Dzień Środków Społecznego Przekazu obchodzony był 16 maja, a dokument ustanawiający świecką posługę katechetów pochodzi z 10 tego samego miesiąca.
Komunikowanie się poprzez znajdowanie ludzi
"Przyjdź i zobacz" (Jn 1:46). Komunikowanie się poprzez spotykanie się z ludźmi tam, gdzie są i takimi, jakimi są.brzmi Orędzie na Światowy Dzień Komunikacji 2021 (które zostało opublikowane 23 stycznia).
Cała autentyczna komunikacja ma związek z życiem ludzi. Dotyczy to zarówno dziennikarstwa, jak i komunikacji politycznej i społecznej, a także kaznodziejstwa i apostolstwa chrześcijańskiego. Komunikowanie wymaga, zauważa papież, "iść i widzieć, być z ludźmi, słuchać ich, odbierać sugestie rzeczywistości, która zawsze nas zaskoczy w każdym aspekcie.".
Dziennikarska sprawozdawczość, kontynuuje, wymaga ".zużywają się podeszwy butów"Jeśli nie chcesz być tylko kopią spreparowanych wiadomości, ale zmierzyć się z "prawda rzeczy i konkretne życie ludzi". Wszyscy słyszeliśmy o dziennikarzach, którzy idą tam, gdzie nikt inny nie idzie, ryzykując życie, aby ujawnić trudną sytuację prześladowanych mniejszości, nadużycia i niesprawiedliwości wobec stworzenia, zapomniane wojny.
I tak jest z pandemią i tak jest ze szczepionkami. Ponieważ "istnieje ryzyko liczenia pandemii i każdego kryzysu tylko oczami bogatszego świata, "podwójnego liczenia"."tak, że "globalne nierówności społeczne i ekonomiczne ryzyko kształtowania kolejności dystrybucji szczepionek Covid".
Odpowiedzialne komunikowanie się
Nawet technologia cyfrowa, która dostarcza nam informacji z pierwszej ręki, dzieli ryzyko "niekontrolowana komunikacja społeczna"Jest więc otwarty na manipulacje z różnych powodów. I nie chodzi tu o demonizowanie tego wspaniałego instrumentu, ale raczej o promowanie "... korzystania z Internetu".większą zdolność do rozeznania i bardziej dojrzałe poczucie odpowiedzialności, zarówno przy rozpowszechnianiu, jak i przy odbiorze treści".
A ponieważ wszyscy jesteśmy nie tylko użytkownikami, ale i protagonistami komunikacji, "Wszyscy jesteśmy odpowiedzialni za komunikację, którą prowadzimy, za informacje, które podajemy, za kontrolę, którą wspólnie możemy sprawować nad fałszywymi wiadomościami, demaskując je. Wszyscy jesteśmy powołani, by być świadkami prawdy: iść, widzieć i dzielić się nią.".
Apostolstwo chrześcijańskie: przekazywanie "dobrej nowiny".
Jest to również początek wiary chrześcijańskiej, z odpowiedzią Jezusa na tych, którzy pytają Go, gdzie mieszka: "...".Przyjdź i zobacz" (Jn 1:39). W ten sposób przekazywana jest wiara: "jako wiedza bezpośrednia, zrodzona z doświadczenia, a nie ze słyszenia" (por. J 4,39-42).
W ten sposób nauczanie Franciszka otwiera się od rozważań antropologicznych i etycznych nad komunikacją do teologii komunikacji. Rzeczywiście, ponieważ w Jezusie, Słowie (Logosie) Bożym, które stało się ciałem, Bóg porozumiał się z nami w najgłębszy, najbardziej realny i ludzki sposób. Jezus komunikował, bo pociągał, przede wszystkim prawdą swojego przepowiadania.
Ale w tym samym czasie "skuteczność tego, co mówił, była nierozerwalnie związana z jego wyglądem, postawą, a także z milczeniem". "Uczniowie nie tylko słuchali Jego słów, ale patrzyli jak mówi.". W Nim niewidzialny Bóg pozwolił się zobaczyć, usłyszeć i dotknąć (por. 1 J 1, 1-3).
A to rzuca światło na naszą komunikację i świadectwo prawdy. "Słowo jest skuteczne tylko wtedy, gdy jest "widziane", tylko wtedy, gdy angażuje cię w doświadczenie, w dialog. Dlatego właśnie "przyjdź i zobacz" było i jest niezbędne.". Jeśli chcemy komunikować, dawać świadectwo prawdzie, musimy uczynić ją widoczną w naszym własnym życiu.
