Dykasteria ds. Doktryny Wiary przedstawiła Normy Kościoła dotyczące rozeznawania prawdziwości lub braku domniemanych zjawisk nadprzyrodzonychpodkreślając wielkie bogactwo wielu z tych zjawisk i krytyczne kwestie innych, umożliwiając w ten sposób Kościołowi działanie "z całą jego duszpasterską troską".
Podczas prezentacji, prefekt Dykasterii, kardynał Víctor Fernández, wskazał, że te normy Dykasterii "mają silne poparcie Ojca Świętego" i są "przewodnikiem do rozeznawania sytuacji, które mogą wystąpić w nietypowy sposób we wspólnocie chrześcijańskiej".
Przedstawiając temat w Sali Prasowej Stolicy Apostolskiej, kardynał Fernandez przytoczył kilka znanych mu osobiście przypadków, nawet zabawnych, które były "szczególnie rozwiązywalne", więc w takich przypadkach "nie podejmuje się dalszych działań". Nie zapominając, że "wierni nigdy nie są zobowiązani do wiary w te zjawiska", ponieważ objawienie zostało już wypełnione w Piśmie Świętym.
Innymi słowy, rozeznanie nie będzie ukierunkowane "na deklarację nadprzyrodzonego charakteru wydarzenia, ale na deklarację roztropności", chyba że papież uzna inaczej, z sześcioma możliwymi wnioskami, które w ten sposób doprowadzą Kościół do udzielenia odpowiedzi w krótkim czasie.
Dokument podkreśla, że "wydarzenia te często przynosiły obfite owoce duchowe, wzrost wiary, pobożności, braterstwa i służby, a w niektórych przypadkach dały początek różnym sanktuariom na całym świecie, które dziś stanowią część serca pobożności ludowej wielu narodów".
"Zasady postępowania w rozeznawaniu domniemanych zjawisk nadprzyrodzonych, które teraz przedstawiamy", zaznaczył prefekt dykasterii, "niekoniecznie mają być kontrolą, ani tym bardziej próbą gaszenia Ducha". W rzeczywistości, "w najbardziej pozytywnych przypadkach, wydarzeń o domniemanym nadprzyrodzonym pochodzeniu, biskup diecezjalny jest zachęcany do docenienia wartości duszpasterskiej, a także do promowania rozpowszechniania tej duchowej propozycji".
Nie ignorując faktu, że "w niektórych przypadkach zdarzeń o rzekomym nadprzyrodzonym pochodzeniu wykrywane są bardzo poważne kwestie krytyczne", wykorzystywane do "uzyskania zysku, władzy, sławy, rozgłosu społecznego, osobistego interesu".
Normy obowiązujące do dziś - wyjaśnia wprowadzenie do dokumentu - zostały zatwierdzone przez św. Pawła VI w 1978 r., z rewizjami w 2019 r. i potrzebą globalnej rewizji w 2023 r., co doprowadziło do zatwierdzenia przez biskupów i kardynałów dykasterii w kwietniu 2024 r. oraz zatwierdzenia przez papieża Franciszka 4 maja ubiegłego roku i weszły w życie 19 maja 2024 r. w uroczystość Zesłania Ducha Świętego.
Podczas gdy w przeszłości dykasteria interweniowała "prosząc biskupa, by nawet go nie mianował", dziś "dykasteria publicznie demonstruje swoje zaangażowanie i towarzyszy biskupowi w podjęciu ostatecznej decyzji".
Dziś stwierdzenie "nadprzyrodzoności", jak mogłoby to normalnie mieć miejsce, jest "zastępowane przez Nihil obstatktóry upoważnia do pozytywnego działania duszpasterskiego, lub przez inną decyzję odpowiednią do konkretnej sytuacji". Dzieje się tak również dlatego, że "ogłoszenie nadprzyrodzonego charakteru wydarzenia przekształciło wizjonerów w 'świętych' dla wielu ludzi".
Z drugiej strony, jak przewidziano w nowych Zasadach, możliwość stwierdzenia "nienadprzyrodzoności" pozostaje niezmieniona, tylko wtedy, gdy istnieją obiektywne i wyraźnie wskazujące oznaki manipulacji leżące u podstaw zjawiska, np. gdy domniemany jasnowidz twierdzi, że kłamał, lub gdy dowody wskazują, że krew na krucyfiksie należy do domniemanego jasnowidza itp.
Różne rodzaje głosów
Rozeznanie domniemanych zjawisk nadprzyrodzonych może prowadzić do następujących wniosków:
1- Nihil obstat - Chociaż nie ma pewności co do nadprzyrodzonej autentyczności zjawiska, rozpoznaje się liczne oznaki działania Ducha Świętego "pośród"... Z tego powodu zachęca się biskupa diecezjalnego do docenienia wartości duszpasterskiej i promowania rozpowszechniania tej duchowej propozycji, także poprzez ewentualne pielgrzymki do świętego miejsca.
2- Prae oculis habeatur - Rozpoznając ważne pozytywne znaki, istnieją również pewne elementy zamieszania... Jeśli istnieją pisma lub przesłania, może być konieczne wyjaśnienie doktrynalne.
Te dwa pierwsze wnioski są wystarczające, aby wierni mogli zaufać
3- Curatur - Wykryto kilka lub znaczących elementów krytycznych, ale jednocześnie istnieje już szerokie rozpowszechnienie tego zjawiska i obecność duchowych owoców z nim związanych i możliwych do zweryfikowania. W tym sensie zakaz, który mógłby zaniepokoić Lud Boży, nie jest zalecany. W takich przypadkach zachęca się biskupa diecezjalnego, aby nie zachęcał do tego zjawiska.
