Chrystus ustanowił apostołów jako odpowiedź na ludzką nędzę. Dzisiejsza Ewangelia mówi nam: Gdy zobaczył tłumy, współczuł im, bo były wyczerpane i opuszczone, 'jak owce nie mające pasterza'".". To prowadzi go do powiedzenia swoim uczniom: "Żniwo jest obfite, ale robotników mało; proszę zobaczyćPan żniwa, aby wyprawił robotników na swoje żniwo".. Wobec tak dużych potrzeb konieczne jest wysłanie pracowników, aby je zaspokoić.
Co ciekawe, zbiegają się tu dwie metafory: ludzkość jako bezradne owce i ludzkość jako pełne nadziei żniwo. Pierwsza podkreśla naszą bierność (choć nie całkowitą: owce mogą być bardzo pożyteczne, produkując wełnę, mleko, mięso...); druga podkreśla, że jednak mamy coś do zaoferowania. Możemy być dobrym żniwem, które przynosi obfite owoce. W obu przypadkach potrzebujemy jednak opieki, niezależnie od tego, czy jesteśmy pasterzami, czy rolnikami.
A potem nasz Pan "Wezwał swoich dwunastu uczniów i dał im władzę wypędzania duchów nieczystych i leczenia wszelkich chorób i wszelkich niedomagań".. Albo, kontynuując metaforykę Chrystusa, bronić owce przed wilkami i złodziejami, którzy by je spustoszyli i zabili, a żniwo przed chorobami, które by je zepsuły. Tak więc celem apostołów, a także biskupów jako ich następców, jest obrona nas przed wszystkim, co mogłoby wyrządzić nam duchową krzywdę i umożliwić nam osiągnięcie pełni naszych możliwości w Chrystusie, owego obfitego żniwa. Przeraża myśl, że Judasz, "ten, który Go zdradził", sam stał się wilkiem, chorobą. Dlatego nasza modlitwa za robotników na żniwie nie powinna ograniczać się do ich ujawnienia się, ale do pozostania wiernym swemu powołaniu.
W pierwszym czytaniu Mojżesz opowiada ludowi, jak Bóg mówi: "Udźwignąłem cię na skrzydłach orłów i przyprowadziłem do siebie".. Mówi im, że jeśli będą wierni w ziemi, do której ich prowadzi, będą własnością Boga i "...".królestwo kapłanów i naród święty".. Aby tak się stało, Bóg w swoim Nowym Przymierzu dał nam biskupów, którzy będą nowymi arcykapłanami, jako następcy apostołów, a innych kapłanów jako ich pomocników. Tak więc sama instytucja apostołów i biskupów jest po to, aby Bóg mógł nas wziąć do siebie i abyśmy stali się "jeden święty naród".. Rozumie to przede wszystkim Kościół, nowy Izrael, który musi zawsze dążyć do świętości. Królestwo kapłanów z pewnością oznacza. "królestwo z kapłanamiOdnosi się również do tego, co nazywa się kapłaństwem powszechnym wiernych. Istnieje kapłański aspekt całego naszego życia: codzienne modlitwy i ofiary, które składamy Bogu w naszej zwykłej pracy i życiu. Wyświęceni kapłani pomagają nam w przeżywaniu tego wspólnego kapłaństwa, szczególnie przez udzielanie nam sakramentów oraz przez swoje przewodnictwo i nauczanie.
Homilia na temat czytań z XI niedzieli czasu zwykłego (A)
Ksiądz Luis Herrera Campo oferuje swój nanomiliaKrótkie, jednominutowe rozważania do tych niedzielnych czytań.
