Co papież powiedział w krajach Azji i Oceanii, które odwiedził? Są tacy, którzy szukają "nowości" w papieskim nauczaniu, ale ważne jest to, co mówi w różnych kontekstach.
Podążając śladami poprzednich papieży, odwiedził m.in. Indonezja, Papua-Nowa Gwinea, Timor Wschodni y Singapur. Już w Rzymie, na audiencji generalnej w następną środę (18-IX-2024), podziękował Bogu za udzielenie mu "... łaski Pana".zrobić jako stary papież to, co chciałem zrobić jako młody jezuita, ponieważ chciałem tam pojechać jako misjonarz.".
Zauważył, że w porównaniu z obecną sytuacją w Europie, Kościół w tych miejscach jest o wiele bardziej żywy, o czym przekonał się słuchając świadectw księży, sióstr zakonnych, świeckich, a przede wszystkim "... Kościół jest o wiele bardziej żywy w tych miejscach" - dodał.katechistów, którzy prowadzą ewangelizację".
Wiara, braterstwo, współczucie
W Indonezji chrześcijanie są nieliczni (10 %), a katolicy stanowią mniejszość (3 %). W miejscu, gdzie muzułmanie są bardzo liczni, papież podziwiał szlachetność i harmonię w różnorodności, dzięki czemu chrześcijanie mogą dawać świadectwo swojej wiary w dialogu z wielkimi tradycjami religijnymi i kulturowymi.
Mottem wizyty w tym kraju było "wiara, braterstwo i współczucie"Są to wartości, które papież podkreślił dla wszystkich, począwszy od chrześcijan (por. przemówienie w katedrze w Dżakarcie)., 4-XI-2024). W tym kontekście Ewangelia wkracza każdego dnia w konkret, w życie każdego ludu, przyjmując go i dając mu łaskę umarłego i zmartwychwstałego Jezusa.
Dialog i współpraca między wierzącymi
Franciszek odbył spotkanie międzyreligijne w Dżakarcie w meczecie "Istiqlal" (por. Przemówienie 5-IX-2024), zaprojektowanym przez chrześcijańskiego architekta i połączonym z katolicką katedrą Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej "podziemnym tunelem przyjaźni". Papież zachęcił wierzących do kontynuowania tej komunikacji w życiu kraju: "... Papież powiedział: "Chcę kontynuować tę komunikację w życiu kraju".Zachęcam was do kontynuowania tej drogi: abyśmy wszyscy razem, każdy kultywując własną duchowość i praktykując własną religię, mogli kroczyć w poszukiwaniu Boga i przyczyniać się do budowania otwartych społeczeństw, opartych na wzajemnym szacunku i wzajemnej miłości, zdolnych do izolowania sztywności, fundamentalizmów i ekstremizmów, które zawsze są niebezpieczne i nigdy nie są usprawiedliwione".
W tej perspektywie chciał dać im dwie wskazówki. Po pierwsze, zawsze patrzeć w głąb, ponieważ poza różnicami między religiami, różnicami w doktrynach, obrzędach i praktykach, "... religie świata są różne...".Można powiedzieć, że wspólny korzeń wszystkich wrażliwości religijnych jest jeden: poszukiwanie spotkania z boskością, pragnienie nieskończoności, które Najwyższy umieścił w naszych sercach, poszukiwanie większej radości i życia silniejszego niż śmierć, które ożywia podróż naszego życia i skłania nas do wyjścia z siebie na spotkanie z Bogiem.". I nalegał na podstawową kwestię: "Patrząc głęboko, dostrzegając to, co płynie w głębi naszego życia, pragnienie pełni, które żyje w głębi naszych serc, odkrywamy, że wszyscy jesteśmy braćmi i siostrami, wszyscy pielgrzymami, wszyscy w drodze do Boga, poza tym, co nas różni.".
Czyniąc to, nawiązał do jednej z kluczowych kwestii tych dni: znaczenia religii oraz dialogu i współpracy między wierzącymi (por. analizę Ismatu Ropi, indonezyjskiego muzułmańskiego uczonego, w Alfa i Omega(12-IX-2024). Kilka dni później powiedział młodym ludziom w Singapurze: "wszystkie religie są drogą do Boga". (Encounter, 13-IX-2024). Tak jest i spełnia się to w samych religiach, o ile szanują one ludzką godność i nie sprzeciwiają się wierze chrześcijańskiej. Nie jest to zatem powiedziane w odniesieniu do deformacji religii, takich jak przemoc, terroryzm, satanizm itp.
