Rozważajmy ostatnie rzeczy historii zbawienia za pomocą dyskursów Jezusa przed Jego męką. "W owych dniach, po tym ucisku, słońce się zaćmi i księżyc nie da swego światła, gwiazdy spadną z nieba, a moce niebios zostaną wstrząśnięte. Niebo, słońce, księżyc i gwiazdy, o których wiemy od pierwszych stron Księgi Rodzaju, że są stworzeniami Bożymi, mającymi początek - a więc nie należy ich rozumieć jako boskości - mają w sobie kruchość stworzenia i będą miały koniec, nie są wieczne. "Niebo i ziemia przeminą". Tak samo przeminie historia ludzi i wszystkie nasze przedsięwzięcia. Ale księga Daniela ujawnia, że są pewne gwiazdy, które są na zawsze, na innym firmamencie: "Mądrzy będą świecić jak blask firmamentu; ci, którzy doprowadzili wielu do sprawiedliwości, będą świecić jak gwiazdy na wieki". Dzieła nie pozostają, ale dobro i dobroczyńcy pozostają na zawsze. I ci mądrzy ludzie prowadzą nas przez życie jak gwiazdy na niebie.
Ponadto Księga Daniela obiecuje pomoc aniołów: "W tym czasie Michał, wielki książę, powstanie, aby czuwać nad dziećmi twojego narodu". A przede wszystkim Jezus zapewnia nas, że "słowa moje nie przeminą", i że powróci jako przyczyna wiecznego zbawienia: "Wtedy ujrzą Syna Człowieczego przychodzącego na obłokach z wielką mocą i chwałą. Wyśle aniołów i zgromadzi swoich wybranych od czterech wiatrów, od krańców ziemi aż po krańce nieba". W obliczu dramatu przewrotu nieba i ziemi Jezus pociesza nas obrazem czułości i życia: wspomina drzewo figowe, które dobrze znają jego słuchacze, i mówi, że jego istnienie jest przypowieścią o ostatecznym nadejściu Królestwa. "Poznajcie przypowieść o drzewie figowym: gdy jego gałęzie stają się delikatne, a liście kiełkują, wiecie, że lato jest blisko".
Boże stworzenie odkrywa przed nami tajemnice Jego Królestwa. W zimie drzewo figowe wydaje się martwe i nie jest nawet używane na opał lub do budowy, ze względu na swoją kruchość, ale w lecie jest obleczone liśćmi tak dużymi, że mogą ubrać Adama i Ewę, i rodzi dwa zbiory soczystych owoców o wielkiej urodzie. "łagodność" (Jk 9, 11). Tak jak jego owoce są słodkie, a lato gorące, tak samo będzie z drugim przyjściem Jezusa: "Wiedz, że jest blisko, że jest u bram". Według listu do Hebrajczyków zbliża się ze swoją ofiarą zbawienia: "Przez jedną ofiarę udoskonalił na zawsze tych, którzy są uświęceni. Teraz, gdzie jest przebaczenie tych rzeczy, tam nie ma już więcej ofiary za grzech". Dzięki Psalmowi 15 przygotowujemy się do tego spotkania: "Pokażesz mi drogę życia, pełną radość w Twojej obecności, nieskończoną słodycz po Twojej prawicy".
Homilia na temat czytań z niedzieli 33.
Ksiądz Luis Herrera Campo oferuje swój nanomiliakrótkie jednominutowe refleksje do tych lektur.