4- Submandate - Wykryte problemy krytyczne nie są związane z samym zjawiskiem, które jest pełne pozytywnych elementów, ale z osobą, rodziną lub grupą ludzi....
W takich przypadkach kierownictwo duszpasterskie w konkretnym miejscu, w którym występuje zjawisko, powierza się biskupowi diecezjalnemu lub innej osobie delegowanej przez Stolicę Apostolską, która, jeśli nie może interweniować bezpośrednio, spróbuje osiągnąć rozsądne porozumienie.
5- Prohibetur et obstruatur - Pomimo obecności uzasadnionych próśb i pewnych pozytywnych elementów, krytyczne kwestie i ryzyko wydają się poważne", więc "Dykasteria prosi biskupa diecezjalnego o publiczne oświadczenie, że udział w tym zjawisku jest niedozwolony".
6- Deklaracja braku nadprzyrodzoności. W takim przypadku biskup diecezjalny jest upoważniony przez Dykasterię do stwierdzenia, że zjawisko nie jest uznawane za nadprzyrodzone.
Ani biskup diecezjalny, ani Konferencje Episkopatu, ani Dykasteria z zasady nie stwierdzają, że zjawiska te są pochodzenia nadprzyrodzonego. A w przypadku, gdy Dykasteria przyzna Nihil obstattakie zjawiska nie stają się przedmiotem wiary. Chyba, że Ojciec Święty zechce autoryzować procedurę w tym zakresie.
Procedury, których należy przestrzegać
Po pierwsze, "do biskupa diecezjalnego, w porozumieniu z krajową konferencją episkopatu, należy zbadanie przypadków domniemanych zjawisk nadprzyrodzonych występujących na jego terytorium i sformułowanie ostatecznego osądu na ich temat, który zostanie przedłożony do zatwierdzenia przez dykasterię".
Następnie, "w przypadku, gdy zebrane elementy wydają się wystarczające, biskup diecezjalny podejmuje decyzję o rozpoczęciu etapu oceny zjawiska, aby zaproponować Dykasterii ostateczną ocenę w jego sprawie". Votum".
Ponadto należy powołać "komisję śledczą", której członkami będą co najmniej jeden teolog, jeden kanonista i jeden ekspert, wybrani w zależności od charakteru zjawiska" oraz "wyznaczyć notariusza, który będzie uczestniczył w spotkaniach i sporządzał protokoły z przesłuchań".
A jeśli istnieją "filmy, nagrania audio, zdjęcia" rozpowszechniane przez media, których autorem jest osoba zaangażowana w domniemane zjawisko, taki materiał powinien zostać poddany dokładnemu badaniu przez ekspertów", a także przekazaniu "ustaleń do laboratorium organicznego związanego z niezwykłym wydarzeniem".
Wśród negatywnych kryteriów znajdują się błędy doktrynalne, subiektywne postrzeganie zjawiska; duch sekciarski, który generuje podział w tkance kościelnej; oczywiste poszukiwanie zysku, władzy, sławy, rozgłosu społecznego; poważnie niemoralne czyny, ale także "zmiany psychiczne lub tendencje psychopatyczne podmiotu, które mogły mieć wpływ na domniemane zdarzenie nadprzyrodzone, lub psychoza, masowa histeria lub inne elementy przypisywane patologicznemu horyzontowi".
Następnie biskup diecezjalny, z pomocą delegata, sporządzi raport na temat domniemanego zjawiska. I "biorąc pod uwagę wszystkie fakty sprawy, zarówno pozytywne, jak i negatywne, sporządzi Votum".
Bez względu na zatwierdzoną decyzję, biskup diecezjalny ma obowiązek nadal monitorować zjawisko i zaangażowane osoby, w szczególności wykonując swoją zwyczajną władzę.
Z drugiej strony, jeśli domniemane zjawiska nadprzyrodzone można z całą pewnością przypisać celowemu zamiarowi mistyfikacji, biskup diecezjalny zastosuje obowiązujące kanoniczne przepisy karne w poszczególnych przypadkach. Nie oznacza to, że Dykasteria Nauki Wiary nie ma prawa do interwencji. motu proprioPoniżej znajduje się przykład istnienia zjawiska nadprzyrodzonego, w dowolnym czasie i w dowolnym stanie rozeznania, w odniesieniu do rzekomych zjawisk nadprzyrodzonych.
Niektóre szczególne przypadki
W odniesieniu do niektórych wydarzeń, takich jak to, co wydarzyło się w Medziugorju, kardynał Fernandez wskazał, że "dzięki tym normom łatwiej jest dojść do ostrożnych wniosków".
Uważał również, że wzrost oddania wydarzeniu nie zależy od deklaracji nadprzyrodzoności.
Odnosząc się do "objawień" w wiosce Trevignano, w prowincji rzymskiej, wskazał, że biskup, zachęcony przez dykasterię, ogłosił "nadprzyrodzone". A jeśli ci ludzie chcą kontynuować, "nie mamy policji, nie możemy zabronić im prosić o pieniądze na ziemi, która nie jest nasza". W międzyczasie, aby osiągnąć ekskomunikę - sprecyzował - konieczna jest schizma.
