kardynał FiloniMusimy kochać Ziemię Świętą" : "We must love the Holy Land".Od pierwszych wieków chrześcijaństwa, a wcześniej wraz z zachowaniem pamięci o narodzie żydowskim, miejsca święte były przedmiotem opieki i czci.
Ustne tradycje przekazywane z pokolenia na pokolenie często znajdowały naukowe potwierdzenie w badaniach archeologicznych i wykopaliskach, zwłaszcza w ostatnich dwóch stuleciach.
Pielgrzymka do Ziemi Świętej to coś więcej niż podróż; to w pewnym sensie podróż do Ewangelii, dlatego szczególnie przydatne są przewodniki, które łączą oba aspekty, takie jak "Ślady naszej wiary", wydane przez Fundację. Saxum.
Wśród wielu świętych miejsc, które są przechowywane wśród Izrael i PalestynaNiektóre z nich wyróżniają się pod względem dewocjonalnym, archeologicznym i historycznym.
Dom Maryi w Nazarecie
Bazylika Zwiastowania w Nazarecie stoi na pozostałościach chrześcijańskich miejsc kultu z pierwszych wieków chrześcijaństwa.
Podczas badań archeologicznych przeprowadzonych przez Studium Biblicum Franciscanum przed wzniesieniem obecnej bazyliki, znaleziono budynek przeznaczony do kultu, w którym znajdowały się liczne chrześcijańskie graffiti z końca I i II wieku. Wśród nich znajduje się napis "Ave Maria" w języku greckim. Testy przeprowadzone na ścianach tego domu, który został częściowo wykopany w skale, jak to było wówczas w zwyczaju, łączą je z tymi przechowywanymi w bazylice Loreto we Włoszech.
Grota Betlejemska
Lokalizacja jaskini bydlęcej, w której narodził się Chrystus, była znana już w połowie II wieku. Betlejem zostało zapowiedziane przez Micheasza jako miejsce narodzin Mesjasza, a narodziny Chrystusa zostały zapisane w Ewangelii Łukasza (Łk 2:1-7).
Oprócz lokalizacji grot przekazanych przez pierwszych chrześcijan, władze rzymskie chciały je "wymazać" budując nad nimi pogańskie świątynie lub święte gaje, jak to miało miejsce w przypadku groty betlejemskiej. Próby ich wyciszenia nie tylko nie powiodły się, ale też w pewien sposób naznaczyły najważniejsze miejsca.
Grota, o której mowa, znajduje się dziś wewnątrz bazyliki z IV wieku, na niższym piętrze pod prezbiterium. Jest to wykop w skale, powszechny w Judei I wieku do przechowywania sprzętu do wypasu lub zwierząt. Rozpadlina w skale, która zachowała się z jednej strony, jest według tradycji pierwszym miejscem, w którym Syn Boży spoczął na ziemi. Dziś miejsce to oznaczone jest srebrną gwiazdą.
Świątynia Jerozolimska
Miejsce Świątyni Jerozolimskiej jest jednym z najczęściej badanych miejsc w Ziemi Świętej. Jest to najświętsze miejsce dla Żydów i ma szczególne znaczenie również dla wyznawców religii muzułmańskiej.
Pierwsza wielka świątynia w Jerozolimie została zamówiona przez Dawida i to jego syn, Salomon, ukończył ją i poświęcił w jedenastym roku swojego panowania, tj. około 960 r. p.n.e. (Królów 5:15-7).
Chociaż istnieje wiele źródeł, które mówią o tej świątyni, badania archeologiczne nie były w stanie znaleźć znaczących pozostałości tego ogromnego i bogatego budynku.
Po powrocie narodu żydowskiego do Jerozolimy rozpoczęto budowę drugiej, skromniejszej świątyni, która została poświęcona w 515 roku.
W 20 r. p.n.e. Herod Wielki rozpoczął odbudowę i rozbudowę Świątyni Jerozolimskiej. To właśnie do tej wielkiej świątyni udali się święty Józef i Maryja Dziewica, aby przedstawić niemal nowonarodzonego Jezusa.
Ewangeliści Mateusz, Marek i Łukasz zapisali proroctwo Chrystusa o zniszczeniu świątyni. Rzeczywistość, którą widziało wielu z tych, którzy ją słyszeli, ponieważ w 70 roku świątynia została spalona przez rzymskie legiony podczas oblężenia Jerozolimy. Pół wieku później nad ruinami wzniesiono pomniki z posągami Jowisza i cesarza. Badania i wykopaliska, które wciąż trwają, umożliwiły wirtualną rekonstrukcję tej wspaniałej świątyni.
W Jerozolimie nadal zachowała się część murów tej konstrukcji, choć najbardziej znana jest zachodnia część muru znana jako Ściana Płaczu: około 60 metrów długości i około 20 metrów wysokości. Od XIV wieku jest to żydowskie święte miejsce modlitwy par excellence. Ściana ta znajduje się najbliżej miejsca Świętego Świętych, które eksperci umieszczają liniowo pod ziemią zajmowaną obecnie przez Kopułę na Skale meczetu Al-Aksa.
