Piotr, dzięki szczególnej łasce Bożej, "zrozumiał" mesjański i boski status Jezusa.Albowiem nie objawiły wam tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie". Na tej podstawie Jezus czyni Piotra - i jego następców, papieży - skałą Kościoła, dając im władzę związywania i rozwiązywania oraz obiecując im, że ich decyzje zostaną potwierdzone w niebie. To tak, jakby nasz Pan powiedział: "Szczególna wrażliwość, jaką okazaliście, uznając mnie za Mesjasza i Syna Bożego, jest wam przyznana jako część waszej misji, waszej roli jako papieża"..
Rozeznawanie i wiązanie idą w parze u papieża. Dzięki specjalnej łasce, którą otrzymuje od Boga, aby rozeznawać, może następnie wiązać. Ponieważ widzi tak wyraźnie, dzięki światłu z nieba, jest w stanie lepiej wiązać i rozplątywać. Myślę o rzemieślniku, który potrzebuje dobrego wzroku, aby zawiązać nici przedmiotu, który wykonuje. Musi dobrze widzieć, aby móc to zrobić. Gdy Piotr dobrze widzi dzięki światłu niebios, niebo potwierdza jego decyzje.
To właśnie świętujemy w dzisiejsze piękne święto: szczególną pomoc, którą Bóg w Chrystusie obiecał Piotrowi, pomoc, która przetrwa całą historię.
Kościół jest zbyt boskim projektem dla Boga, aby pozwolić ludzkim błędom go zepsuć. Z pewnością papieże mogą być omylni w swoim życiu, a nawet popełniać błędy w ocenie. Zaraz po tym epizodzie Piotr próbuje zapobiec męce Jezusa, a później tchórzliwie trzykrotnie zapiera się swego Pana. Piotr, jako człowiek, może być bardziej "człowiekiem" niż "mężczyzną".skandalon"kamieniem potknięcia niż skałą". Ale papiestwo zawsze jest skałą i bramy piekielne nie przemogą go.
Papieże potrzebują naszych modlitw, jak widzimy w dzisiejszym pierwszym czytaniu. Cały Kościół modli się o uwolnienie Piotra po tym, jak Herod aresztował go w celu egzekucji. Piotr, który wiąże i uwalnia, był związany, ale został uwolniony dzięki wspólnej modlitwie Kościoła. W tajemniczy sposób wspieramy papieża w jego urzędzie, pomagamy mu wiązać i uwalniać. Nie zapominajmy jednak o świętym Pawle. Istnieje silna tradycja jedności między tymi dwoma wielkimi apostołami. Chociaż przy pewnej okazji Paweł słusznie skorygował Piotra (por. Ga 2, 11-14), ten ostatni dobrze to przyjął i później odnosił się do Pawła jako do "nasz drogi bracie (2 P 3:15). Sztuka chrześcijańska często przedstawiała "uścisk" między nimi, a ta wspólna uczta jest kolejnym znakiem ich jedności. Dzisiejsze drugie czytanie również ukazuje Pawła "związanego": uwięziony i zakuty w łańcuchy, przewiduje swoją rychłą śmierć. Jest jednak świadomy Bożej opieki: "Ale Pan stał przy mnie i dał mi siłę, aby przeze mnie przesłanie mogło być w pełni głoszone... Pan wybawi mnie od wszelkiego złego dzieła.". Apostołowie Kościoła mogą być związani fizycznie, ale nie duchowo, ponieważ jak Paweł mówi wcześniej w tym samym liście "Słowo Boże nie jest w łańcuchach". (2 Tym 2:9).
