W homilii wygłoszonej podczas konsystorza kreującego nowych kardynałów (7-XII-2024) papież Franciszek przedstawił wniebowstąpienie Jezusa do Jerozolimy i postawę uczniów. "Podczas gdy Jezus pokonuje wyczerpującą drogę pod górę na Kalwarię, uczniowie myślą o płaskiej, zjazdowej drodze zwycięskiego Mesjasza.".
Nie powinniśmy być zgorszeni, dodaje papież, cytując Manzoniponieważ "Takie są sprzeczności ludzkiego serca".Tak to się robi. Ale musimy być uważni, aby podążać drogą Jezusa.
Podążanie drogą Jezusa
Oznacza to przede wszystkim".powrócić do Niego i umieścić Go z powrotem w centrum wszystkiego". Ponieważ zarówno w życiu duchowym, jak i duszpasterskim ".zawsze musimy wracać do centrum, odzyskiwać fundamenty, pozbywać się tego, co zbędne, aby przyoblec się w Chrystusa (por. Rm 13, 14)"
Po drugie, oznacza to "Kultywowanie pasji do spotkań", bo Jezus nigdy nie chodzi sam: "Jego zjednoczenie z Ojcem nie izoluje Go od perypetii i bólu świata.". Wręcz przeciwnie, ponieważ przyszedł na świat, aby uleczyć rany i zmniejszyć ciężar ludzkiego serca, aby usunąć ciężar grzechu i zerwać łańcuchy niewoli. Dlatego: "To, co powinno ożywiać waszą posługę jako kardynałów, to ryzyko podróży, radość spotkania z innymi i troska o najsłabszych.".
Po trzecie i ostatnie, podążanie drogą Jezusa oznacza również: "być budowniczymi komunii i jedności"Ponieważ taka była misja Jezusa.
Dlatego następca Piotra mówi do kardynałów, patrząc na nich i biorąc pod uwagę ich różnorodne historie i kultury, które reprezentują katolickość Kościoła: "...kardynałowie są najważniejszymi i najważniejszymi ludźmi w Kościele, najważniejszymi ze wszystkich.Pan wzywa was, abyście byli świadkami braterstwa, rzemieślnikami komunii i budowniczymi jedności. To jest wasza misja".
Mary, córka, matka i żona
W Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (8-XII-2024) papież odprawił Mszę św. z nowymi kardynałami. W homilii zaprosił ich do skupienia się na trzech aspektach, trzech wymiarach piękna w życiu Maryi: jako córki, jako oblubienicy i jako matki.
Niepokalana jako córka. Chociaż teksty nie mówią nam o jej dzieciństwie, przedstawiają ją jako młodą kobietę bogatą w wiarę, pokorną i prostą. "Ona jest "dziewicą" (por. Łk 1, 27), w której spojrzeniu odbija się miłość Ojca i w której czystym sercu bezinteresowność i wdzięczność są kolorem i zapachem świętości. (...) Życie Maryi jest bowiem nieustannym dawaniem siebie.".
Towarzysz i sługa Boży
Drugim wymiarem jej piękna jest piękno żony, ponieważ jest "kobietą".ten, którego Bóg wybrał jako partnera w swoim planie zbawienia" (por. Lumen gentium, 61). Oznacza to również, jak zauważa Francis, że "Nie ma zbawienia bez kobiety, ponieważ Kościół jest również kobietą.". Odpowiedziała tak, "Jestem służebnicą Pańską". (Lc 1, 38).
"Sługa" - zauważa Franciszek - nie w znaczeniu "uległy" i "upokorzony", ale jako osoba "godna zaufania", "szanowana", której Pan powierza najcenniejsze skarby i najważniejsze misje.". (To, należy zauważyć, powinno być charakterystyczne dla każdego chrześcijanina, bardziej w zakresie świadomości własnego powołania i misji).
Stąd jego piękno ujawnia "ujawnia nowy aspekt: wierność, lojalność i troskę, które charakteryzują wzajemną miłość męża i żony.". Tak widzi to św. Jan Paweł II, gdy pisze, że Niepokalana "przyjęła wybranie na Matkę Syna Bożego, kierując się miłością oblubieńczą, która "poświęca" osobę ludzką całkowicie Bogu."(Encyklika Redemptoris Mater, 39) (Uwaga, ponieważ Franciszek opisuje istotę miłości oblubieńczej).
