Czytania dzisiejszej Mszy mają wyraźny sens ekologiczny. Pierwsze czytanie przenosi nas do czasów po potopie. Potop się skończył, Noe opuścił arkę, a Bóg zawarł przymierze z całym stworzeniem. Obiecuje, że nie zniszczy świata ponownie i czyni tęczę znakiem swojej obietnicy.
Ewangelia dzisiejszej Mszy jest wersją Marka o kuszeniu Chrystusa na pustyni, a ta wersja jest najkrótsza ze wszystkich. Daje nam po prostu podsumowanie. Czytamy: "Potem Duch wypędził Go na pustynię. Przebywał na pustyni czterdzieści dni, kuszony przez szatana; mieszkał z dzikimi zwierzętami, a aniołowie Mu usługiwali".
Tutaj liczy się każde słowo. Ma również aspekt środowiskowy. Duch Święty nie przenosi nas z powrotem do Noego, ale do Adama i Ewy. Jezus jest przedstawiony jako nowy Adam. Nie jest w ogrodzie, ale na pustyni, ponieważ grzech Adama i Ewy zepsuł ogród i zamienił go w pustynię. Zamiast zwierząt, z którymi nasi pierwsi rodzice żyli w pokoju, mamy dzikie bestie. Spokojne zwierzęta stały się dzikimi bestiami. Tak więc scena przedstawia spustoszenie: piękny i spokojny Eden jest teraz jałową pustynią z dzikimi zwierzętami. I tak jak w Edenie szatan kusił Adama i Ewę, tak teraz pojawia się, by kusić Jezusa.
Jezus pojawia się tutaj bardzo mocno w swoim człowieczeństwie. Wydaje się, że odłożył na bok swoją boskość. Dlatego potrzebuje wsparcia dobrych aniołów. Diabeł powraca do swoich starych metod. Tak jak sprawił, że Adam i Ewa łapczywie zjedli owoc, tak teraz próbuje sprawić, by Jezus łapczywie zamienił kamienie w chleb. Ale Jezus opiera się, a czyniąc to, uczy nas, jak opierać się pokusom szatana.
Jezus jest tutaj, na pustyni, w jakiś sposób zamieniając ją w raj. Jego ostateczny triumf zostanie objawiony w ogrodzie zmartwychwstania. To jak nowy i lepszy Eden. Chrystusowe dzieło zbawienia dotyczy przede wszystkim ludzi, ale wpływa również na całą przyrodę. Tak jak zbawienie, którego Bóg udzielił Noemu, obejmowało nową, odnowioną i bardziej pełną szacunku relację ze stworzeniem, tak Bóg obiecał nawet, że sam będzie bardziej pełen szacunku, aby nauczyć nas tego samego. Tak jak Bóg odpoczął w szabat, aby nauczyć nas tego samego.
Dzisiejsze czytania mówią nam o ogrodzie Eden i świecie po Noem. Mówią nam o szanowaniu stworzenia i nie nadużywaniu go. Mówią nam, że jeśli chcemy duchowo powrócić do ogrodu, musimy szanować stworzenie. Aby świat był bardziej ogrodem z Bogiem niż pustynią z szatanem, musimy nauczyć się mówić sobie "nie" i ograniczyć naszą konsumpcję.
Homilia na temat czytań z pierwszej niedzieli Wielkiego Postu
Ksiądz Luis Herrera Campo oferuje swój nanomiliaKrótkie, jednominutowe rozważania do tych niedzielnych czytań.
