"Przybliżcie dzieci do osób starszych" - prosi papież"Kościół ma w starszym wieku armię świadków Wiary".Papież do osób starszych: "Młodzi ludzie nas obserwują".Papież kontynuuje cenną równowagę w swoich środowych audiencjach na temat starości. W zeszłym tygodniu wezwał ich, aby nie czuli się ofiarami wieku i aby być w dobrym nastroju. Dziś jednak wyszedł poza scenariusz i zaimprowizował kilka bardzo sugestywnych pomysłów. Powiedział, że "nie brakuje osób, które wykorzystują wiek osób starszych, by je oszukać, zastraszyć na tysiąc sposobów (...), by zabrać im oszczędności". Dalej stwierdził, że "są one pozostawione bez ochrony i porzucone bez opieki". Urażone formami pogardy, lub zastraszone do rezygnacji z praw, także w rodzinach. To poważna sprawa, ale zdarza się też w rodzinach".
Papież Franciszek rozpoczął swoje rozważania od Psalmu 71, który mówi: "Nie opuszczaj mnie, gdy zabraknie mi sił". Następnie w spokojnym tonie potępił to, jak "starsi są odrzucani, porzucani w domach opieki, ich dzieci nie chodzą na spotkania z nimi, albo chodzą tylko kilka razy w roku". Osoby starsze umieszczane są w kącie egzystencji. I to się dzieje dzisiaj. Musimy się nad tym zastanowić.
Problem globalny
Papież uważa tę kwestię za niezwykle ważną, nawet jeśli nie trafia ona na pierwsze strony gazet i nie znajduje się w programie najpilniejszych politycznych problemów dnia. "Całe społeczeństwo musi się spieszyć z opieką nad swoimi starcami, którzy są coraz liczniejsi, a często także bardziej zaniedbani. Kiedy słyszymy, że osoby starsze są pozbawiane swojej autonomii, bezpieczeństwa, a nawet domu, rozumiemy, że ambiwalencja dzisiejszego społeczeństwa wobec osób starszych nie jest problemem jednorazowych sytuacji kryzysowych, ale cechą kultury wyrzucania, która zatruwa świat, w którym żyjemy".
Wydaje się, że nie sposób słuchać papieża i nie odnieść jego refleksji do coraz bardziej rozpowszechnionej mentalności proeutanazji. "Konsekwencje są fatalne. Starość nie tylko traci swoją godność, ale ma wątpliwości, czy w ogóle zasługuje na to, by trwać. Tak więc wszyscy jesteśmy kuszeni, by ukrywać naszą wrażliwość, by ukrywać naszą chorobę, nasz wiek, naszą starość, ponieważ obawiamy się, że są one wstępem do utraty naszej godności. Zadajmy sobie pytanie: czy wzbudzanie tego uczucia jest rzeczą ludzką? Dlaczego współczesna cywilizacja, tak zaawansowana i sprawna, czuje się tak nieswojo wobec choroby i starości? I dlaczego polityka, która tak bardzo angażuje się w określanie granic godnego przeżycia, jest jednocześnie nieczuła na godność miłosnego współżycia z osobami starszymi i chorymi?".
Poleganie na mocy modlitwy
Papież zachęca osoby starsze do ufnej modlitwy, gdyż "modlitwa odnawia w sercu osób starszych obietnicę wierności i błogosławieństwa Bożego". Osoby starsze na nowo odkrywają modlitwę i dają świadectwo jej mocy. Jezus w Ewangeliach nigdy nie odrzuca modlitwy tych, którzy potrzebują pomocy. Osoby starsze, poprzez swoją słabość, mogą uczyć tych w innych wiekach życia, że wszyscy potrzebujemy porzucić się Panu, przywołać Jego pomoc. W tym sensie wszyscy musimy uczyć się od starości: tak, w starości jest dar, rozumiany jako oddanie się pod opiekę innych, począwszy od samego Boga".
Przed zamknięciem spotkania Papież Franciszek ponownie zaimprowizował kilka pytań do rachunku sumienia. "Każdy z nas może pomyśleć o starszych członkach swojej rodziny - jak się z nimi łączę, jak o nich pamiętam? Czy dążę do przebywania z nimi, czy ich szanuję? Czy wymazałem ze swojego życia starszych członków rodziny, czy też chodzę do nich po mądrość, mądrość życiową? Przypomnij sobie, że ty też będziesz starym człowiekiem lub kobietą. Starość przychodzi do każdego, a jak chciałbyś być traktowany na starość? Traktuj tak starych ludzi w swojej rodzinie, oni są pamięcią rodziny, ludzkości, kraju.
