Pięknie jest widzieć, jak nasz Pan Jezus łączy dziecięcą postawę z pokojem duszy. Ale być może nie jest to zaskakujące, ponieważ wszyscy wiemy, że dzieci są o wiele bardziej beztroskie niż dorośli, obciążeni życiowymi problemami, prawdziwymi lub wymyślonymi. Święty Josemaría Escrivá, który wiedział tak wiele o duchowym dzieciństwie i pisał o nim z taką mocą, ujął to pięknie w swoim dziele Camino: "Będąc dziećmi, nie będziecie mieli smutków: dzieci szybko zapominają o swoich kłopotach i wracają do swoich zwykłych zabaw. -Dlatego, porzucając, nie będziecie musieli się martwić, ponieważ spoczniecie w Ojcu". (n. 864). I to właśnie mówi nam Jezus w dzisiejszej Ewangelii: "Dziękuję Ci, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i rozumnymi, a objawiłeś je maluczkim. Są rzeczy, które rozumieją tylko dzieci i jest pokój, którym cieszą się tylko dzieci. Nasz Pan kontynuuje: "Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych".
Te cenne słowa z kolei sprawiają, że myślę o tych zachwycających wersetach z Psalmu 131: "...".Ale ja wciąż i łagodzę moje pragnienia, jak dziecko w ramionach matki; jak zadowolone dziecko, tak moja dusza jest we mnie".. Im bardziej nauczymy się być jak dziecko przed Bogiem, tym więcej pokoju w duszy osiągniemy.
Nic dziwnego, że Jezus postawił warunek wejścia do królestwa niebieskiego, aby być jak dzieci (por. Mt 18:3).
W pierwszym czytaniu Kościół oferuje nam inną dziecięcą cechę, która również prowadzi do pokoju. Przedstawia nam Mesjasza, króla wjeżdżającego do Jerozolimy, "biedny i jadący na osiołku". W swojej pokorze, "ogłosi pokój narodom".
Pokora zawsze przynosi pokój. A dzieci są z natury pokorne: uważają swoją małość za coś oczywistego, a nawet możemy powiedzieć, że staje się ona ich siłą, ponieważ przyciąga do nich nasze współczucie i ochronę. Następnie drugie czytanie, zachęcając nas do życia "duchowego" w Duchu Świętym, przypomina nam również, że to On aktywuje w nas dar pobożności, a wraz z nim nasze poczucie synostwa Bożego. Chociaż nie jest to podane w tym czytaniu, rozdział z Listu Pawła do Rzymian mówi dalejOtrzymaliście Ducha jako dzieci przybrane, w którym wołamy: "Abba, Ojcze". Ten sam Duch daje świadectwo duchowi naszemu, że jesteśmy dziećmi Bożymi". Tak więc lekcja tego tygodnia jest jasna: prowadzeni przez Ducha, aby stawać się coraz bardziej jak dzieci, z ich pokorą, osiągniemy głęboki pokój i poznamy Boga z tą wnikliwością zarezerwowaną dla dzieci, której nie możemy stracić. "mądrzy i uczeni".
Homilia na temat czytań z 14. niedzieli czasu zwykłego (A)
Ksiądz Luis Herrera Campo oferuje swój nanomiliaKrótkie, jednominutowe rozważania do tych niedzielnych czytań.
