Relacja o chrzcie Jezusa w Jordanie, według Łukasza, jest wprowadzona we Mszy św. przez Izajasza, z wezwaniem do pocieszenia Jerozolimy, ponieważ jej ucisk dobiegł końca: "Przemów do serca Jerozolimy i wołaj do niej, że jej niewola się wypełniła, jej wina została odpokutowana".
Jan jest obecny w proroctwie, w którym się identyfikuje: "Głos woła: "Na pustyni przygotujcie drogę Panu, w stepie uczyńcie prostą autostradę dla naszego Boga".
A po głosie "objawi się chwała Pana i ujrzą ją wszyscy ludzie razem". Proroctwo, które zaczyna się wypełniać w teofanii po chrzcie Jezusa.
Dlatego Paweł może napisać do Tytusa, że tak się stało, słowami, które w sugestywny sposób przywołują wcielenie Słowa: "objawiła się łaska Boża, niosąc zbawienie wszystkim ludziom". Jest nim nasz Zbawiciel Jezus Chrystus, który "wydał samego siebie za nas, aby wykupić nas od wszelkiej nieprawości".
Dalej wyraża to samo wydarzenie w podobnych słowach: "gdy objawiła się dobroć Boga, naszego Zbawiciela, i Jego miłość do ludzi, zbawił nas, nie ze względu na sprawiedliwe uczynki, które spełnialiśmy, lecz ze względu na swoje miłosierdzie, wodą odradzającą i odnawiającą w Duchu Świętym, którą Bóg wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, naszego Zbawiciela".
Jezus jest więc łaską Boga, która się objawiła, a dobroć Boga i jego miłość do ludzi, która również się objawiła, stała się widoczna i działa przez wodę, która odnawia, bez zasługi z naszej strony.
Paweł w tych dwóch tekstach używa greckiego czasownika "epiphaino" (ukazywać się, świecić, objawiać się), który jest tym samym czasownikiem, którego używa Łukasz w hymnie Zachariasza, kiedy po opowiedzeniu o misji swojego syna Jana mówi, że "Dzięki czułości i miłosierdziu naszego Boga nawiedzi nas z góry słońce, aby świecić tym, którzy są w ciemności". Jan wyprzedza Jezusa i mówi, jak będzie wyglądał Jego chrzest: Duchem Świętym i ogniem. Ogień, który spala grzechy i Duch Święty, który czyni nas dziećmi Bożymi.
Łaska, dobroć i miłość Boga do ludzkości ukazała się Magom po pojawieniu się ich gwiazdy. Objawia się ona dzisiaj w Jego chrzcie, w drugim święcie Epifanii. W relacji Łukasza chrzest Jezusa jest wspomniany jako już dokonany.
Bardziej centralne jest otwarcie nieba i modlitwa Jezusa: teraz nie ma już żadnego dystansu między niebem a ziemią. Objęcie Ojca w Chrystusie rozciąga się na stworzenie i jego dzieci.
Widzimy Ducha Świętego i słyszymy głos Ojca. Do każdego z nas mówi: "Ty jesteś moim Synem umiłowanym, w Tobie mam upodobanie". Słuchajmy dziś z wiarą tych słów.
Homilia na temat czytań o Chrzcie Pańskim
Ksiądz Luis Herrera Campo oferuje swój nanomiliakrótkie jednominutowe refleksje do tych lektur.
