Ewangelia Łukasza jest, ogólnie rzecz biorąc, najbardziej optymistyczną z czterech Ewangelii. W nim, a może nawet bardziej w Dzieje ApostolskieŁukaszowi niezawodnie udaje się dostrzec pozytywną stronę rzeczy. Podczas gdy Marek podkreśla mękę Chrystusa, a Jan, podkreślając boskość Chrystusa, dostrzega również ostry sprzeciw, z jakim Jezus musi się zmierzyć ze strony sił ciemności, a nawet ze strony własnego ludu (por. John 1, 5-11), Łukasz z radością ogłasza zbawienie Chrystusa (np, Lucas 2, 10-11).
Relacja Mateusza o dzieciństwie Mateusza przedstawia nam ponurą rzeczywistość rzezi niewiniątek, ale w relacji Łukasza wszystko jest radosne, z ledwie wzmianką o przyszłym cierpieniu, do którego odnosi się starszy Symeon (Lucas 2, 34-35). Dla Łukasza prześladowania nie wydają się problemem (na przykład, Lucas 4, 28-30), a nawet może stać się okazją do wzrostu (Fakty 8, 1-6).
Zaskakujące jest zatem, że w wersji Łukasza BłogosławieństwaW Ewangelii Mateusza, która jest dzisiejszą Ewangelią, Jezus - w przeciwieństwie do Mateusza - odnosi się do przekleństw, które przyniesie światowy styl życia. W Mateuszowym opisie błogosławieństw Jezus proponuje jedynie całą serię błogosławieństw: Błogosławieni ubodzy w duchu, cisi, miłosierni itd... Oczywiście Jezus przemawia w obu wersjach, ale chodzi tu o to, co ewangelista, natchniony przez Ducha Świętego, decyduje się zapisać.
Łukasz podaje o połowę mniej błogosławieństw niż Mateusz i wypełnia luki przekleństwami. Błogosławieni ubodzy, ci, którzy teraz głodują i smucą się, i prześladowani... W tym sensie jego relacja jest znacznie bardziej społeczna, z większą troską o biednych i zmarginalizowanych oraz o sprawiedliwość społeczną (wszystko typowe dla Łukasza). Lista Mateusza jest bardziej wewnętrzna i duchowa ("...").Błogosławieni ubodzy"). Jego troską jest bardziej wewnętrzna odnowa; Łukasz jest bardziej nastawiony na zmiany społeczne. Obie wersje doskonale się uzupełniają.
I z tą samą troską społeczną (taką jak jego relacja z Magnificat Maryi: zob. Lucas 1:50-54), Łukasz nakreśla przekleństwa, które przyniesie ucisk pokornych. Bogaci, nadęci, puste śmiechy i poszukiwacze sławy będą przeklęci. W pierwszym czytaniu Jeremiasz ma swoją krótką i znacznie prostszą listę błogosławieństw i przekleństw. Jesteśmy przeklęci za ufanie sobie i błogosławieni za ufanie Bogu. To jak u Mateusza i Łukasza, ale w pigułce.
Jeśli ogólnie pozytywny Łukasz może być tak surowy wobec nadużyć innych, musi to być poważna sprawa. Ostatecznie potrzebujemy obu wersji: tam, gdzie Jezus Mateusza wzywa nas do świętości, Łukasz ostrzega nas, że nie ma świętości bez praktycznej troski o sprawiedliwość społeczną.
