Mateuszowa relacja o chrzcie Jezusa, wielkim święcie, które dziś obchodzimy, umieszcza wydarzenia nad Jordanem w bardzo żydowskim kontekście. Ewangelia Mateusza została napisana specjalnie dla Żydów, zarówno nawróconych z judaizmu, jak i tych jeszcze nie nawróconych, aby przekonać ich, że Jezus jest Mesjaszem, za którym tęsknili. I to widać w sposobie, w jaki opisuje chrzest Chrystusa przez Jana.
Tekst, który dziś czytamy, poprzedzony jest w dzisiejszej Ewangelii relacją z posługi Chrzciciela, w której uderza on w religijnych przywódców Izraela, faryzeuszy i saduceuszy, nazywając ich "rasa żmij".. W wersji Łukasza, Jan mówi tak. "do tych, którzy przychodzili, aby przyjąć chrzest".w ogóle. Ograniczając to upomnienie do religijnej elity Izraela, Mateusz podchodzi do chrztu Chrystusa z punktu widzenia odnowy Izraela (podczas gdy Łukasz przyjmuje bardziej uniwersalną perspektywę).
Jezus wyjaśni później, w Kazaniu na Górze (co nie dziwi w wersji Mateusza), że przyszedł "dać pełnię". (w języku greckim: plerosai) do prawa (Mt 5,17). A w relacji Mateusza, kiedy Jan opiera się przed udzieleniem mu chrztu, nasz Pan nalega używając dokładnie tego samego słowa: "Wypada, abyśmy w ten sposób wypełnili (plerosai) wszelką sprawiedliwość". (Mt 3,15).
"Sprawiedliwość" (dikaiosuné) to słowo kluczowe w całej Biblii. Będzie on dużo wykorzystywany przez św. Pawła. W najlepszym wypadku może odnosić się do świętych, "sprawiedliwych" mężczyzn, jak św. Józef (Mt 1,19). Ale może też być źle zrozumiana, jeśli myślimy, że możemy być przyjemni Bogu przez nasze własne uczynki i rytualne ofiary (Łk 18,11-12). Zasadniczo odnosi się do wierności prawu Bożemu. Jezus jest "sprawiedliwym" par excellence (Dz 22, 14). Sprawiedliwość często wiązała się z eliminacją grzechu: składano Bogu ofiary, by odpokutować za grzechy, by być przed nim w stanie sprawiedliwym. To właśnie starotestamentowe ofiary starały się zrobić, bez powodzenia, w opinii Pawła. Jezus nalega na chrzest Janowy, aby dać do zrozumienia, że choć był bezgrzeszny, wchodzi w ludzki grzech, tak jak wchodzi w wodę, aby zostać w niej oblany lub "nasączony". On weźmie nasze grzechy na siebie. Jak prorokuje Izajasz w swoich wizjach "człowieka boleści", przewidując cierpiącego Mesjasza, Jezusa, "sługa mój usprawiedliwi wielu". (Iz 53:11). On jest naprawdę sprawiedliwy, bezgrzeszny, w stanie sprawiedliwości przed Bogiem (jest Bogiem) i może uczynić nas sprawiedliwymi i bezgrzesznymi.
Zrozumienie Mateuszowej relacji o chrzcie w jej żydowskim kontekście daje nam wielką nadzieję. Jezus rozpoczyna swoją publiczną służbę tym niezwykłym epizodem, w którym objawia się Trójca Święta, a Jezus zostaje ogłoszony Synem Bożym. Ale precyzyjnie skupia się na spełnieniu nadziei Starego Testamentu. To, czego nie mogły osiągnąć liczne ofiary Izraela, osiągnie Jezus: pojednanie ludzkości z Ojcem niebieskim.
Homilia na temat czytań na uroczystość Chrztu Pańskiego (A)
Ksiądz Luis Herrera Campo oferuje swój nanomiliakrótkie jednominutowe refleksje do tych lektur.
