"Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam.". To piękne ewangeliczne przesłanie dzisiejszej Mszy Świętej, zwanej również Niedzielą Miłosierdzia Bożego. Posłanie apostołów, głoszenie Kościoła i posłanie Chrystusa również do nas są częścią miłosiernego planu Boga, aby Jego zbawcze przesłanie dotarło do wszystkich ludzi i wszystkich czasów.
Jezus Chrystus posyła ciebie i mnie, abyśmy głosili Jego dobrą nowinę o zbawieniu w naszym konkretnym miejscu: naszej wiosce, naszym mieście, naszym mieście. Ktoś przyniósł nam dobrą nowinę; teraz my mamy za zadanie nieść ją innym. Nie opiera się to na naszych zdolnościach czy mocy, ale na mocy Ducha Świętego. I tak czytamy: "Gdy to powiedział, tchnął na nich i rzekł im: "Przyjmijcie Ducha Świętego".". To dar Ducha Świętego, a nie nasze własne dary, pozwala nam ewangelizować. Ważną częścią tej dobrej nowiny jest przebaczenie grzechów: "...".Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane.".
Kluczowym aspektem miłosierdzia jest przebaczenie grzechów, które przychodzi do nas przede wszystkim w sakramencie spowiedzi. Jesteśmy narzędziami miłosierdzia, gdy przyprowadzamy ludzi do spowiedzi. Ale możemy być również narzędziami miłosierdzia na inne sposoby: na przykład, kiedy pojednujemy ludzi. Słyszałem kiedyś o umierającej kobiecie, która powiedziała do swojej znajomej, kobiety, która miała gorzką kłótnię z inną kobietą: "...muszę jej powiedzieć, że jestem narzędziem miłosierdzia...".Czy nie nadszedł czas, byś się z nią pogodził?". Wykorzystał swoje ostatnie tchnienie, aby spróbować pojednać innych. Jak bardzo potrzebujemy modlić się o więcej przebaczenia na świecie. Wszystkie wojny, których jesteśmy świadkami w dzisiejszych czasach, są właśnie wyrazem nieprzebaczenia i tylko utrudniają przebaczenie.
Otrzymaliśmy jednak tchnienie Ducha Świętego, które jest potężniejsze od cuchnącego oddechu szatana. Mamy moc, by być miłosiernymi i wprowadzającymi pokój, do czego wzywa nas Chrystus (Mt 5:7,9). Możemy przynieść pokój Chrystusa, jeśli tylko mamy wiarę. Dzisiejsza Ewangelia pokazuje nam również brak wiary Tomasza. Potrzebował uzdrowienia. Czasami nie potrafimy dzielić się Bożym miłosierdziem z innymi, ponieważ sami nie wierzymy w nie wystarczająco mocno. W praktyce uważamy Chrystusa za bardziej martwego niż żywego. Musimy więc dotknąć Jezusa, wejść z Nim w kontakt, w Piśmie Świętym, w Eucharystii, w ubogich, aby On przemienił nasz brak wiary w głęboką wiarę. "Nie bądźcie niewierzący, lecz wierzący."Jezus mówi nam. I możemy odpowiedzieć razem z Tomaszem: "Panie mój i Boże mój!".
Homilia na temat czytań z Drugiej Niedzieli Wielkanocnej (B)
Ksiądz Luis Herrera Campo oferuje swój nanomiliaKrótkie, jednominutowe rozważania do tych niedzielnych czytań.
