Zaniepokojony ksiądz podzielił się ze mną następującym pytaniem: ".Nie wiem, czy to dobrze, że spowiadam te wszystkie dzieci, które mówią ci, że korzystały z pornografii. Wygląda na to, że przychodzą do konfesjonału tak, jakby to była "legalna" sprawa z Bogiem; jakby musieli zapłacić grzywnę i to wszystko; ale nie widzą leżącego u podstaw wykroczenia ani tego, jak wpływa ono na ich życie. Czy z psychologicznego punktu widzenia jest to zdrowe? Mam wrażenie, że taki "mechaniczny" dostęp do spowiedzi może wpłynąć na sposób, w jaki radzą sobie z tym, co ich spotyka. Zastanawiam się, czy dać im rozgrzeszenie i tyle, czy powiedzieć, że dopóki nie podejdą do tego na poważnie, to niech nie przychodzą.".
Zgodziłem się z nim co do psychologicznego aspektu, o którym wspominał, i zachęciłem go, by zrobił krok naprzód i skorzystał z tych możliwości. wyznaniaKierownik duchowy jest pozornie mechanicznym sposobem, aby im pomóc. Ci z nas, którzy pracują w dziedzinie zdrowia psychicznego, mają doświadczenie, że dobry i zdrowy kierownik duchowy jest bardzo pomocny w poprawie zdrowia medycznego i psychicznego oraz wzmacnia pracę wykonywaną w terapii.
Miał rację. Niedawne badanie przeprowadzone na 110 000 nastolatków wykazało, że niezgodność moralna jest jednym z czynników ryzyka rozwoju problematycznego korzystania z pornografii (PPU). Oprócz tego pojawia się 16 innych czynników, w tym częstotliwość korzystania, wstyd w życiu seksualnym i korzystanie z pornografii jako regulatora emocjonalnego i reduktora stresu.
Klasycznie, praktyki duchowe i religijne były uważane za czynnik ochronny przed uzależnieniami i używaniem substancji psychoaktywnych. Nie stwierdzono jednak, aby dotyczyło to UPP; w niektórych badaniach wysoka religijność była powiązana z wyższym poziomem niekontrolowanych zachowań seksualnych. Hipotezy wyjaśniające to zjawisko sugerują możliwość nadmiernego użalania się nad sobą w związku z postrzeganiem Bożego przebaczenia, co utrudnia uświadomienie sobie realności problemu; oczekiwanie, że to Bóg rozwiąże problem z nadzwyczajną łaską i że dana osoba jest w związku z tym niezdolna do działania. U osób obsesyjnie praktykujących religijnie może to skutkować wysokim stopniem skrupulatności, który wzmocniłby zarówno zachowanie, jak i jego nieproporcjonalną ocenę w odniesieniu do jego powagi; lub w bardziej surowej interpretacji zachowania, a zatem wyższym wynikiem w zastosowanych testach diagnostycznych.
Zachęciłem tego księdza, aby wykorzystał fakt, że ta osoba rozmawia z nim, mając świadomość, że to zachowanie nie jest dla niej dobre, i że może pomóc jej uświadomić sobie skalę problemu, poznać jego źródła i przyczyny oraz zdać sobie sprawę z możliwości, jakie ma, aby go rozwiązać, i tych, które musi zdobyć, aby odnieść zwycięstwo. Pomocne może być zrozumienie sytuacji tak, jakby chodziło o spożywanie alkoholu lub patologiczny hazard.
Pierwszym krokiem jest uświadomienie sobie przez użytkownika pornografii tego, co się z nim dzieje, psychologicznej i psychicznej powagi tego uzależnienia, tego, czy czuje się wolny od angażowania się w to zachowanie, czy nie, oraz konsekwencji, jakie ma to na jego życie. Przydatne może być zasugerowanie informacyjnej strony internetowej, takiej jak www.daleunavuelta.org. Można ich zapytać, z czym to wiążą, czy jest to po prostu dobra zabawa, nieprzyjemne stany emocjonalne (smutek, nuda, złość, niepokój, samotność, niepewność, samo-deprecjacja), zaburzenia w innych obszarach życia lub określone czynniki wyzwalające (bodźce muzyczne, wideo, alkohol, samotność itp.).
Warto go lepiej poznać i dowiedzieć się, jakie ma mocne strony, umiejętności, zdolności i zalety, aby wykorzystać je do dalszego rozwoju; co i kto sprawia, że czuje się zdolny; jaki styl życia prowadzi, czy przestrzega osobistego harmonogramu i jest zajęty interesującymi i rozwijającymi zadaniami; w jaki sposób korzysta z różnych urządzeń (tablet, telefon komórkowy, PSP, komputer); hobby; styl edukacji i struktura rodziny; sieć przyjaciół; czy miał nieprzyjemne doświadczenia związane z seksualnością lub został przez kogoś zraniony; czy ma wsparcie, aby porozmawiać o tych wszystkich rzeczach i / lub omówić z kimś kwestię korzystania z pornografii. Można otrzymać konkretne wskazówki dotyczące rozwoju w tych obszarach lub w razie potrzeby poprosić o profesjonalną pomoc.
Taka osoba potrzebuje motywów i motywacji do zmiany, a zwykle nie działa, jeśli te motywy są wyłącznie moralne lub duchowe. Co zyska, jeśli przestanie? Jak będzie mu lepiej? Jak poczuje zmianę? Muszą wiedzieć, że coś stracą i że jeśli nie będą korzystać z pornografii, będą musieli użyć innych narzędzi, aby zadbać o siebie i regulować się emocjonalnie.
Dzięki tej postępującej pomocy zwiększy swoją zdolność do dostrzeżenia, że może coś zrobić, aby się zmienić, że nie jest bezradny i że nie jest sam, ponieważ ma prawdziwego towarzysza.
