3 października Franciszek podpisał w Asyżu swoją trzecią encyklikę, Fratelli tutti, o braterstwie i przyjaźni społecznej. Kilka dni wcześniej, 30 września, opublikował list apostolski Scripturae Sacrae affectusw 16. rocznicę śmierci św. Jerome'a. Natomiast 15 października z Auli Magna Uniwersytetu Laterańskiego papież wygłosił wideoprzesłanie z okazji spotkania promowanego i organizowanego przez Kongregację Edukacji Katolickiej. Globalny pakt w sprawie edukacji. Razem patrzymy poza.
Fratelli tutti
W tej encyklice społecznej, Fratelli tuttii zgodnie z metodą rozeznania pastoralnego, Franciszek proponuje klucze, kryteria i kierunki dla marząc razem i budując razem nową ludzkość, "jako chodzący po tym samym ludzkim ciele, jako dzieci tej samej ziemi, która nas wszystkich osłania, każdy z bogactwem swojej wiary lub swoich przekonań, każdy z własnym głosem, wszyscy bracia i siostry". (n. 8). Pod główną inspiracją św. Franciszka z Asyżu i w perspektywie zarówno etycznej, jak i teologiczno-pastoralnej, Papież bierze pod uwagę kontekst pandemii Covid-19 i to, co ona przyniosła: "Fragmentacja, która utrudniała rozwiązywanie problemów, które dotyczą nas wszystkich". (n. 7).
Nie jest to po prostu aseptyczny opis rzeczywistości, ale spojrzenie uczniów Chrystusa (por. Gaudium et spes, (1), który chce "szukanie światła pośród tego, co przeżywamy".. Poszukiwania otwarte na dialog i mające na celu "wyznaczyć linie działania". (n. 56).
Tło wiary rozświetla obraz odniesieniem i modlitwą do Boga - stwórcy i wspólnego ojca. "My, wierzący, uważamy, że bez otwarcia na Ojca wszystkich, nie będzie solidnych i stabilnych powodów wezwania do braterstwa. Jesteśmy przekonani, że tylko z tą świadomością dzieci, które nie są sierotami, możemy żyć w pokoju między sobą" (n. 260). I przytacza powód, wskazany przez Benedykta XVI, że. "sam rozum jest zdolny do przyjęcia równości między ludźmi i do ustanowienia wśród nich obywatelskiego współżycia, ale nie jest zdolny do ustanowienia braterstwa". (encyklika Caritas in veritate, 19).
To otwarcie na wspólnego Ojca jest w pełni wzmocnione przez chrześcijańską wiarę w boskie synostwo, którą my, ochrzczeni, głosimy jako konkretny i działający horyzont dla rozwoju ludzkiej solidarności. Wiara chrześcijańska jest tu przedstawiona jako zdolna do wytworzenia sił duchowych, które sprawiają, że to, co może wydawać się tylko utopią, staje się rzeczywistością: braterstwo we wszystkich obszarach rzeczywistości, na wzór Dobrego Samarytanina przedstawionego przez Jezusa.
Jako jeden z kluczy do odczytania dokumentu można uznać m.in. dwumianowy który pojawia się w podtytule dokumentu: braterstwo (i nie chodzi tu o solidarność opartą jedynie na szlachetnych ludzkich więzach przyjaźni, ale także o wymiar transcendentny, gwarantujący wspólną ludzką godność, jako wartość absolutną i uprzednią wobec decyzji i działań); a jednocześnie, przyjaźń społeczna (która musi być otwarta i rozszerzona uniwersalnie na wszystkich, właśnie jako przejaw i droga braterstwa).
Z tego dynamicznego związku między powszechnym braterstwem a przyjaźnią społeczną wyłaniają się propozycje rozwiązania problemów, które nas dotyczą. Nie możemy ich porzucić dla zwykłego interesu własnego ani dla pokusy bezczynności tych, których potrzeby zostały wystarczająco rozwiązane. Priorytety i środki mogą i powinny być przedmiotem dyskusji. Nie możemy jednak zaniedbać ani ukryć problemów, ani zmienić celów, które odpowiadają zarówno całemu społeczeństwu, jak i poszczególnym osobom: integralny rozwój, dobro wspólne, prawdziwy postęp ludzki.
Bardziej szczegółowe przedstawienie encykliki zob. Fratelli-tutti: przyjaźń-i-przyjaźń-dialog-i-spotkanie.
