Po wejściu do Ziemi Obiecanej Jozue wezwał lud Izraela do zadeklarowania, czy będą służyć prawdziwemu Bogu, czy fałszywym bogom. Zdecydowanie potwierdzili, że będą służyć Panu: "Niech nas to nie powstrzyma, byśmy opuścili Pana i poszli służyć innym bogom!". W rzeczywistości w następnych stuleciach Izrael często nie był wierny Bogu i oddawał cześć różnym pogańskim bóstwom.
Ten epizod jest dziś powiązany z odrzuceniem przez Żydów nauczania Chrystusa o Eucharystii, tak jakby był to ostateczny przykład niewierności ludzi wobec Boga. "Wielu uczniów Jego, gdy to usłyszeli, mówiło: 'Ten sposób mówienia jest szorstki; któż go może słuchać?'". Dowiadujemy się, że "narzekali" na słowa Jezusa. Tak jak Izrael powinien był być wierny Bogu po doświadczeniu tak wielu Jego zbawczych dzieł, tak uczniowie Jezusa powinni byli uwierzyć Mu po zobaczeniu tak wielu Jego cudów i oczywistych znaków Jego świętości i prawdomówności.
Ale znowu - kolejna lekcja dla nas - Jezus nie wycofuje się ani nie osłabia swojego nauczania w obliczu ich odrzucenia. Wręcz przeciwnie, łączy prawdę o Eucharystii z inną prawdą, również trudną do uwierzenia: ostatecznym uwielbieniem Jego człowieczeństwa. "Rzekł do nich: 'Czy to was szokuje, a gdybyście ujrzeli Syna Człowieczego wstępującego tam, gdzie był przedtem?'". Innymi słowy, dzięki tej samej mocy, dzięki której nasz Pan może uobecnić się pod postacią chleba, uwielbi On również swoje człowieczeństwo, aby zasiąść po prawicy Ojca. Moc, która ukrywa Jego chwałę w hostii, pewnego dnia w pełni objawi ją całej ludzkości.
Następnie Jezus naucza o potrzebie duchowej perspektywy, aby przyjąć Jego prawdę, to znaczy otwartości na działanie Ducha Świętego i wiary w sposób życia wykraczający poza to, co jedynie materialne. Cielesna egzystencja nigdy nie otworzy nas na objawienie Boga. Bóg staje się ciałem, a następnie chlebem, ale musi być przyjmowany w duchu.
Dla wielu było to zbyt wiele. Chcieli materialnego chleba Jezusa, ale nie duchowego chleba Eucharystii. Przestali za Nim podążać. Ale Peterprzemawiając w imieniu Dwunastu, potwierdził swoją wierność Chrystusowi tymi pięknymi słowami: "Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego; wierzymy i wiemy, że jesteś Świętym Boga". W obliczu tak wielkiego odrzucenia Chrystusa i Jego obecności w Eucharystii, potwierdzajmy coraz bardziej naszą wiarę w Niego.
Homilia na temat czytań z 21. niedzieli czasu zwykłego (B)
Ksiądz Luis Herrera Campo oferuje swoje nanomiliaKrótkie, jednominutowe rozważania do tych niedzielnych czytań.
