Jesteśmy zawsze w adwencie!W liturgicznym okresie Adwentu trzy postacie biblijne wyróżniają się w szczególny sposób: prorok IsaiahJan Chrzciciel i Maryja z Nazaretu. W tej refleksji skupimy się na postaci Izajasza. Od czasów starożytnych powszechna tradycja zarezerwowała wiele pierwszych czytań tego czasu dla jego słów. Dzieje się tak być może dlatego, że w nim wielka mesjańska nadzieja rozbrzmiewa z wyjątkową siłą, oferując odwieczną proklamację zbawienia dla ludzkości wszystkich czasów.
Rozważając czytania na tegoroczny okres Adwentu (cykl C), zauważymy obfitą obecność Izajasza. Chociaż może się to wydawać ambitne, zamierzam wybrać na każdy tydzień Adwentu jeden z proponowanych nam tekstów wraz z kluczowym wersetem. W ten sposób mam nadzieję uchwycić istotę adwentowego przesłania i ułatwić duchową podróż, która przybliży nas do jego serca.
Pierwszy tydzień Adwentu
Obecność Izajasza w pierwszym tygodniu Adwentu jest szczególnie znacząca. Każdego dnia spotykamy się z jednym z jego mesjańskich proroctw:
- Poniedziałek: Izajasz 2, 1-5 - Proroctwo o powszechnym pokoju i przekształceniu broni w narzędzia pracy.
- Wtorek: Izajasz 11, 1-10 - Opis Mesjasza, który będzie panował w mądrości i ustanowi królestwo pokoju.
- Środa: Księga Izajasza 25:6-10a - Zapowiedź bankiet dla wszystkich narodów i zwycięstwo nad śmiercią.
- Czwartek: Izajasz 26, 1-6 - Wizja silnego miasta zamieszkałego przez sprawiedliwy lud, symbol pokoju i zbawienia.
- Piątek: Izajasza 29, 17-24 - Obietnica odnowy, wyzwolenia uciśnionych i duchowego nawrócenia.
- Sobota: Izajasza 30:19-21, 23-26 - Wyrażenie boskiego współczucia, przewodnictwa oraz obietnicy obfitości i uzdrowienia.
Proroctwo i kluczowy werset (1. tydzień)
Spośród tekstów z Księgi Izajasza, które czytamy w tym pierwszym tygodniu, za najbardziej znaczącą uważam wizję z Księgi Izajasza 11:1-10, a oto kluczowe wersety: "Lecz z pnia Jessego wyrośnie gałązka, a z jego korzenia pęd. Duch Pański spocznie na nim, Duch mądrości i zrozumienia, Duch rady i mocy, Duch wiedzy i bojaźni Pańskiej" (Iz 11:1-2).
Argumenty za wyborem
- Fragment ten ma kluczowe znaczenie dla teologii mesjańskiej. Izajasz 11:1-10 przewiduje przyjście Mesjasza jako potomka Jessego, ojca Dawida, łącząc się w ten sposób z Dawidową obietnicą wiecznego królestwa (2 Samuela 7:16). Rodowód ten wypełnia się w Jezusie, "potomku" domu Dawida, jak pokazują genealogie z Ewangelii Mateusza 1:1-17 i Łukasza 3:23-38.
- Izajasz opisuje Mesjasza nie tylko jako króla, ale także jako odnowiciela sprawiedliwości i pokoju, nadziei, która wyznacza Adwent. Powszechny pokój, reprezentowany przez współistnienie zwierząt (Iz 11:6-9), wskazuje na królestwo bez przemocy, które zostanie ustanowione wraz z przyjściem Chrystusa, zarówno w Jego pierwszym, jak i przyszłym chwalebnym przyjściu.
- Izajasz 11:2 zapowiada, że Duch Pański spocznie na nim: "duch mądrości i zrozumienia, duch rady i mocy, duch wiedzy i bojaźni Pańskiej", co jest wyraźnym przedsmakiem chrztu Jezusa w Jordanie, gdzie Duch Święty zstępuje na niego (Mateusza 3:16-17).
- Izajasz 11:10 przewiduje, że "potomstwo Jessego" będzie znakiem dla narodów i że wszystkie ludy przyjdą do niego. To przesłanie powszechnej nadziei jest centralnym elementem Adwentu, który świętuje przyjście Chrystusa jako Zbawiciela całej ludzkości: Jezus jest światłością, która oświeca narody (Łk 2:32).
Podsumowując, Izajasz 11:1-10 podsumowuje sedno mesjańskiej nadziei pierwszego tygodnia Adwentu: przyjście sprawiedliwego króla, napełnionego Duchem Bożym, który przyniesie światu pokój i pojednanie. Kluczowe wersety Izajasza 11:1-2 symbolizują tę obietnicę odnowy i przywrócenia w postaci Mesjasza, którego chrześcijanie rozpoznają w Jezusie Chrystusie, w Jego oddaniu siebie na krzyżu i w Jego chwalebnym powrocie.
Doktor prawa kanonicznego
Jesteśmy zawsze w adwencie!
