Komentarz do czytań z Wielkiego Czwartku
Stare przymierze zostało zawarte przez Boga z Abrahamem, poprzez zabite zwierzęta i ich krew. Jezus w ustanowieniu Eucharystii wspomina o nowym przymierzu, które będzie trwało na wieki. Jest on przewidziany jak stary: przez Boga jako protagonistę i nas jako odbiorców jego przymierza miłości, w jego krwi, która zostanie przelana na krzyżu i jest przedstawiona wcześniej jego apostołom w winie kielicha, oddzielonym od chleba jego ciała. Czuły baranek złożony na rozkaz Pana w Paschę wybawienia z Egiptu, którego krew została roztarta na odrzwiach i nadprożach, aby ocalić pierworodnych z rodzin żydowskich, był figurą Chrystusa, który ma przelać swoją krew na krzyżu dla zbawienia wszystkich.
Jan podkreśla, że Jezus wie to wszystko i wszystko inne o swojej Passze, dlatego Jego gesty są pełne Bożej mądrości. "Wiedząc, że nadeszła godzina Jezusa".Umiłował swoich uczniów do końca. "Wiedząc, że Ojciec złożył wszystko w Jego ręce, że pochodzi od Boga i do Boga wraca."Obmył nogi swoim apostołom. Gest wywodzący się z mądrości Jezusa i związany z sensem tamtej Paschy. Jezus zostawił swoje szaty. Są to te same szaty, być może utkane przez Jego Matkę i być może nasączone perfumami najcenniejszej spikenardy, które Maria z Betanii wylała na Jego stopy (J 12, 3) i włosy (Mk 14, 3): trzysta gramów. Te same szaty, które następnego dnia zabrali rzymscy żołnierze po ukrzyżowaniu Go. I podzielili je na cztery części, po jednej dla każdego żołnierza, i rzucili losy na tuniki utkane w jednym kawałku. Stwierdzenie, że "zostały podjęteJan używa czasownika, który oznacza również "szaty".host". Jakby Jezus mu je dał. W rzeczywistości już je zostawił, aby obmyć u stóp swoich, już je oddał. Być może zabrał je również od siebie na Kalwarii. A nieprzytomni żołnierze rzymscy, zabierając je ze sobą, zabrali relikwię Chrystusa.
Obmył nogi wszystkim, nawet Judaszowi, nawet Piotrowi, który nie chciał, aby byli uformowani. "cz."Dociera do wszystkich uczniów, do wszystkich żołnierzy, do wszystkich ludzi. Dociera do wszystkich uczniów, do wszystkich żołnierzy, do wszystkich ludzi. "Gdy zostanę wyniesiony ponad ziemię, przyciągnę wszystkich do siebie." (Jn 12:32). Podczas gdy Jezus wie wszystko, my wiemy mało i źle. Pozwólmy więc Jezusowi obmyć nam nogi, zbierzmy Jego szaty i wszystko to, z czego zrezygnował, by dać siebie: pracę, rodzinę, kraj, zaszczyty, uczniów, bezpieczeństwo, życie. Bierzemy wszystko, co ma w rękach, w chlebie, którym jest On sam. Jezus sprawił Eucharystię, która daje nam siebie: "jeść"Mówi nam, bo chce mieć z nami udział.
Homilia na temat czytań z Wielkiego Czwartku
Ksiądz Luis Herrera Campo oferuje swój nanomiliakrótkie jednominutowe refleksje do tych lektur.