Tak zawsze żyli i uczyli chrześcijanie, od św. Pawła z Tarsu i św. Augustyna po Szekspira i św. Jana H. Newmana. Także dzisiaj - podkreśla papież Franciszek - "...żyjemy nią do dziś".Ewangelia powtarza się dzisiaj za każdym razem, gdy otrzymujemy wyraźne świadectwo ludzi, których życie zostało zmienione przez spotkanie z Jezusem.".
Łańcuch osobistych spotkań
Przekazywanie wiary faktycznie odbywa się od ponad dwóch tysięcy lat, w "...".łańcuch spotkań przekazujących fascynację chrześcijańską przygodą".
I tak prawdziwa komunikacja, w ujęciu antropologicznym i społecznym, ale także w ujęciu teologicznym, wymaga "twarzy" dialogu i przyjaźni, bliskości i chętnego daru z siebie w obliczu potrzeb innych: "...".Wyzwaniem, jakie stoi przed nami, jest zatem komunikacja poprzez spotykanie się z ludźmi tam, gdzie są i takimi, jakimi są.".
Ale, uwaga, ta komunikacja ewangelizacyjna wymaga również, jak wskazuje Papież w modlitwie końcowej, spełnienia szeregu warunków: wyjścia poza siebie; poszukiwania prawdy; pójścia, by zobaczyć, nawet tam, gdzie nikt nie chce iść ani patrzeć; słuchania, zwracania uwagi na to, co istotne, a nie pozwalania sobie na rozpraszanie się tym, co zbędne i wprowadzające w błąd; odrzucenia uprzedzeń i pochopnych wniosków; rozpoznania, gdzie Jezus nadal "mieszka" w świecie; szczerego opowiedzenia tego, co widzieliśmy.
Katecheci, przekaziciele wiary
Z motu proprio Antiquum ministerium (10-V-2021) papież ustanowił posługę katechetów. Chociaż nie wszyscy katecheci muszą być "ustanowieni" dla swojego zadania, to jednak istnienie tej "posługi" czy funkcji kościelnej ułatwi organizację i formację katechetów na całym świecie.
Katecheza jest niezbędną posługą w Kościele od pierwszych wieków. Choć jest ona szczególnie potrzebna do wychowania dzieci i młodzieży w wierze, to jednak dziś, jak zawsze, jest ona potrzebna także innym chrześcijanom. Wszyscy potrzebujemy, aby orędzie Ewangelii było nam głoszone i abyśmy byli przygotowani do przyjęcia i lepszego wykorzystania sakramentów każdego dnia. Aby nasze życie przynosiło owoce w służbie Kościoła i społeczeństwa.
Zadanie to przeznaczone jest przede wszystkim dla wiernych świeckich. Z pewnością nie zmienia to stanu tych ochrzczonych wiernych, którzy stanowią większość ludu Bożego. Są powołani do uświęcania się w rzeczywistościach doczesnych, z którymi spleciona jest ich egzystencja: praca i rodzina, kultura i polityka itd. (por, Lumen gentium, 31). W tym samym czasie "Przyjęcie posługi świeckiej, takiej jak posługa katechety, pozwala lepiej podkreślić zaangażowanie misyjne właściwe każdemu ochrzczonemu, które w każdym razie powinno być realizowane w sposób całkowicie świecki, bez popadania w jakiekolwiek przejawy klerykalizacji." (Antiquum ministerium, 7).
Ostatecznie Kościół pragnie nadać jeszcze większe znaczenie katechecie, którego zadanie można postrzegać jako powołanie w Kościele, podbudowana rzeczywistością charyzmai w szerokich ramach powołania świeckiego (por. n. 2).
Katecheza jest wezwana do odnowy w świetle dzisiejszych okoliczności: odnowionej świadomości ewangelizacyjnej misji całego Kościoła (nowa ewangelizacja), zglobalizowanej kultury oraz potrzeby odnowionej metodologii i kreatywności, zwłaszcza w formacji nowych pokoleń (por. n. 5).
Dokument stwierdza, że do konferencji biskupich należy przygotowanie środków dla biskupów w każdej diecezji, aby zorganizować katechetów ustanowionych w "...sposób".stabilny"w każdym Kościele lokalnym.
Katecheci muszą być "mężczyzn i kobiet o głębokiej wierze i ludzkiej dojrzałości, którzy aktywnie uczestniczą w życiu wspólnoty chrześcijańskiej, potrafią być gościnni, wielkoduszni i żyć w braterskiej komunii, otrzymali odpowiednie przygotowanie biblijne, teologiczne, pastoralne i pedagogiczne, aby być uważnymi przekazicielami prawd wiary, i którzy zdobyli już wcześniejsze doświadczenie w katechezie.".