Kafarnaum: synagoga i dom Piotra
Synagoga w Kafarnaum, wraz z niedawno odkrytą synagogą w Magdali, jest jedną z najlepiej zachowanych i najcenniejszych pod względem artystycznym znanych synagog.
Odkryte pozostałości pokazują bogaty, dość duży budynek, zbudowany z białego wapienia i bogato zdobiony w kolumny i łuki. Chociaż pozostałości te pochodzą z około IV-V wieku, synagoga ta została zbudowana na miejscu wcześniejszej synagogi z I wieku, której kamienny bruk znaleziono pod centralną nawą sali modlitewnej i w której Jezus mógł się modlić i nauczać (Mk 1:21-28; Łk 4:31-37).
Kilka metrów od tej synagogi znajduje się bazylika z końca V wieku zbudowana na ośmiokątnej konstrukcji, która według starożytnej tradycji stoi na miejscu domu św. Piotra, gdzie Jezus uzdrowił swoją teściową (Mt 8:14-15; Mk 1:29-31; Łk 4:38-39). Wykopaliska potwierdziły, że bazylika rzeczywiście stoi na miejscu dawnego domu z I wieku p.n.e., składającego się z szeregu pomieszczeń połączonych dziedzińcem.
Basen Bethesda lub Betzata
Chociaż nie jest to centrum kultu, dokładność, z jaką opisano tę grupę basenów, znalezionych podczas kolejnych wykopalisk w XIX, XX i XXI wieku, czyni tę enklawę jednym z najbardziej interesujących miejsc jako kamienne potwierdzenie Pisma Świętego.
Położony dokładnie w miejscu, w którym lokalizuje go Pismo Święte, jego ruiny znajdują się obecnie w muzułmańskiej dzielnicy Jerozolimy, kilka metrów od Bramy Lwów (znanej jako Brama Owcza, przez którą bydło wchodziło do Świątyni na rzeź). Wykopaliska pokazują basen podzielony murem, który tworzył dwa oddzielne baseny, co mówi o wielkiej konstrukcji tego basenu, który Ewangelista Jan opisuje jako posiadający "pięć portyków" (J 5:1-3).
Miejsce ukrzyżowania i pochówku Jezusa
Duży model w Muzeum Izraela, który przedstawia układ Jerozolimy w czasach Drugiej Świątyni, pokazuje granice murów miasta Jerozolimy.
miasto w tym czasie. Granice te pomijają, jak podają Ewangelie, skałę o kształcie podobnym do czaszki, która wystawała z kamieniołomu w północno-wschodniej części miasta (Mt 27:32-56; Mk 15:21-41; Łk 23:26-49; J 19:17-30). W tym miejscu miało miejsce ukrzyżowanie i śmierć Chrystusa, a kilka metrów dalej, na skale, pochowano ciało Pana.
Ten obszar świętego miasta był głównym przedmiotem badań archeologicznych i wykopalisk, które ujawniły różne pomieszczenia, obszary i miejsca pochówku, które są zgodne z linią opisaną w Piśmie Świętym.
Rzymski podbój pogrzebał ten obszar pod pogańską świątynią, co oznaczało, że był on wyjątkowo dobrze zachowany. W IV wieku, wraz z chrystianizacją Imperium, te święte miejsca ponownie stały się miejscem kultu chrześcijańskiego.
Pierwsza bazylika zbudowana nad Grobem Pańskim pochodzi z tej daty, a wykopaliska ujawniły trzy obszary: okrągłe mauzoleum wokół grobu; dziedziniec, na którym skała Kalwarii została umieszczona na świeżym powietrzu; oraz bazylika z pięcioma nawami i atrium. Grobowiec został odizolowany od skały poprzez jej odcięcie i zbudowanie chroniącego go edikuli. W 2016 r., wraz z ostatnią renowacją obecnej edykuły (z 1810 r.), marmurowe płyty zostały usunięte i nałożone na siebie, aż dotarły do oryginalnego kamienia. Obecnie cały teren, od grobu Jezusa do miejsca ukrzyżowania, jest częścią kompleksu świątynnego.
Oprócz możliwości dotknięcia zagłębienia krzyża w dzisiejszej Kaplicy Kalwaryjskiej, tuż poniżej, w Kaplicy Adama, można zobaczyć część oryginalnej skały.
"Dotykanie" Ewangelii
Postawienie stopy w Ziemi Świętej jest w pewnym sensie osobistym wejściem w życie Ewangelii. Jak zauważa Jesús Gil, ksiądz i autor książki "Footsteps of Our Faith", "Ewangelie czyta się innymi oczami po przejściu przez Ziemię Świętą. Pamiętam, jak czytałem grupie w Kafarnaum początek Ewangelii według Marka, od wersetu 14 pierwszego rozdziału do wersetu 12 drugiego. Słuchany tam, w cieniu jaworów, pośród ruin synagogi i domu Piotra, nagle nabrał sensu, stał się żywy. Jedna osoba powiedziała mi: "Ten fragment Ewangelii jest prawdziwy. A jeśli ten fragment jest prawdziwy, to cała Ewangelia jest prawdziwa".
