i wpływów, jakie wywarła na nią wiara chrześcijańska, nauczanie katolickiego Magisterium, refleksja teologiczna i inne tradycje religijne.
2) Zidentyfikować oblicza, ideologie, strategie i środki kultury śmierci rozwijanej obecnie w czarnej Afryce przez czynniki wewnętrzne i zewnętrzne.
3º) Przerwanie milczenia na temat praktyk zakorzenionych w tradycyjnej i współczesnej kulturze śmierci w naszych społecznościach oraz sprowokowanie prawdziwej interdyscyplinarnej i społecznej debaty na temat wyzwań dla afrykańskiej i chrześcijańskiej kultury życia.
4º) Przedstawić realistyczne propozycje i zdefiniować inteligentne strategie promowania i podtrzymywania kultury życia, zwłaszcza życia osób znajdujących się w trudnej sytuacji.
Mam nadzieję, że to sympozjum będzie jednym z wkładów w realizację wezwania papieży Jana Pawła II i Franciszka do pogłębiania i rozpowszechniania nauczania papieża Franciszka. Humanae Vitae. Z naszej strony, jednym z oczekiwanych już owoców jest przetłumaczenie Humanae Vitae Ciluba, główny język regionu Kasayi i jeden z czterech języków narodowych DR Konga.