Papież nie twierdził również, że religie są sobie równoważne lub że mają taką samą wartość w perspektywie chrześcijańskiej (por. Deklaracja Światowej Konferencji na temat Religii i Pokoju, s. 4). Nostra Aetate Soboru Watykańskiego II i późniejszego magisterium (por. Deklaracja Dominus Iesus, 2000).
W rzeczywistości doktryna katolicka naucza, że religie, wraz z elementami prawdy i dobra, mają elementy, które należy oczyścić.
Po drugie, Franciszek zaprosił nas do dbania o relacje między wierzącymi. Tak jak przejście podziemne łączy, tworzy więź, "To, co naprawdę nas zbliża, to tworzenie połączenia między naszymi różnicami, kultywowanie więzi przyjaźni, uwagi i wzajemności..
Rzeczywiście, dalekie od jakiegokolwiek relatywizmu czy synkretyzmu, powiązania te, jak podkreślali i praktykowali poprzedni papieże, "...są wynikiem tych samych powiązań, które zostały ustanowione w przeszłości...".pozwalają nam współpracować, iść razem w dążeniu do jakiegoś celu, w obronie ludzkiej godności, w walce z ubóstwem, w promowaniu pokoju. Jedność rodzi się z osobistych więzi przyjaźni, wzajemnego szacunku, wzajemnej obrony przestrzeni i idei innych.".
Innymi słowy, chodzi o "promowanie harmonii religijnej dla dobra ludzkości"Wspólna deklaracja przygotowana na tę okazję jest zgodna z tymi założeniami (por. Wspólne oświadczenie Istiqlal).
"Bierzemy w nim odpowiedzialność za wielkie i niekiedy dramatyczne kryzysy, które zagrażają przyszłości ludzkości, zwłaszcza wojny i konflikty, niestety również podsycane przez instrumentalizację religijną, ale także kryzys środowiskowy, który stał się przeszkodą dla wzrostu i współistnienia narodów. W tym kontekście ważne jest, aby wartości wspólne dla wszystkich tradycji religijnych były promowane i wzmacniane, pomagając społeczeństwu "wykorzenić kulturę przemocy i obojętności".'".
Latarnia światła i piękna
Papież powiedział na audiencji w środę 18 września, że w Papui Nowej Gwinei znalazł "Piękno Kościoła misyjnego, wychodzącego naprzód". Ten archipelag, gdzie mówi się ponad ośmiuset językami, wydał mu się idealnym środowiskiem dla działania Ducha Świętego, który "uwielbia sprawiać, by przesłanie Miłości rozbrzmiewało w symfonii języków"..
Kraj ten ma znaczną większość chrześcijańską, a jedna czwarta z nich to katolicy. Podkreślił tam ewangelizacyjną pracę misjonarzy i katechistów; atmosferę zrozumienia, bez przemocy; horyzont braterstwa i rozwoju ludzkiego jako "zaczyn" Ewangelii. "Ponieważ"Powiedział, przywołując magisterium swoich poprzedników Jana Pawła II i Benedykta XVI: ".Nie ma nowej ludzkości bez nowych mężczyzn i nowych kobiet i tylko Pan może tego dokonać.".
"Do wszystkich samozwańczych chrześcijan", odnotowane po przybyciu do kraju, "Zdecydowanie nalegam, aby nie zmniejszaćWiara nigdy nie powinna być zredukowana do przestrzegania obrzędów i nakazów, ale powinna polegać na miłości, na kochaniu i naśladowaniu Jezusa Chrystusa, i powinna stać się kulturą przeżywaną, inspirującą umysły i działania, stając się latarnią światła, która oświetla drogę. W ten sposób wiara będzie mogła pomóc całemu społeczeństwu wzrastać i znajdować dobre i skuteczne rozwiązania dla jego wielkich wyzwań."(Spotkanie z władzami w APEL Haus, Port Moresby, Papua-Nowa Gwinea, 7-IX-2024).
Inkulturacja wiary i edukacji
Franciszek zwrócił uwagę na Timor Wschodni, najmłodszy kraj w Azji: około 65 % populacji ma mniej niż 30 lat, ma 98 % katolików, a jednocześnie jest to biedny kraj, który potrzebuje wsparcia, począwszy od umiejętności czytania i pisania.
W swojej historii wskazał na audiencji generalnej w dniu 18, "podkreśla siłę ludzkiej i społecznej promocji chrześcijańskiego przesłania".gdzie Kościół współpracował ze wszystkimi ludźmi w procesie niepodległości, na drodze do pokoju i pojednania.
