Rozszyfrować Boże NarodzenieW liturgicznym okresie Adwentu trzy postacie biblijne wyróżniają się w szczególny sposób: prorok IsaiahJan Chrzciciel i Maryja z Nazaretu. W tej refleksji skupimy się na postaci Izajasza. Od czasów starożytnych powszechna tradycja zarezerwowała wiele pierwszych czytań tego czasu dla jego słów. Dzieje się tak być może dlatego, że w nim wielka mesjańska nadzieja rozbrzmiewa z wyjątkową siłą, oferując odwieczną proklamację zbawienia dla ludzkości wszystkich czasów.
Rozważając czytania na tegoroczny okres Adwentu (cykl C), zauważymy obfitą obecność Izajasza. Chociaż może się to wydawać ambitne, zamierzam wybrać na każdy tydzień Adwentu jeden z proponowanych nam tekstów wraz z kluczowym wersetem. W ten sposób mam nadzieję uchwycić istotę adwentowego przesłania i ułatwić duchową podróż, która przybliży nas do jego serca.
Tydzień Narodzenia Pańskiego
W dniach poprzedzających i w uroczystość Narodzenia Pańskiego czytania z Księgi Izajasza podkreślają prorocze i głębokie momenty Bożej miłości i odkupienia dla Jego ludu:
- Msza Wigilii Bożego Narodzenia: Izajasza 62:1-5 - Obietnica odbudowy Jerozolimy, którą Bóg nazywa "Moją rozkoszą", odzwierciedlając Jego miłość do swojego ludu.
- Msza o północy: Izajasz 9, 1-6 - Proroctwo o narodzinach króla, który przyniesie pokój i sprawiedliwość, utożsamianego z Jezusem.
- Msza o świcie: Izajasz 62, 11-12 - Zapowiedź nadejścia zbawienia; Jerozolima zostanie uznana za "Święte Miasto".
- Msza z dnia: Iz 52, 7-10 - Świętowanie nadejścia Królestwa Bożego i zbawienia Jego ludu.
Proroctwo i kluczowy werset (Boże Narodzenie)
Wśród tych tekstów Izajasz 9: 1-6 wyłania się jako centralny fragment Boże NarodzenieLud, który chodził w ciemności, ujrzał światłość wielką; mieszkali w krainie cienia śmierci, a światłość ich oświeciła. Zwiększyłeś ich radość, zwiększyłeś ich wesele; radują się w Twojej obecności, jak radują się podczas żniwa, jak radują się podczas dzielenia łupów... Albowiem dziecię narodziło się nam, syn został nam dany: na barkach Jego spoczywa władza, a imię Jego: 'Cudowny Doradca, potężny Bóg, Ojciec wieczności, Książę pokoju'...".
Kluczowy werset: Izajasz 9:5
"Albowiem Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany, na Jego barkach spoczywa władza, a imię Jego: "Cudowny Doradca, Bóg Mocny, Ojciec Wieczności, Książę Pokoju"".
Kluczowe tematy, które sprawiają, że Izajasz 9:1-6 jest szczególnie istotnym tekstem na ten tydzień:
- Proroczy kontekst światła i zbawienia. Fragment ten zapowiada przyjście dziecka, które przyniesie światło i zbawienie ludziom, którzy chodzili w ciemności. W kontekście Bożego Narodzenia ten obraz światła przezwyciężającego ciemność ma głębokie znaczenie: "Lud, który chodził w ciemności, ujrzał światłość wielką...". Przyjście Jezusa, symbolizowane przez to światło, napełnia ludzkość radością i nadzieją.
- Głębia przesłania Izajasza 9, 5. "Dziecię nam się narodziło" wskazuje na narodziny Jezusa, wypełnienie tego proroctwa. Łukasz 2, 11 potwierdza tę prawdę, gdy aniołowie ogłaszają pasterzom: "Dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan". Tytuły, które Izajasz przypisuje temu dziecku (Cudowny Doradca, Potężny Bóg, Wieczny Ojciec, Książę Pokoju) podkreślają zarówno jego człowieczeństwo (narodzone dziecko), jak i jego boskość, oddając istotę Jezusa jako Mesjasza i wcielonego Boga:
- Cudowny Doradca: Jezus przynosi boską mądrość i uczy drogi zbawienia.
- Potężny Bóg: Jako Bóg, który stał się człowiekiem, Jezus ma moc pokonania grzechu i śmierci.
- Wieczny Ojciec: Jezus wiecznie prowadzi i troszczy się o ludzkość.
- Książę Pokoju: Jezus ustanawia trwały pokój między Bogiem a ludzkością, co stanowi centralny punkt Jego odkupieńczej misji.
- Proroczy związek z Bożym Narodzeniem. Księga Izajasza 9:5 wyraża ducha Bożego Narodzenia, świętując nie tylko narodziny Chrystusa, ale także Jego panowanie pokoju i sprawiedliwości, tak upragnione podczas Adwentu i obchodzone w Boże Narodzenie.
Księga Izajasza 9:5 zawiera w sobie radość i nadzieję Bożego Narodzenia: przyjście Zbawiciela, który wypełni Boże obietnice, przynosząc pokój, światło i odkupienie. W Jezusie proroctwo to w pełni się wypełniło, od Jego narodzin po odkupieńczą misję. Jest On obiecanym dzieckiem, które panuje jako wieczny Król i wcielony Bóg, oferując światu mądrość, moc i pokój. Jego życie, nauki, śmierć i zmartwychwstanie ustanawiają Królestwo Boże i wieczną relację z Ojcem, czyniąc Boże Narodzenie świętem obietnicy spełnionej w całości.
W drodze epilogu
Podróż przez czytania z Księgi Izajasza podczas Adwentu zanurza nas w głębię mesjańskiej nadziei, która definiuje ten czas przygotowań. Od pierwszego tygodnia Izajasz otwiera nas na obietnicę "gałęzi z pnia Jessego", obraz Jezusa jako długo oczekiwanego Mesjasza. W miarę upływu tygodni nadzieja ta nabiera kształtu: w drugim tygodniu wezwanie do przygotowania drogi Panu skłania do wewnętrznego nawrócenia, misji powtórzonej przez Jana Chrzciciela. W trzecim tygodniu zapowiedź narodzin Emmanuela, "Boga z nami", przybliża nas do centralnej tajemnicy Adwentu: wcielenia Boga w Jezusie. Wreszcie, w tygodniu Bożego Narodzenia, Izajasz wieńczy swoje przesłanie proroctwem o "Księciu Pokoju", dziecku, które przychodzi, aby przynieść światło i zbawienie światu w potrzebie.
Czytania te zapraszają nas do medytacji nad wypełnieniem Bożych obietnic w Jezusie Chrystusie, Zbawicielu, który nie tylko ratuje Izraela, ale rozszerza swoje zbawienie na całą ludzkość. Izajasz, ze swoim pełnym nadziei językiem i proroczą wizją Mesjasza, prowadzi nas w tej podróży do Bożego Narodzenia, odnawiając naszą wiarę w Boga, który nie pozostaje odległy, ale wkracza w naszą historię, aby iść z nami.
Doktor prawa kanonicznego
Rozszyfrować Boże Narodzenie
