Przypowieść o mądrych i głupich pannach jest jedną z najbardziej dramatycznych przypowieści naszego Pana i mówi nam o jednym z najważniejszych tematów: naszym wejściu lub wykluczeniu z nieba.
Kościół oferuje nam dziś tę przypowieść, kontekstualizując ją poprzez pierwsze czytanie z Księgi Mądrości, które wychwala wielkość mądrości, oraz drugie czytanie, w którym św. Paweł mówi o powtórnym przyjściu Chrystusa i o tych, którzy zostaną wskrzeszeni do nowego życia z Nim.
Mądrość nie jest wysoko ceniona we współczesnym społeczeństwie - jesteśmy bardziej zainteresowani naszym wyglądem, wpływami lub pozycją społeczną - ale była wysoko ceniona w starożytności i istnieje kilka ksiąg Starego Testamentu na jej temat. Łącząc czytanie o mądrości z przypowieścią o mądrych i głupich pannach, Kościół uczy nas, że prawdziwa mądrość to ta, która prowadzi nas do nieba.
Mądre decyzje to te, które doprowadzą nas do życia wiecznego z Bogiem. Dlatego za każdym razem, gdy musimy podjąć jakąś decyzję, dobrze jest zadać sobie pytanie: czy ten sposób postępowania doprowadzi mnie do Nieba? Jeśli odpowiedź brzmi "tak", powinniśmy to zrobić. Jeśli odpowiedź brzmi "nie", nie powinniśmy tego robić.
Przypowieść ta jest bardzo bogata i ma swoje korzenie w zwyczajach weselnych z czasów Jezusa, kiedy niezamężne młode kobiety wychodziły wieczorem na spotkanie z panem młodym, aby towarzyszyć mu z zapalonymi lampami do domu panny młodej. W ten sposób szły jako przedstawicielki panny młodej i były "dziewicami", a zatem miały być czyste.
Przerażająca jest myśl, że czyści członkowie Kościoła, który jest oblubienicą Chrystusa, również mogą zostać wykluczeni z nieba. Można żyć w czystości, ale pozwolić, by oliwa duszy się wyczerpała. Czym jest ta dodatkowa oliwa? Wielu Ojców Kościoła i pisarzy duchowych podało swoją interpretację. Może to być miłość, pokora lub łaska Boża. Prawdopodobnie to wszystko.
Mówi nam o duchowej rezerwie w naszej duszy, która pozwala nam wytrwać, gdy Bóg wydaje się znikać z naszego życia, gdy zapadamy w ciemność snu (co, jak naucza Jezus w tej przypowieści, zdarza się każdemu z nas).
W życiu chrześcijanina zawsze panuje pewna ciemność i możemy odczuwać pozorną nieobecność Boga z większą lub mniejszą intensywnością w różnych okresach naszego życia.
Mogą być chwile ciemności, kiedy wydaje się, że śpimy, w małżeństwie lub w powołaniu celibatowym, ale wtedy oliwą są dobre nawyki modlitwy, walki i zaangażowania, które zbudowaliśmy i nadal żyjemy.
Głupie panny były głupie, ponieważ żyły tylko dla emocji procesji, dla zabawy chwilą. Mądrość pochodzi z serca, które kocha i zdaje sobie sprawę, że miłość to coś więcej niż emocje.
Miłość jest wytrwałym dążeniem, które pozostaje wierne, a nawet rośnie w chwilach ciemności, pozornie nudne, jak olej, ale z płomieniem, który płonie.
Homilia na temat czytań z 32. niedzieli czasu zwykłego (A)
Ksiądz Luis Herrera Campo oferuje swój nanomiliaKrótkie, jednominutowe rozważania do tych niedzielnych czytań.
