Dzisiaj Słowo Boże zachęca nas, abyśmy nie tłumili naszych emocji, ale używali ich, abyśmy byli entuzjastycznie nastawieni do Bożego zbawienia. "Raduj się, córko Syjonu, krzycz z radości Izraelu, raduj się i wesel całym swym jestestwem, córko Jeruzalem".. W rzeczywistości Bóg nie tylko zachęca nas do tego, ale sam to robi! "cieszy się i raduje z tobą... cieszy się i raduje z tobą".. Ta sama idea pojawia się w psalmie (w tym tygodniu z Księgi Izajasza), który również zachęca nas do "krzycz i śpiewaj z radości", i w drugim czytaniu, gdzie św. Paweł zachęca nas do "Radujcie się zawsze w Panu".i nalega: "Powtarzam, raduj się"..
Możemy wykorzystywać nasze emocje destrukcyjnie, oddając się negatywnym namiętnościom, takim jak gniew czy pożądanie, lub możemy wykorzystywać je pozytywnie, aby radować się Bogiem, tak jak uczyniła to Maryja w swoim życiu. Magnificat. Ale wiemy również, że życie chrześcijańskie to znacznie więcej niż emocje: to prawdziwa wiara i praktyczne czyny. Tak więc w Ewangelii św. Jan Chrzciciel, posłany właśnie po to, by przygotować ludzi na przyjście Chrystusa, wymienia szereg praktycznych działań, które jego słuchacze muszą praktykować, jeśli mają być przygotowani na Pana. Poborcy podatkowi nie mają pobierać więcej niż im się należy, a żołnierze nie mają wymuszać pieniędzy groźbami lub fałszywymi oskarżeniami i mają zadowalać się swoim żołdem. (Zwróć uwagę na szczegół: Ewangelie nie mówią, że poborcy podatkowi i żołnierze nie mogą być uczniami Chrystusa. Aby nimi być, muszą po prostu żyć uczciwie).
A ponieważ chrześcijaństwo nie jest tylko religią "dobrego samopoczucia", baptysta stara się wzbudzić w swoich słuchaczach święty strach przed zbliżającym się sądem Bożym. "W jego ręku jest pałka, by otrząsnąć swoją trzodę, zebrać pszenicę do stodoły i spalić plewy w ogniu, który nie zgaśnie".. Radujcie się w Panu, ale z prawdziwą wiarą i dobrymi uczynkami. Nie bądźcie płytkimi plewami, które zostaną spalone. Bądźcie dobrą pszenicą, która zostanie zebrana do Bożej stodoły, czyli do nieba. Jezus stał się obecny w postaci pszenicy, chleba, poprzez swoją ofiarę na krzyżu i dar Eucharystii. Samozaparcie i wielkoduszne poświęcenie są sposobami, aby stać się tą dobrą pszenicą, podobnie jak gotowość do zakopania się pod ziemią, to znaczy do zajmowania pokornych stanowisk w służbie, z dala od światła reflektorów (J 12,24). Tak więc, tak dla emocji w naszym chrześcijańskim życiu: nie negatywnych, ale też nie powierzchownie pozytywnych. Są to raczej głębokie emocje, od pełnej wiary radości po święty strach, którym towarzyszą dobre uczynki.
Homilia na temat czytań na III Niedzielę Adwentu
Ksiądz Luis Herrera Campo oferuje swoje nanomiliaKrótkie, jednominutowe rozważania do tych niedzielnych czytań.
