Eucharystię można postrzegać z wielu punktów widzenia. Uobecniając i dając nam Jezusa Chrystusa, Boga i człowieka, nie jest to zaskakujące. Jest On nieskończony w swojej boskości, więc sposoby zbliżenia się do Niego są nieskończone, jak pokazują liczne charyzmaty Kościoła. Dlatego tegoroczne święto Bożego Ciała skupia się szczególnie na ofiarnych i przymierzowych aspektach Eucharystii, wracając do celebracji przymierza między Bogiem a Izraelem na górze Synaj. Istnieje wiele powiązań między tym epizodem, z nadaniem Prawa i ofiarowaniem zwierząt ofiarnych, a Ostatnią Wieczerzą i śmiercią Chrystusa na krzyżu.
Tak jak Mojżesz otrzymał prawo od Boga, tak Chrystus - jako sam Bóg - dał nam nowe prawo, które rozpoczęło się w Jego Kazaniu na Górze, ale kulminowało w Jego nowym przykazaniu, ogłoszonym dokładnie podczas Ostatniej Wieczerzy. Prawo wyrażało warunki przymierza z Bogiem, ale musiało być ratyfikowane przez ofiarę i rytualny posiłek. Mojżesz wysłał więc młodzieńców, aby złożyli ofiary całopalne, a następnie pokropili krwią zwierząt połowę ołtarza (reprezentując Bożą część przymierza) i połowę ludzi (reprezentując ich część). Jezus wysłał dwóch uczniów, aby przygotowali posiłek paschalny, w którym nie będzie już ofiarowywał zwierząt, ale siebie, a krew - krew w kielichu jest tą samą krwią, która została przelana na Kalwarii - nie tylko zostanie na nas pokropiona, ale otrzymamy ją w sobie. W ten sposób zjednoczenie między Bogiem a człowiekiem nie jest już tylko zewnętrzne i rytualne, ale głęboko wewnętrzne: podczas gdy Bóg zstąpił, aby zjednoczyć się ze swoim ludem, Izraelem, teraz Bóg wchodzi w nas, aby być z nami osobiście, choć zawsze w Kościele. Dlatego Jezus w dzisiejszej ewangelii wyjaśnia, że "(...) Bóg nie jest mężczyzną, lecz niewiastą.to jest moja krew przymierza". Mojżesz i starsi będą następnie jeść z Bogiem na górze, w czymś, co jest przedstawione jako rodzaj niebiańskiego pałacu. Wcześniejszy posiłek baranka, który Izraelici spożyli, aby wybawić ich z Egiptu, ocalony przez jego krew namalowaną na ich odrzwiach, był jak posiłek przymierza ludu. Teraz wszyscy członkowie Kościoła mogą uczestniczyć w posiłku przymierza Chrystusa, Baranka Bożego, spożywając Jego ciało i krew jako przedsmak nieba. Teraz uczestniczymy w niebiańskiej liturgii Baranka, którą widzimy opisaną w Objawieniu. Jak mówi nam dzisiejsze drugie czytanie, Chrystus udał się do niebiańskiego sanktuarium jako pośrednik większego przymierza, przymierza, które odnawiamy i w którym uczestniczymy podczas każdej Mszy Świętej.
Homilia na temat czytań z uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (B)
Ksiądz Luis Herrera Campo oferuje swój nanomiliaKrótkie, jednominutowe rozważania do tych niedzielnych czytań.