I wreszcie, trzeci wymiar piękna, czyli matka. W rzeczywistości zawsze przedstawiamy ją z jej dziećmi w różnych okolicznościach jej życia. "Tutaj Niepokalana jest piękna w swojej płodności, to znaczy w tym, że umie umrzeć, aby dać życie, że zapomina o sobie, aby troszczyć się o tych, którzy, mali i bezbronni, lgną do Niej.". (Jest to niewątpliwie powołanie do macierzyństwa, w tym tak zwanego "macierzyństwa duchowego").
Rzeczywisty, osiągalny i konkretny model
Jednak - zauważa następca Piotra - istnieje ryzyko, że możemy uznać piękno Maryi za coś odległego, zbyt wzniosłego, nieosiągalnego.
Ale Maryja jest prawdziwym, osiągalnym i konkretnym wzorem. I w rzeczywistości otrzymujemy to piękno w zalążku wraz z chrztem. "I wraz z Nią powierzono nam wezwanie do kultywowania go, tak jak Maryja Dziewica, z miłością synowską, oblubieńczą i macierzyńską, wdzięczną w przyjmowaniu i hojną w dawaniu, mężczyznami i kobietami "dziękuję" i "tak", wypowiadanymi słowami, ale przede wszystkim życiem.".
Trzy propozycje papieża na Rok Jubileuszowy
Orędzie na Światowy Dzień Pokoju 2025 ("Odpuść nam nasze winy, obdarz nas pokojem".) jest częścią zwyczajnego Jubileuszu, który właśnie się rozpoczął. Składa się on z czterech części.
Przede wszystkim jesteśmy zaproszeni do "słuchając krzyku zagrożonej ludzkości(Jan Paweł II mówił o "strukturach grzechu" (Encyklika o "grzechu"). Sollicitudo rei socialis, 36). Właściwe jest, że "...wszystko, Razem i osobiście poczujmy się wezwani do zerwania łańcuchów niesprawiedliwości, a tym samym do głoszenia Bożej sprawiedliwości." (n. 4).
Druga część wzywa do "Zmiana kulturowa: wszyscy jesteśmy dłużnikami". "Zmiana kulturowa i strukturalna, która pozwoli przezwyciężyć ten kryzys, nastąpi, gdy w końcu uznamy, że wszyscy jesteśmy dziećmi Ojca i wyznamy przed Nim, że wszyscy jesteśmy dłużnikami, ale także wszyscy jesteśmy sobie nawzajem niezbędni." (n. 8).
Po trzecie, Franciszek przedstawia trzy konkretne propozycje: 1)".znaczną redukcję, jeśli nie całkowite anulowanie, międzynarodowego długu obciążającego los wielu narodów" (Jan Paweł II, List apostolski Tertio millennio ineunte, 51); 2) "zniesienie kary śmierci we wszystkich krajach.s" (por. Byk Spes non confunditna Jubileusz 2025, 10); oraz (3) "utworzenie globalnego funduszu w celu wyeliminowania głodu raz na zawsze."oraz ułatwienie zrównoważonego rozwoju w najbiedniejszych krajach poprzez przeciwdziałanie zmianom klimatycznym (por. Fratelli tutti262 i inne niedawne interwencje papieża).
Ostatnia część zatytułowana jest "Cel pokoju". Wiąże się to z głęboką i praktyczną zmianą postaw na poziomie osobistym i społecznym. "rozbrojenie serca (Jan XXIII)."Czasami wystarczy coś prostego, jak 'uśmiech, gest przyjaźni, braterskie spojrzenie, szczere wysłuchanie, bezpłatna usługa'". (n. 14 komunikatu; por. Spes non confundit, 18). Albowiem "rzeczywiście, Pokój nie jest osiągany tylko wraz z końcem wojny, ale wraz z początkiem nowego świata, świata, w którym odkrywamy, że jesteśmy inni, bardziej zjednoczeni i bardziej braćmi i siostrami, niż sobie wyobrażaliśmy.".
