Wiara w nowe pokolenia LatynosówArchidiecezja Saragossa ma swoją specyfikę, która jest wyjątkowa na skalę światową, co jest również widoczne w otoczeniu archidiecezji. bazylika del Pilar: posiada kapitułę katedralną i dwie katedry. W przeciwieństwie do innych miast, takich jak Kadyks czy Salamanka, nie jest to kwestia starej katedry i nowej katedry, która zastępuje starą... ale dwóch własnych katedr.
Katedra Zbawiciela, znana jako La Seo, oraz Bazylika del Pilar, która również jest katedrą. Historia sięga czasów muzułmańskiej dominacji nad miastem, kiedy to dwa kościoły: Santa María la Mayor (który później stał się Bazyliką del Pilar) i Santas Masas (Santa Engracia) były gospodarzami chrześcijańskiego kultu w mieście. Wraz z rekonkwistą, stary główny meczet miasta został konsekrowany jako katedra i poświęcony Zbawicielowi w 1118 roku. W 1121 r. utworzono kapitułę kanoników Salwadoru. Wkrótce potem, w 1299 r., kościół Santa Maria stał się kolegiatą kanoników regularnych i rozpoczęły się spory między dwoma organami kanoników. Podczas gdy członkowie kolegiaty Santa María del Pilar bronili jej statusu jako pierwszej świątyni maryjnej, kanonicy Salwadoru bronili swojego przywileju jako stolicy biskupiej.
Konflikt trwał z czasem i osiągnął taki punkt, że w XVII wieku papież Klemens X promulgował Bullę Unii (1676), która "zjednoczyła dwa Kościoły Salwadoru i El Pilar, czyniąc z nich jeden Kościół Metropolitalny i jedną Kapitułę". Bulla ta nadal obowiązuje i obecnie, w sposób niespotykany w innych częściach świata, Kapituła Metropolitalna w Saragossie składa się z jednej kapituły z dwiema rezydencjami (La Seo i El Pilar), które są wymieniane 1 kwietnia każdego roku.
W 1948 r. Pius XII nadał katedrze, w której czczona jest Najświętsza Maryja Panna z Pilar, tytuł Papieskiej Bazyliki Mniejszej, przekształcając ją tym samym w bazylikę-katedrę.
