Uroczystość Chrystusa Króla wskazuje na drugie i ostateczne przyjście naszego Pana, przy końcu czasów, kiedy cała ludzkość - wszyscy, którzy kiedykolwiek żyli - staną przed Nim razem, a On będzie sądził każdego według jego uczynków. Wszystko, co ukryte, wyjdzie na jaw, dobroć sprawiedliwych zostanie ukazana wszystkim, oszustwo fałszywych zostanie zdemaskowane, a sprawiedliwość Boża zostanie w pełni usprawiedliwiona.
Dzisiejsza Ewangelia ukazuje Chrystusa, który będzie sędzią. Ten, który będzie sądził wszystkich w sprawiedliwości i prawdzie, stoi samotnie przed skorumpowanym urzędnikiem, który może myśleć tylko w kategoriach światowych. "Czy jesteś królem żydowskim?". Piłat pyta Jezusa. Innymi słowy, czy zamierzasz zostać królem? Czy jesteś zagrożeniem dla rzymskiej władzy? Rzym, niegdyś wielkie imperium, dziś jest jedynie tematem lekcji historii i archeologii. Ale to, co jest uderzające w tym epizodzie, to sposób, w jaki stoły są odwrócone: Jezus, fizycznie związany i po ludzku bezsilny, wydaje się osądzać Piłata bardziej niż Piłat osądza jego. Całkowicie niezrażony Jezus po prostu podkreśla, że jego królestwo nie jest z tego świata i że chociaż jest królem, jego królewskość polega na "dawaniu świadectwa prawdzie".
Mamy tendencję do kojarzenia władzy, a nawet polityki, z fałszem. Jezus pomaga nam dostrzec, że prawdziwy autorytet jest nierozerwalnie związany z mówieniem prawdy. Najlepiej rządzimy sobą i sytuacją, gdy mówimy prawdę. Rzeczywiście, fundamentalną częścią objawienia królewskości Chrystusa, kiedy przyjdzie na końcu czasów, jest ujawnienie prawdy. Dokona tego podczas sądu powszechnego (por. Łk 8:17; 12:3; Ap 20:12-15). Królowie sądzą i z pewnością widzimy to w Bogu (por. Rdz 18:25; Ps 10:16-18; 98:9; Iz 33:22), a sprawiedliwość polega na rozeznawaniu i podążaniu za prawdą w każdej sytuacji. Chrystus jest takim królem, tak bardzo panuje w każdej sytuacji, że może bez lęku poddać się niesprawiedliwemu osądowi, samemu jasno wypowiadając prawdę, ale bez goryczy i gniewu (zob. też J 18:20-23). Królewskość Chrystusa na ziemi nigdy nie polegała na władzy doczesnej. W rzeczywistości zawsze jej unikał (por. J 6:15). Była to zawsze służba prawdzie i sprawiedliwości w głębokiej pokorze (zob. J 13:3-17). Jako chrześcijanie jesteśmy wezwani do naśladowania Chrystusa w Jego królewskości, która głosi prawdę, opanowując nasz strach i próżność, aby dawać świadectwo prawdzie w każdej sytuacji.
Homilia na temat czytań z Uroczystości Chrystusa Króla (B)
Ksiądz Luis Herrera Campo oferuje swoje nanomiliaKrótkie, jednominutowe rozważania do tych niedzielnych czytań.