"Nie chodzi o"Przypominając wizytę Jana Pawła II na tych ziemiach w 1989 roku, podkreślił: "...Nie, to wiara staje się kulturą i jednocześnie ją oświeca, oczyszcza i uwzniośla (...) Musimy inkulturować wiarę i ewangelizować kultury.". To kolejna kluczowa cecha podróży papieża.
Zachęcił ich do kontynuowania tej drogi, aby sprostać nowym wyzwaniom: emigracji i bezrobociu, ubóstwu, spożyciu alkoholu wśród młodych ludzi. Wezwał ich do starannego szkolenia przyszłej klasy rządzącej w kraju, przy wsparciu Społeczna doktryna Kościoła: "Inwestować w edukację, w edukację w rodzinie i w edukację w szkole. Edukacja, która stawia dzieci i młodzież w centrum i promuje ich godność (...) Entuzjazm, świeżość, rzutowanie w przyszłość, odwaga i pomysłowość typowe dla młodych, w połączeniu z doświadczeniem i mądrością starszych, tworzą opatrznościową mieszankę wiedzy i hojnych impulsów na przyszłość."(Spotkanie z władzami w Pałacu Prezydenckim w Dili, 9-IX-2024)
Podczas spotkania z hierarchią katolicką i współpracownikami duszpasterskimi (por. przemówienie w katedrze w Dili, 10 IX 2024 r.) zaprosił ich do pielęgnowania i rozpowszechniania perfum chrześcijańskiego orędzia.. W tym celu zaproponował walkę z przeciętnością, duchową letniością i światowością oraz promowanie ewangelizacji w duchu służby, dbając o zapewnienie odpowiedniej formacji: "... aby móc dać ludziom środki ewangelizacji.Nie przestawajcie pogłębiać doktryny Ewangelii, nie przestawajcie dojrzewać w formacji duchowej, katechetycznej i teologicznej, ponieważ wszystko to jest konieczne, aby głosić Ewangelię w tej waszej kulturze, a jednocześnie oczyszczać ją z archaicznych, a czasem zabobonnych form.".
"Pamiętajmy, że perfumami musimy namaścić stopy Chrystusa, które są stopami naszych braci i sióstr w wierze, zaczynając od najbiedniejszych. Najbardziej uprzywilejowani są najbiedniejsi. I tymi perfumami musimy się o nich troszczyć. Wymowny jest tutaj gest, który wierni wykonują, gdy cię spotykają,kapłani: biorą poświęconą rękę i przykładają ją do czoła na znak błogosławieństwa"..
Podczas Mszy św. w Dili, stolicy kraju, w której uczestniczyła połowa ludności (około 700 000 osób), zaproponował im, aby stali się mali przed Bogiem (por. Homilia, 10-IX-2024), a młodym mówił o wolności połączonej z odpowiedzialnością, o zaangażowaniu, służbie i mądrości, o szacunku dla osób starszych i odrzuceniu tego, co złe. zastraszanie (Encounter, 11-IX-2024).
Nic nie jest zbudowane bez miłości
Ostatnim etapem jego podróży był Singapur, kraj bardzo odmienny od poprzednich, przodujący w gospodarce i postępie materialnym. Z niewielką liczbą chrześcijan, ale żywy i zaangażowany w braterski dialog między grupami etnicznymi, kulturami i religiami. Nawet w bogatym Singapurze są "maluczcy", którzy podążają za Ewangelią i stają się solą i światłem, świadkami większej nadziei niż korzyści ekonomiczne mogą zagwarantować.
Podczas Mszy św. odprawionej na stadionie narodowym, Singapore Sports Hub (por. Homilia "Singapore Sports Hub")., 12-IX-2024) między wielkimi drapaczami chmur podkreślił, że nic nie można zbudować bez miłości, choć niektórzy mogą pomyśleć, że jest to naiwne stwierdzenie.
Wreszcie, podczas spotkania z młodymi ludźmi (Katolicki Junior College(13-IX-2024) wezwał ich do kultywowania zdrowego i konstruktywnego ducha krytyki: "Młodzi ludzie muszą być wystarczająco odważni, aby budować, iść naprzód i wychodzić ze stref komfortu. Młoda osoba, która zawsze decyduje się spędzić swoje życie w "wygodny" sposób, jest młodą osobą, która tyje. Ale nie tyje brzuch, tyje umysł".. Następnie trzeba podejmować ryzyko, wychodzić na zewnątrz, nie bać się popełniać błędów. Trzeba korzystać z mediów w sposób, który pomaga, a nie zniewala.
