Świętowanie "Amoris laetitia", aby przemyśleć rodzinęRozpoczyna się rok "Rodziny Amoris Laetitia", w ślad za Dublinem"Jest to rok przewartościowania piękna małżeństwa i rodziny chrześcijańskiej".Josemaríi ta duchowa doktryna o małżeństwie i rodzinie jest niezwykle głęboka i bogata oraz bardzo nowatorska w wielu konkretnych aspektach, między innymi w koncepcji powołaniowego charakteru małżeństwa, czy w przedstawieniu samych realiów rodzinnych jako sprawy uświęcenia.
Bezpośrednią konsekwencją jest więc aktualność myśli teologicznej i duchowej św. Josemaríi dla duszpasterstwa rodzin. Nie na próżno znaczenie tej dziedziny w nauczaniu tego świętego jest ściśle związane z istotą duchowego przesłania św. Josemaríi i jego eklezjalnej misji.
Od momentu założenia Opus Dei Jego przepowiadanie polegało na szerzeniu powszechnego wezwania do świętości. Uświęcenie rzeczywistości doczesnych wyróżnia się jako rdzeń jego przesłania i obejmuje w sposób centralny małżeństwo i życie rodzinne, dlatego św. Jan Paweł II nazwał św. Josemaríę świętym zwyczajności.
Św. Josemaría nie postawił sobie za cel napisania teologii w akademickim sensie tego słowa, ale przesłanie, które przekazuje, ma wielki wpływ teologiczny. Jego głoszenie uświęcenia pośród świata zakłada jednoczesność różnych specyficznych aspektów życia chrześcijańskiego.
Możemy podkreślić jego nauczanie na temat życia kontemplacyjnego, uświęcenia pracy zawodowej, głębokiego poczucia boskiego synostwa, jedności życia, świeckości, wolności osobistej, miłości do Kościoła i Papieża Rzymskiego, żywej miłości do Chrystusa i Najświętszej Maryi Panny, miłości do Krzyża i ducha umartwienia, radości i oczywiście rozważania na temat małżeństwa jako boskiego powołania i uświęcenia życia rodzinnego.
Nowość jego myślenia o małżeństwie
W tej ostatniej kwestii należy wziąć pod uwagę pewne aspekty, które wpływają zarówno na rozwój, jak i rozpowszechnienie nauki św. Josemaríi na ten temat. rodzina i małżeństwo. Przede wszystkim św. Josemaría rozpoczął swoje przepowiadanie prawie sto lat temu, w kontekście historycznym i zasadniczo teologicznym, odmiennym od naszego. Szczególne znaczenie ma nauczanie magisterialne współczesne św. Josemaríi, zwłaszcza najważniejsze nauczanie Soboru Watykańskiego II, które jest rozwijane aż po dzień dzisiejszy.
Dzięki analizie krytycznych wydań części publikacji św. Josemaríi oraz innych opracowań możemy stwierdzić, że od początku swojej pracy duszpasterskiej głosił on małżeństwo jako powołanie do świętości. W tym sensie rozumie się, że każdy człowiek ma osobiste powołanie do tego celu.
Powołanie jest fundamentem i iluminacją życia chrześcijańskiego. Kiedy akceptujemy wymagania, jakie niesie ze sobą każde powołanie, doświadczamy światła, radości i siły, które z niego wynikają.
Św. Josemaría wyróżnia się w swoich czasach śmiałym podejściem do małżeństwa i życia rodzinnego jako pełnej drogi do świętości. Podkreśla dobro małżeństwa i to, że przez jego podniesienie do rangi sakramentu jest ono również czymś świętym. Chrześcijańskie życie duchowe wzrasta i rozwija się w kontekście sakramentalnym. Małżeństwo daje łaskę uświęcenia tego stanu życia. Jest to prawdziwa droga do świętości, ponieważ Bóg udziela niezbędnych łask poprzez powołanie małżeńskie.
Idąc tym tokiem rozumowania, małżeństwo jest dobre, bo ma boskie pochodzenie. Teologiczny fundament nauczania św. Josemarii o świętości właściwej życiu małżeńskiemu leży w tajemnicy Wcielenia Słowa i włączenia ochrzczonych w Chrystusa przez chrzest. Św. Josemaría przyczynia się do rozświetlenia prawdy o małżeństwie chrześcijańskim. Rozumie i głosi, że cała tkanka ludzkich realiów jest spleciona z życiem nadprzyrodzonym i jego rozwojem.
Zwykłe życie staje się w ten sposób miejscem i środkiem uświęcenia. To orędzie o uświęceniu w i z rzeczywistości ziemskiej jest opatrznościowo aktualne w sytuacji duchowej naszych czasów, które gotowe są wywyższać wartości ludzkie, ale też często charakteryzują się światopoglądem oderwanym od Boga.
Kapłan.