Miłość do Pisma Świętego
"Szacunek dla Pisma Świętego, żywa i delikatna miłość do spisanego Słowa Bożego".jest dziedzictwem św. Jerome'a, mówi papież w liście apostolskim Scripturae Sacrae affectus (30-IX-2020).
W Betlejem, gdzie św. Jerome przeniósł się w wieku 41 lat, spędził dużą część swojego życia, poświęcając się, oprócz innych studiów, tłumaczeniu Starego Testamentu na łacinę z oryginalnego tekstu hebrajskiego (co znane jest jako "edycja Starego Testamentu"). Vulgata(bo stał się wspólnym dziedzictwem nawet narodu chrześcijańskiego).
W przeciwieństwie do pewnych mocnych tonów, jakie można znaleźć w niektórych jego dziełach, kierowany miłością prawdy i żarliwą obroną Chrystusa, ten święty podkreślał w Piśmie Świętym, słowami Franciszka, "pokorny charakter, z jakim Bóg się objawił, wyrażając się w szorstkim i niemal prymitywnym charakterze języka hebrajskiego".. Ukazał on znaczenie Starego Testamentu, gdyż. "tylko w świetle 'figur' OT możliwe jest pełne zrozumienie sensu wydarzenia Chrystusa, spełnionego w Jego śmierci i zmartwychwstaniu"..
Św. Jerome jest dobrym nauczycielem i przewodnikiem w studiowaniu Pisma Świętego, którego bogactwo, zauważa papież, "jest niestety przez wielu ignorowany lub bagatelizowany, ponieważ nie dostarczono im istotnych podstaw wiedzy".. Dlatego Franciszek chce promować formację biblijną wszystkich chrześcijan, aby każdy mógł z niej czerpać wiele owoców mądrości, nadziei i życia.
W ten sposób Jerome napominał swoich współczesnych: "Czytajcie bardzo często Pismo Święte, a raczej nie pozwólcie nigdy, aby święty tekst wypadł wam z rąk". (Ep 60, 10).
Za globalnym paktem na rzecz edukacji
Podejmując temat aktualnej sytuacji edukacji w swoim wideoprzesłaniu z 15 października, Franciszek również zaczyna od nawiązania do pandemii. Do trudności zdrowotnych, ekonomicznych i społecznych dodaje trudności w dziedzinie edukacji (mówi się o "katastrofie edukacyjnej"), mimo korzyści i wysiłków związanych z komunikacją cyfrową.
Aby złagodzić tę sytuację, musimy sięgnąć głębiej i z realizmem. Potrzebny jest zupełnie nowy model kultury i rozwoju. "Co jest w kryzysie -przyznaje papież "jest naszym sposobem rozumienia rzeczywistości i odnoszenia się do siebie".
Nie możemy stać bezczynnie bez nacisku na edukację dla wszystkich, która może "generować i pokazywać nowe horyzonty, w których gościnność, solidarność międzypokoleniowa i wartość transcendencji budują nową kulturę".. Edukacja jest bowiem skutecznym sposobem humanizacji świata i historii. A przede wszystkim, "sprawa miłości i odpowiedzialności".
Dlatego - mówi Francisco"edukacja jest proponowana jako naturalne antidotum na kulturę indywidualistyczną", nie dopuszczając do zubożenia naszych zdolności myślenia i wyobraźni, słuchania, dialogu i wzajemnego zrozumienia.
Dlatego, aby przezwyciężyć niesprawiedliwości, łamanie praw, wielkie ubóstwo i wykluczenie ludzkie, potrzebne jest nowe zaangażowanie edukacyjne, a my potrzebujemy odwagi, aby generować procesy właśnie w perspektywie braterstwa. Procesy zdolne do"dotknąć serca społeczeństwa i dać początek nowej kulturze".. A do tego nie powinniśmy oczekiwać, że rządy czy instytucje dadzą nam wszystko, czego potrzebujemy.
Papież proponuje siedem kryteriów postępu w tym globalnym pakcie edukacyjnym: centralność osoba i odpowiedzialność za przekazywanie wartości i wiedza dzieci, młodzieży i młodych ludzi; promowanie edukacji dla dziewczęta i młode kobiety; na miejsce rodzina jako pierwszy i niezastąpiony wychowawca; wychowywać i kształcić się do przyjęcie tych najbardziej potrzebujących; szukać innego sposobu rozumienia ekonomia i polityka, wzrost i postępaby chronić i dbać o nasze środowisko. wspólny dom.
Dla tego odnowionego projektu edukacyjnego, odniesienie nauki społecznej Kościoła jest oferowane jako światło i impuls piękna i nadziei.
